Doctor Who The Fourth Doctor: Vol 1 Gaze of the Medusa - Gordon Rennie, Emma Beeby and others

Wat een verschil met de verstripping van de Elfde Doctor die ik hiervoor gelezen heb. Het is een verademing om de vierde Doctor en Sarah Jane zo goed weergegeven te zien worden. En vooral de vierde Doctor vind ik zeer goed getroffen in zowel zijn gezichtsuitdrukkingen als zijn uitspraken. Je hoort het hem zo zeggen.

Het verhaal is in dit eerste deel een afgerond geheel zonder cliff hanger op het einde. Ook wel eens prettig om niet vijf delen door te hoeven om achter het uiteindelijk plot te kunnen komen. Medusa met haar verstenende blik is op een voor mij bevredigende manier in het verhaal verweven en de personages die we zo en passant leren kennen, hebben direct genoeg persoonlijkheid om tot leven te kunnen komen.

Kortom een fijne verstripping van de vierde Doctor zowel grafisch als verhaaltechnisch. Het geeft mij het gevoel weer daadwerkelijk een avontuur van de Doctor beleefd te hebben.

Jeugd - Tove Ditlevsen

In dit tweede deel van de Kopenhagen trilogie beschrijft Tove Ditlevsen haar leven tussen zo'n beetje haar vijftiende en twintigste. Het zijn jaren waarin zij van baantje naar baantje gaat terwijl zij zich probeert te ontworstelen aan het gezinsleven met haar ouders door genoeg geld te verdienen om een eigen woonruimte te kunnen bemachtigen. Alles met het doel om omstandigheden te creëren waarin zij gedichten kan schrijven die gepubliceerd kunnen worden.

In het eerste deel, Kinderjaren, vond ik de toon nogal afstandelijk en koud. Ergens niet helemaal passend bij een kind van die leeftijd. In dit deel is de toon lichtelijk gewijzigd. Het is duidelijk dat ze wat ouder is geworden maar nog niet helemaal volwassen. Opmerkelijk blijft hoe zij op haar schrijverschap gericht blijft en daarbij de rest van het leven zoveel mogelijk van zich af laat glijden. Zoals de ongemakken bij haar ouders thuis, de vernederingen op het werk, de amoreuze avonturen en de nazihospita. Wanneer zij zich al eens druk maakt over iets, dan staat dat altijd in het licht van de bedreiging van haar schrijverscarrière.

Haar gebrek aan compassie voor anderen maakt dat ik haar weinig sympathiek vind. Toch blijf ik geboeid lezen door het tijdsbeeld dat zij schetst van armoede en de aankomende WOII. En weet zij toch ook op te roepen dat ik haar gun dat zij met haar gedichten uiteindelijk toch gaat doorbreken. Wel houd ik nog mijn hart vast wat zij hiervoor op moet gaan offeren. Dat is vast iets dat in het derde deel Afhankelijkheid prijsgegeven gaat worden.

Strip Holland Strip - Margreet de Heer

Het was in de podcast van het Stripjournaal dat ik voor het eerst kennis maakte met Margreet de Heer en ontdekte dat zij de eerste stripmaker des vaderlands was. Onmiddellijk viel mij haar tomeloze energie en enthousiasme op en raakte ik geïnteresseerd in wat zij aan het doen was.
In dit boek Strip Holland Strip heeft Margreet de Heer weergegeven wat zij als Stripmaker des Vaderlands van plan is geweest en wat er ook daadwerkelijk van de grond is gekomen. En zoals een echte stripmaker betaamt, heeft zij dit voornamelijk gedaan in stripvorm.

Ik ben zeer onder de indruk van haar doorzettingsvermogen om strips in het onderwijs te krijgen door zowel lesstof zoals geschiedenis in strips aan te bieden als door een lijst van graphic novels te maken die docenten Nederlands op de leeslijst kunnen zetten. Daarnaast stimuleert zij ook nog jong talent en zet graag medestripmakers in het zonnetje door een interview met hen te verstrippen of een stripprijs aan uit te reiken.

Margreet is duidelijk van alle markten thuis en gaat controverse ook niet uit de weg. Bij het crowdfunden van dit boek heeft zij ook een aantal bloto's laten maken, foto's waarbij zij geheel uit de kleren is gegaan en andere stripmakers hun eigen invulling aan hebben gegeven. Het strippen op deze wijze, viel niet bij iedereen in goede aarde maar daar trekt Margreet zich gelukkig helemaal niets van aan. Als deelnemer aan de crowdfunding heb ik de map met bloto's in ontvangst mogen nemen en ik vind ze schitterend.

Met dit boek heeft Margreet het stripmakerschap des vaderlands een stevige fundering gegeven waardoor het nog veel langer kan blijven bestaan. En ik blijf Margreet vanaf nu tot altijd volgen. Ik ben benieuwd wat ze in de toekomst nog allemaal voor verrassingen voor ons in petto heeft.
 

Clarkesworld Magazine Issue 175 April 2021

Het aprilnummer van Clarkesworld Magazine opent met deze schitterende cover met de titel GUYS! Don't Lose Hope gemaakt door de in Duitsland wonende JC Jongwon Park. Gevolgd door zeven korte science fiction/fantasy verhalen en vier non-fictie artikelen.

De Jamaicaan Dean-Paul Stephens schetst in Ouroboros een wereld waarin de mensheid is uitgestorven en zijn nakomelingen, AI's met een bewustzijn, zich verder ontwikkelen door zelf weer nakomelingen te ontwerpen. Een verhaal waarin op een natuurlijk wijze filosofische en ethische vragen over het bestaan behandeld kunnen worden zonder dat er een blad voor de mond gehouden hoeft te worden en alle kanten evengoed belicht kunnen worden.

