Rouwen na verlies van een ouder is heel persoonlijk en ik heb inmiddels ervaren dat ieder dat op een heel eigen wijze doet. Ook de heftigheid van rouwen staat helemaal los van leeftijd van de rouwende. Zo was ik in de dertig dat ik mijn vader verloor en in de veertig toen mijn moeder overleed. Bij mijn vader had ik meer vrede dat hij er niet meer was omdat het voelde als dat het bij hem paste terwijl bij mijn moeder dat heel anders lag. Die hoorde nog minstens tien jaar verder te leven. Bij vrienden om mij heen heb ik gezien hoe kapot ze konden zijn na het overlijden van een ouder, iets dat ik zelf niet ervaren heb. Daarom vond ik het ook wel extra interessant om te lezen hoe deze Lisanne van Sadelhoff als twintiger haar moeder aan kanker verloor en wat dat met haar deed. Nu staat zij wel heel anders in het leven dan ik, met haar volle sociale agenda en vele ambities. Dat voelde voor mij dan ook behoorlijk wezensvreemd. En ook het zo volledig instorten na het verlies van haar moeder wa
Het was alweer zo'n vijf jaar geleden dat de destijds zesentwintig jaar lopende Britse televisieserie Doctor Who was gestopt en dit boek uitkwam over de jaren zeventig van deze serie. Dat de serie ruim tien jaar later weer opnieuw met succes leven ingeblazen zou gaan worden, was toen zeker niet voorzien. In dit boek komen uitgebreid de afleveringen uit de jaren zeventig aan bod. Zowel inhoud als het tot stand komen van de verhalen en eventuele moeilijkheden zoals bijvoorbeeld stakingen tijdens het produceren van de uitzendingen worden omschreven. Dit alles geflankeerd met foto's van voor en achter de schermen. Schrijvers, producers, componisten en dergelijken worden ook nog eens in het geheel meegenomen. En natuurlijk wordt ook een apart hoofdstuk aan Jon Pertwee en een aan Tom Baker besteed, de twee Doctors uit de jaren zeventig. Hoe zij uitgekozen werden voor de rol en wat verder bekend was van hun carrière. De companions van de Doctors komen allemaal nog een keer voor het v