Niek heeft een boek

Het is wederom de HumbleBundle (https://www.humblebundle.com/) van Neil Gaiman uit 2015 die mij dit boek over Duran Duran in mijn schoot heeft geworpen. Het was in de tijd dat Neil Gaiman nog journalist was dat hij dit heeft geschreven en nog niet bekend was van The Sandman, American Gods en Good Omens. In interviews spreekt hij meestal met schaamrood op de kaken over dit boek en dat maakte me dan wel weer nieuwsgierig.

De jaren tachtig is de tijd dat ik zelf een tiener was. Een vriendin had de LP Rio van Duran Duran gekocht en daarom had ik het op een cassettebandje. Ik vond het wel leuk en het was heerlijk meezingen met de teksten die ik had overgeschreven en uitgetypt. Niet dat ik wist wat het betekende maar dat deed er niet toe. De band zelf interesseerde me niets en in andere LP's van hen heb ik me dan ook niet verdiept.

Bij het lezen van dit boek heb ik de nummers en video's opgezocht die beschreven zijn en auw, wat is deze muziek lelijk oud geworden. En ook de video's…

Nog maar tot het einde van dit jaar is Margreet de Heer Stripmaker des Vaderlands maar er kan nu al gezegd worden dat de invulling die zij deze vier jaar aan deze rol gegeven heeft, veel moois en waardevols heeft opgeleverd. Daar is dit boek Graphic Novels voor de Leeslijst er een van. 

Margreet de Heer heeft deze lijst samen met Willard Mans (docent Nederlands) en Bas Schuddeboom (beheerder van de Comiclopedia) opgesteld omdat zij vindt dat strips thuishoren op de literatuur leeslijst van de middelbare school en docenten hierin mee te nemen. Dit boek is dan ook gratis te downloaden via http://stripmakerdesvaderlands.nl/graphic-novels-voor-de-leeslijst/.

Na een korte inleiding over wat een graphic novel inhoudt en welke harde criteria voor de selectie in deze gids zijn gebruikt, volgen vijfenvijftig graphic novels die ieder één bladzijde beslaan. Er staat een korte beschrijving en een aantal vragen over de graphic novel die aanleiding kunnen zijn tot een levendige discussie in de klas.…

Een boek met de ondertiteling 'Waarom je nooit zomaar te vroeg of te laat bent'. Een boek dat ik zelf nooit uitgekozen zou hebben maar waar Das Mag mij mee verraste en ik opeens nieuwsgierig werd wat er nu over te laat komen te vertellen valt.

Toch wel meer dan alleen dat er mensen zijn die notoire te vroeg zijn en mensen die notoire te laat zijn. Als notoire te vroeg komer (maar niet heel erg te vroeg) heb ik mij in het verleden bont en blauw geërgerd aan de notoire te laat komers. Maar hoe ouder en hierin milder wordende, hoopte ik met dit boek nog wat meer inzicht in de laatkomer te krijgen zodat ik het laatste beetje ergernis ook nog kon laten oplossen.

Helaas is dat niet gelukt. Er wordt namelijk nergens gesproken over dat een te later komer ook maar een moment denkt aan de mensen die aan het wachten zijn. Alleen dat al zou ik heel verfrissend vinden. Maar blijkbaar is de te laat komer met hele andere dingen bezig zoals met het op een andere manier beleven van tijd.

Wat ik …

Voor mij was Marente de Moor een nieuwe naam en het is dan ook alleen dat zij de Biesheuvelprijs 2016 won dat ik dit boek in handen kreeg. Het heeft wat lang in mijn kast gestaan maar nu heb ik het toch bijna in een adem uitgelezen en dat met tien korte verhalen. 

De verhalen zijn alles behalve gezellig. De uitgebloeide bloemen op de voorkant van het boek geeft dat al een beetje weg. De verhalen zijn schetsen van mensen die ook al uitgebloeid zijn als ze al ooit gebloeid mochten hebben. Het zijn mensen die vaak eenzaam zijn maar dat misschien niet eens altijd zo door hebben. Alle verhalen druipen van de treurigheid behalve misschien het laatste waarin een sprankje hoop verborgen zit al staat daar ook een mislukking te wachten.

En ondanks al deze droefenis bleven al deze gebeurtenissen boeien. Het is alsof je bij mensen in hun huiskamer naar binnen mag gluren om te zien hoe het daar nu toegaat. Oftewel het is uit het leven gegrepen en volstrekt geloofwaardig. Daarbij is het ook zo pre…

Voor mij is de televisieserie en de daarop gebaseerde Big Finish audio's van Doctor Who zeer vertrouwd. Maar wat de stripwereld van Doctor Who betreft sta ik nog maar net aan het begin. Ik weet dan ook helemaal niet wat me te wachten staat wanneer ik met zo'n stripverhaal begin.

In deze Ghost Stories bezoekt de twaalfde Doctor Grant en Lucy, twee personages die kijkers kennen uit de kerstspecial The Return of Doctor Mysterio uit 2016. Handig dat de strip deze personages nog even kort voorstellen waardoor het ook niet noodzakelijk is om de televisieserie te kennen.

Grant en Lucy herkende ik snel weer maar met de Doctor had ik meer moeite. Hij is voor mij redelijk onherkenbaar getekend. Het is zijn kleding in combinatie van hoe hij dingen zegt dat ik snap dat dit de twaalfde Doctor moet zijn. Dit maakte het voor mij moeilijker om in het typische Doctor Who-gevoel te komen.

Het verhaal zelf is uiteindelijk best wel heel erg Doctor Who met het uitvoeren van een taak om het hele un…

De Three-Body Problem trilogie van Cixin Liu had mij zo getroffen in originaliteit en denkvermogenverruiming dat ik zowel blij als angstig van hoge verwachting was bij het beginnen in Ball Lightning.
Als bekende van zijn werk was ik dit keer iets minder verrast met hoe Cixin Liu wetenschappelijk ideeën, dit keer rondom bolbliksem, in een science fiction verhaal naar voren weet te halen en verder te ontwikkelen naar iets dat in onze wereld (nog) niet bestaat. Maar ook dit keer bleef het zeker ook boeien.

Het verhaal is alleen een stuk simpelere dan in zijn zeer complexe  trilogie en daarmee lijkt het iets oppervlakkiger.

Zoals ik van Chinese science fiction wel meer gewend ben, wordt er aardig wat uitgelegd en soms op momenten dat het zelfs storend is voor het verhaal. Maar de Chinese manier van verhalen vertellen trekt zich daar niets van aan. Zo kan ook heel makkelijk de hoofdpersoon in het eerste gedeelte van het boek, later nog maar een kleine rol hebben en de hoofdrol overgenomen zij…