Mr. William Shakespear's Plays - Marcia Williams

In dit stripboek worden zeven toneelstukken van William Shakespeare verteld namelijk Romeo and Juliet, Hamlet, A Midsummer Night's dream, Macbeth, Julius Caesar, The Winter's Tale en The Tempest. Ieder in vier hooguit zes bladzijden, waarbij op elke bladzijde het theater te zien is waarin de stukken worden opgevoerd. De toneelspelers spreken de oorspronkelijke teksten van Shakespeare, daaronder staat het plot van het stuk beschreven en om het geheel heen zijn de toeschouwers zichtbaar die luidruchtig hun gedachten kenbaar maken.

Meerdere malen heb ik geprobeerd om Shakespeare te lezen maar dat was toch een stap te ver voor mij. Wel heb ik in meer moderne vormen uitvoeringen van Shakespeare zijn toneelstukken gezien en daar heb ik zeer van genoten. Ik was dan ook benieuwd wat dit stripboek, dat oorspronkelijk bedoeld is om  kinderen kennis te laten maken met het werk van Shakespeare, mij zou brengen.

Ik vond het een feest om te lezen en te bekijken. Op elke bladzijden valt naast het verhaal nog veel meer te zien door de muzikanten en het publiek waarvan de duurdere plaatsen hoger zitten en het plebs beneden staat. Vooral vermakelijk vind ik dat het gewone volk het hart op de tong heeft en ook bezig is met eten en drinken ((ver)kopen).

Bijzonder knap vind ik hoe de auteur de toneelstukken van Shakespeare zo kernachtig heeft kunnen samenvatten zonder dat het voelt als een samenvatting. Voor een ieder die zijn geheugen weer even wil scherpen of kennis wil maken met deze stukken van Shakespeare, vind ik het een enorme aanrader.
 

Diepe aarde - Maria Vlaar

Dit boek won in 2019 de J.M.A. Biesheuvelprijs. Ik herinner me opeens dat ik aanwezig ben geweest bij de uitreiking van deze prijs, een evenement dat wel uit een ander leven lijkt te komen. Maria Vlaar haar verhalen komen voor mij ook uit zo'n ander leven, net even er naast van wat het gebruikelijke leven nu is. Of beter geformuleerd het gevoelsleven dat normaliter eronder wordt gehouden, komt in deze verhalen uit de diepe aarde naar boven sijpelen. Ik ben er zeer van onder de indruk.

Op het eerste gezicht zijn de personages mensen die ik zelf zou kunnen kennen met hun dagelijkse rompslomp. Deze herkenbaarheid maakt dat de gevoelens van deze mensen me direct aangrijpen en het me bewust maakt van de drijfveren en verlangens die ik zelf in het leven heb.

Het meest blij verrast werd ik door de verhalen die zich in de nabije toekomst blijken af te spelen. Als science fiction liefhebber ben ik gewend om in andere tijden te vertoeven maar vaak is dat opgetekend door buitenlandse acteurs. Toekomstideeën van eigen bodem vind ik dan ook extra boeiend. En bij Maria Vlaar geeft het een extra scherpe blik op ons heden. Sterk neergezet.

Daar wil ik wel meer van lezen, dacht ik maar na wat snuffelen op internet heb ik helaas geen andere boeken van haar kunnen vinden. Misschien komt dat nog.


 

Kevin Keller: Welcome to Riverdale - Dan Parent

 

Een hele luchtige, kleurrijke LGBTQ-strip in een Amerikaanse high school setting. Een jonge homo die door de gebruikelijke fases van de puberschap en daarmee gepaard gaande onzekerheden op het relatievlak gaat.

 

Allemaal leuk en aardig en het leest als een trein maar het is mij een beetje te luchtig en lollig en makkelijk en vrolijk. Voor mij is de puberteit een beslissende fase in iemands leven van erop of eronder. Natuurlijk kun je daar luchtige verhalen over schrijven maar bij mij resoneert dat niet. Het wordt hierdoor allemaal wat te kinderlijk.