Terwijl Dean-Paul Stephens me al denkend achterliet, wikkelde de Engelse Richard Webb mij in een heel aangenaam liefdevol nest met zijn verhaal The Sheen of Her Carapace. Het is de buitenstaander die een veilig onderkomen vindt bij insectachtige wezens. De liefde voor het vredige insectenleven bleef mij nog lang bij.

En wat dan te denken van het Chinese Catching the K Beast vertaald door Carmen Yiling Yan? Chen Qian confronteert ons met het K Beast dat twaalf minuten in de toekomst kan kijken. De grote vraag is hoe je een wezen als dit kunt vangen. Een verhaal waarin ik als lezer ook flink aan het meedenken werd geslagen.

 

Feeders & Eaters - Neil Gaiman

 

Een vijftien pagina's tellend e-boek met drie stripverhalen geschreven door Neil Gaiman en ik neem aan dat de tekeningen gemaakt zijn door Mark Buckingham. De stijlen van de drie verhaal verschillen nogal zowel verhaaltechnisch als tekentechnisch dat ik niet zeker weet of alles wel door Mark Buckingham getekend is.

Het eerste verhaal Feeders & Eaters beslaat het meest aantal pagina's en heeft de bekende fantastische horrorsfeer die van Neil Gaiman bekend is.
Het tweede verhaal heet Alan Moore Story waar in twee pagina's Alan Moore getekend is en daar zonder woorden in zwart wit tekeningen zijn avonturen beleefd.
Het derde verhaal beslaat slechts een enkele bladzijde en heeft als titel An Image to Maintain... waarin Mark Buckingham laat zien hoe hij aan een eindeloze stroom werk komt.

Omdat het zo weinig bladzijden beslaat is het meer een hap-slik-weg boekje. Toch blijft er iets hangen. En dat kan ook bijna niet anders met zulke grootheden als Neil en Mark.

Doctor Who Annual Starring Tom Baker as Doctor Who - BBC

   

Een mede Doctor Who fan schoof mij dit boek in handen om te lenen. Ik had geen idee wat het was. Er is zo ontiegelijk veel uitgebracht met de sticker Doctor Who erop dat je alles kunt verwachten. Dit is dan ook iets dat ik nog niet eerder tegen was gekomen.

Het boek is duidelijk gebaseerd op de vierde Doctor met als companion de eerste Romana. Het boek deed me denken aan de vroegere winterboeken van de Bobo of Okki. Het staat namelijk vol met korte verhalen waarbij de illustraties meer ruimte in beslag nemen dan tekst, verhalen in stripvorm, wetenswaardigheden over ruimtevaart en diverse puzzels en spelletjes. Deze afwisseling vond ik wel heel leuk.

Helaas zijn de verhalen niet heel erg sterk. Wel vermakelijk en wat mij betreft beter te pruimen dan sommige verhalen die nu in stripvorm worden uitgegeven. En de tekening zijn voor wat de Doctor betreft ook zeker fijn om naar te kijken. Dat geldt dan weer niet voor Romana. Ik heb echt tig keer heel goed moeten kijken om mij er van te verzekeren dat het om de eerste Romana ging en niet de tweede.

Opmerkelijk vind ik dat in dit boek nergens een naam van een van de makers genoemd staat. Alleen de BBC wordt genoemd maar wie de schrijvers, tekenaars en bedenkers van de inhoud van dit boek zijn, blijft een groot geheim. Ik vraag me af of tegenwoordig dat ook nog op deze manier zou worden uitgegeven of dat er dan wel meer aan auteursrechten gedaan wordt.

Een leuke, buitenissige (wat mijn ervaring betreft dan) uitgave. En fijn om eens mee kennis gemaakt te hebben.

 

Doctor Who: The Eleventh Doctor Vol. 6: The Malignant Truth - Si Spurrier & Rob Williams

In dit laatste deel verrassend genoeg toch een paar elementen waardoor ik weer wat meer het Doctor Who gevoel kon krijgen, iets dat ik in die andere delen toch maar minimaal had.

Een van die elementen is dat in dit deel creatieve Daleks voorkomen die door rechtgeaarde Daleks nooit als Dalek erkend zullen worden. Deze creatieve Daleks zorgen voor een uitbundige variatie aan hoe een Dalek eruit kan zien en ook hoe hij zich gedraagt. Ik heb veel lol gehad om deze mutante Daleks. En dat terwijl ik de Daleks eigenlijk al vele jaren zat ben.

In de vorige delen stonden mij de tekeningen erg tegen en dan met name omdat ik soms de Doctor amper nog kon herkennen. Vele tekeningen hebben in dit deel nog steeds dat euvel. Maar soms was er opeens een heel goed gelijkende Doctor. En ik heb eens zitten kijken waar hem dat nou in zat en dat lijkt toch de hoeveelheid details te zijn. De meeste tekeningen blijven er dan ook slordig en snel uitzien waarbij er meer om tijdsbesparing is gegeven dan om kwaliteit.

Dit lijkt ook te zien te zijn aan fouten zoals dat de Doctor en zijn companion Alice Obiefune op een gegeven moment door de Squire gevangen worden genomen waarbij ze hun handen op hun rug gebonden krijgen. Maar een paar plaatjes later lopen ze met hun handen los en even later weer met hun handen op de rug gebonden. Ik snap dat met de handen voor het gezicht geslagen een emotie makkelijker is uit te drukken maar dat had vast ook anders opgelost kunnen worden.

Als laatste vond ik dat River te veel als plot device gebruikt is. In bijna het hele boek kwam ze niet voor maar popte dan wel op het laatst nog even op om voor de schijnbare onmogelijke oplossing te zorgen.

Nee, allemaal erg zwak. Als Doctor Who fan doet dat wel een beetje pijn.