Clarkesworld Magazine Issue 221 February 2025

Het februarinummer van Clarkesworld Magazine bevat zeven korte science fiction en fantasy verhalen en vier non-fictie artikelen.

Vaste prik in februari is de lezerspol waarbij er uit de verhalen en covers van 2024 de favorieten gekozen mogen worden. Ik houd tijdens het lezen van dit tijdschrift het hele jaar bij welke verhalen mij het meest aanspreken en wat ik van de illustraties op de voorkant vind. In januari zijn er twee dagen dat er uit alles wat in het vorige jaar is gepubliceerd gekozen kan worden en dan nu in februari worden de finalisten voor de laatste ronde. Vaak zitten mijn favorieten daar niet bij. Dit keer herkende ik ook maar een enkele titel. Dan is het nu wachten op de uitslag in het maart-nummer.

De verhalen in dit februarinummer vond ik niet zo sterk. Er was er niet een die er enorm uitsprong.

We Begin Where Infinity Ends van de Nigeriaanse Somto Ihezue is een schattig liefdesverhaal op de achtergrond van het thema lichtvervuilingsproblematiek. 

De Canadese M. L. Clark beschrijft in A Planet Full of Sorrows de ontdekking van sporen van buitenaardse wezens op een verder onbewoonde planeet wat drie verschillende soorten religieuze stromingen aantrekt. De parallellen met de huidige tijd is niet te missen.

Carmen Yiling Yan vertaalde uit het Chinees The Hanging Tower of Babel geschreven door Wang Zhenzhen. Met het gebruikelijke Chinese uitleggerige toch ook een ontroerend verhaal hoe een zoon voor zijn dementerende vader blijft zorgen. 

Allemaal vermakelijk maar niet dat het me nu lang bij blijft dus ik denk niet dat ik op een van deze verhalen zal stemmen volgend jaar.

 

 

Ik kom hier nog op terug - Rob van Essen

Een collega kwam naar mij toe en zei dat hij een boek aan het lezen was waardoor hij steeds aan mij moest denken. Wat bleek, in dit boek gaat het over een schilder die de Schellingwoude- en Amsterdamse brug schildert en wij hebben jarenlang samen over de Amsterdamse brug van het werk naar de stad gefietst. Nu werd ik natuurlijk nieuwsgierig naar dit boek en dat bleek Ik kom hier nog op terug van Rob van Essen te zijn.

Ik heb eerder met veel plezier een boek van hem gelezen en was dan ook benieuwd of dit boek ook zo bij mij aan zou slaan. Nou dat deed het. Het is literatuur samen met science fiction (mijn andere geliefde genre) en dat dit door een groot publiek wordt omarmd doet mij deugd.

In het boek wordt er zo wat door de tijd gesprongen en daarmee wordt ook Amsterdam in de jaren eind tachtig belicht, de tijd dat ik zelf als student in Amsterdam ben komen wonen. De beschrijving van plaatsen zoals bijvoorbeeld de oostelijke eilanden met zijn leegstaande silo's was een feest van herkenning.

Zo ook het een belangrijke rol geven van G.B.J Hiltermann. Deze man had in mijn jonge jeugd een radiocolumn met als titel de toestand in de wereld volgens G.B.J. Hiltermann. Dit intrigeerde mij mateloos als kind zonder het ooit werkelijk te horen.
Dit bracht mij in gesprek met mijn collega's over de verzuiling in de jaren zeventig en tachtig waarbij het uitmaakte uit welk nest je kwam, welke programma's je op de radio en televisie wel of niet mocht horen en zien.

De grootste verrassing was de beschrijving van het concert van Swans in Paradiso. Swans is mijn meest favoriete band ooit en ook ik was daar destijds bij dat concert als onwetende tiener. Dat de hoofdpersoon in het boek het concert niet zo boeiend vond, kon voor mij de pret niet drukken. Mijn nostalgische trip was nu volledig.

Maar uiteindelijk zijn dit voor het verhaal natuurlijk maar bijzaken al heeft het mijn leesplezier enorm versterkt. Het verhaal zelf is ook nog eens intrigerend op zichzelf en ik had zeker zonder al mijn eigen herinneringen er ook van genoten.

Vragen als hoe je nu je eigen verleden beleefd en welke verhalen je ervan hebt gemaakt, spelen een grote rol in dit boek. En het mooie vind ik dat er nergens een uitleg komt wat de bedoeling is van dat de vroegere studentengroep allemaal naar dat ene moment in de tijd worden gebracht. Weer een juweeltje van Rob van Essen.