Starve Vol. 1 en 2 - Brian Wood, Danijel Zezelj en Dave Stewart

 

 

 

Starve deel 1 is een e-stripboek uit mijn LGBTQ Bundle van Humble Bundle en daarmee een complete verrassing. De titel Starve deed me gelijk aan gruwelijke uithongeringshorror denken waarbij dat idee nog eens benadrukt werd door de tekening op de voorkant waarbij de hoofdpersoon met een mes tussen de tanden me doordringend aankeek. Het was ook een reden waarom ik er niet gelijk heel veel zin in had. Ik lees niet om te gruwelen. Als het gebeurt, is het niet direct een reden om te stoppen maar ik zoek het niet actief op.

Het duurde even voordat ik erin kwam. De tekeningen zijn allemaal vrij donker van kleur en op het eerste gezicht dacht ik dat er nonchalant getekend was door de dikke stiften waarmee de mensen zijn weergegeven. Het gaf mij een rommelig gevoel. Maar gaandeweg begon ik steeds meer in de tekeningen te zien en met name de sfeervolle weergave van de architectuur in de steden maakte indruk op me. Wat ik eerst voor slordig hield, ging ik steeds meer ervaren als de rauwe omgeving waarin het verhaal zich afspeelt.

Dit verhaal gaat over een beroemde televisiekok die zich heeft teruggetrokken in een leven vol drugs en weer terug wordt gehaald naar het kookprogramma Starve waarin de opdrachten voor de concurrerende koks steeds extremer en onethischer worden om het publiek te blijven trekken.
Tegelijkertijd speelt er de frustratie van zijn vrouw die zich genaaid voelt omdat hij na vele jaren huwelijk uit de kast is gekomen, de band met zijn bijna volwassen dochter en de verhouding met een vroegere vriend. Dit alles terwijl er voor de televisie gekookt moet worden.
Hele moderne onderwerpen en wat mij betreft ondanks alle rauwheid toch gevoelig in beeld gebracht.

Na deel 1 was ik eigenlijk wel benieuwd hoe dit verhaal verder ging en vond op internet gratis het tweede deel, dat ook het laatste deel blijkt te zijn. Het was zeker de moeite waard om dit deel er ook bij te lezen omdat er wat open eindjes uit het eerste deel worden afgerond.

Maaikes Grote Dagboekje - Maaike Hartjes

Maaikes grote dagboekje bestaat uit twee grote thema's, de liefde en oorlog. Het eerste ken ik wel van Maaike, met haar twijfels en haar alsmaar oplopende stress. De twijfels van voel ik nog wel genoeg voor mijn geliefde, zijn heel herkenbaar en daarmee ook ontroerend. De stress die Maaike hier beschrijft is al een voorloper op haar burn-out die ze later zo mooi in het Burn-out dagboek heeft verwerkt en daardoor ook wel een beetje pijnlijk om te zien. Maar het is allemaal zo echt als het leven en dat maakt het interessant en blijft het boeien.

Het zijn dagboekfragmenten uit 1998 en 1999, de tijd van de bombardementen door de NAVO op Servië. Maaike heeft contact met twee stripstekenaars aldaar en hierdoor kan ze ook de oorlog tekenen vanuit hun perspectief. Het geeft angstaanjagend weer hoe verschillend we allemaal geïnformeerd worden maar dat we wel acteren op deze informatie. 

Het is niet een onderwerp dat ik bij Maaike Hartjes had bedacht. Ik ken haar van de alledaagse rompslomp waar we allemaal wel tegenaan lopen. Dit is dan ook echt andere koek en aan vooral het serieuze kostte mij tijd om aan te wennen. Zelfspot is makkelijker dan de rauwheid van een echte oorlog.

De bladzijden die over de oorlog gaan zijn allemaal aan de buitenkant zwart gekleurd en dat is ook te zien als je tegen de onderkant van het boek aankijkt. De witte bladzijden over het dagelijks leven en de liefde en de zwarte over de oorlog. Een goede combinatie om het behapbaar te houden. En ook al kon Maaike haar oorlogsstripjes aan geen krant verkopen, des te beter dat het toch in dit grote dagboekje is terecht gekomen en uitgegeven.

Zoals immer, alle lof voor Maaike Hartjes. 

Clarkesworld Magazine Issue 179 Augustus 2021

Het augustusnummer van Clarkesworld Magazine bevat zeven korte verhalen en vier non-fictie artikelen. En de website van Clarkesworld Magazine heeft een facelift gekregen, ik moet nog even wennen maar dat gaat vast snel lukken.

Het verhaal A Thousand Tiny Gods viel gelijk in de eerste regel al op omdat het zich afspeelt in het Koninkrijk Bahrein, een koninkrijk waar ik nog nooit van gehoord had en na opzoeken achterkwam dat het in het Midden Oosten ligt. Over Nadia Afifi, de auteur van dit verhaal, wordt gemeld dat zij in het Midden Oosten is opgegroeid. Een nogal groot gebied maar er zal vast een reden voor zijn dat het niet specifieker wordt benoemd.
De duizend kleine goden zijn nanobots die allerlei veranderingen in het menselijk lichaam kunnen bewerkstelligen. Eerst met name plastisch chirurgische ingrepen maar later wordt er ook onderzoek gedaan naar wat zij in het genezen van kanker kunnen betekenen. Dit laatste wordt echter door de politiek niet gefinancierd en de vrouw van een minister die dit wel probeert te doen, verdwijnt van het toneel. Heel boeiend om in science fiction te lezen over feminisme in het Midden Oosten.

The Clock, Having Seen Its Face in the Mirror, Still Knows Not the Hour heeft mij ontroerd. Adam Stemple schrijft vanuit het perspectief van een robot zijn geschiedenis maar daarin zijn ontstaan, de oorlog tussen robots en mensen, de haat, de vriendschap, de angst voor hem en uiteindelijk het geloof. Door het vanuit de robot te vertellen, kan het meer emotieloos worden verteld terwijl je als lezer wel emoties voelt en vooral de verwondering voor het bestaan.

Mlok 5 is een zoekmachine en laat in An Instance weten wat er zoal voor vragen op hem afgevuurd worden, wat er dan door hem heengaat en welke antwoorden hij uiteindelijk geeft. De Tsjechische Julie Nováková heeft de computertaal voor ons omgezet in Engels zodat wij het ook kunnen volgen.
Erg grappig verhaal waarin er aardig wat herkenning voorkomt.

Haaientanden - Anna Woltz

Na sinds tijden weer eens een stuk gefietst te hebben, streken we neer in het gras naast een voetpad, vlak bij de bijna onhoorbare A2 met uitzicht op een enorm weiland en de Amstel in de verte. Daar heb ik in een ruk dit kinderboekenweekgeschenk uitgelezen. En wat een schitterend verhaal.

Daarnaast spreken de illustraties van Maartje Kuiper mij ook heel erg aan. Simpele figuren maar zeer effectief.

Een meisje begint aan een fietstocht rondom het IJsselmeer. Zij gaat van Enkhuizen via de Afsluitdijk naar Stavoren en uiteindelijk met de pont weer naar Enkhuizen. Een route die ik zelf ook wel gefietst heb maar dan zonder de pont. De herkenning van de route vond ik al een feest op zich.

Maar het verhaal gaat over veel meer dan een fietstocht door een elfjarig meisje. Ze onderneemt deze tocht met een bepaald doel die alles met haar zieke moeder te maken heeft. Onderweg ontmoet ze een jongen, een ontmoeting die alle twee hun levens gaat veranderen.

Ook al had ik snel het idee waar het verhaal heenging en wat de auteur wilde vertellen, toch werd ik op een paar momenten enorm ontroerd. Misschien dat het weer even voelen van moederliefde voor jou je als mens wel altijd bijblijft en kan blijven treffen, hoe oud je ook bent.