vrijdag 23 december 2022

The Essential Tales of H.P. Lovecraft

Lievelingsauteurs zoals Neil Gaiman en Alan Moore heb ik vaak horen zeggen hoe ze geïnspireerd zijn door het werk van H.P. Lovecraft. Een schrijver die leefde in het begin van de vorige eeuw en waar ik nooit zo maar een boek van tegenkwam. Tot deze zomer in Leiden waar ik tegen deze schitterende uitgave The Essential Tales of H.P. Lovecraft zag staan. Een zeer handzaam formaat boek waarbij de bladzijden als vanzelf openslaan. Wat een luxe.

Deze uitgave bestaat uit een collectie van zeven novellas allen vol angstaanjagende taferelen. Deze worden voorafgegaan door een korte introductie over de auteur zijn leven. Er is aardig wat geschreven over Lovecraft zijn politieke ideeën die in de huidige tijd als fout zal worden bestempeld. Ik blijf liever ver van dat soort oordelen en houdt me liever alleen bij de teksten die iemand geschreven heeft, daarvan kan ik tenminste echt zelf een oordeel vormen.

Dat Lovecraft de geestelijk vader van een inktvisachtig horrorwezen is dat nog wel eens Cthulhu wordt genoemd, wist ik nog net. In dit boek heb ik eindelijk de echte oorspronkelijke teksten daarover kunnen lezen en ik ben blij dat ik nu ook deze klassiekers ken. De sfeer in alle verhalen is direct beklemmend. Naar mijn smaak gebruikt Lovecraft het woord horrific iets te vaak waardoor ik een paar keer uit de tekst werd gehaald. Jaja, ik weet wel dat het eng is, dacht ik dan. Maar uiteindelijk was het dat ook wel wat de gebeurtenissen voor een imprint op mij achterliet, horror of op zijn minst zware ongemakkelijkheid.

Voor deze tijd lijken me de verhalen wel wat aan de lange kant. In die zin dat er enorme beschrijvingen in voorkomen die ook achterwege gelaten hadden kunnen worden. In onze snelle tijd wordt niet meer zo geschreven dat ik weet. Het was mij soms wel eens wat te veel met al die details van de omgeving en elke stap die de hoofdpersoon nam maar aan de andere kant was dit juist wel heel effectief voor de sfeer van ongemak er nog dieper indrukken.

De in deze bundel verzamelde verhalen lijken erg veel op elkaar. Het heeft wel wat weg van een verzameling probeersels van een schrijver die een en hetzelfde gegeven steeds op een andere manier probeert te benaderen. In dit geval het gegeven dat er buitenaardse wezens op aarde zijn die de mensheid kan vernietigen. Alleen doen ze dat niet zoals we dat uit films kennen op een grote schaal maar gaat dit juist in het geheim en het ongrijpbare.

Voor horrorliefhebbers zou ik zeggen dat werk van Lovecraft een absolute must is. Ik ben blij nu echt kennis te hebben gemaakt met een van de voorvaderen van mijn lievelingsschrijvers.

dinsdag 20 december 2022

Beatrice - Joris Mertens

Over Bleekwater van Joris Mertens heb ik al zeer lovend geschreven. Over Beatrice kan ik bijna niet anders doen. Waarbij Beatrice nog iets extra's heeft want er wordt geen woord in gesproken en er is geen moment dat ik dat gemist heb.

In Beatrice wordt een jonge vrouw in schitterende rode kleding in een verder wat kleurloze wereld gevolgd die in haar dagelijkse routine van opstaan, naar het werk gaan, werken en weer naar huis reizen wordt onderbroken door een rode tas die op het station dagenlang onbeheerd op haar lijkt te staan wachten. Wanneer zij uiteindelijk besluit de rode tas mee naar huis te nemen, neemt haar leven een hele nieuwe wending, een wending waarover je kunt discussiëren wat er nu werkelijk gebeurt maar waarbij ik mij liever zonder verdere vragen laat meevoeren.

Dit boek heb ik samen gelezen met mijn levensliefje. Samen op de bank met het best grote boek op ons beider knieën. Dit boek is voor mij extra geschikt om samen te lezen omdat er zoveel te zien is op de zeer gedetailleerde tekeningen en je elkaar op van alles kunt wijzen waardoor ik meer zag dan als wanneer ik het alleen had bekeken. Zo ontdekte ik dat Beatrice de boeken die ze las tijdens het forensen bekende klassieke boeken zijn en waarvan ik het idee heb dat ze ook voor het verhaal zelf iets betekenen. Alleen ken ik die boeken wel van titel maar niet van inhoud zodat ik daar niet werkelijk een uitspraak over kan doen.

Een van de meest opvallende ervaringen bij het lezen van dit boek vond ik dat ondanks dat er niet gesproken wordt, ik wel voortdurend allemaal geroezemoes hoorde of geluiden van de straat. De tekeningen zijn zo levendig dat op een of andere manier niet alleen mijn ogen werden gestimuleerd maar ook andere zintuigen zoals mijn gehoor.

Voor mij een erg mooi boek dat ik zeker in de toekomst nog wel vaker wil bekijken en er van overtuigd ben dat ik dan weer nieuwe ontdekkingen ga doen.

maandag 19 december 2022

Bitch Planet, Vol. 1: Extraordinary Machine - Kelly Sue DeConnick & Valentine De Landro

Bij een boek als dit vraag ik me gelijk af hoe het ontvangen zou zijn als dit door een man was geschreven. De tekeningen zijn wel gemaakt door een man maar het verhaal over vrouwen die niet gehoorzamen, afgevoerd worden naar een gevangenisplaneet (Bitch Planet) is ontsproten uit het brein van een vrouw.

Na de eerste zeer vrouwonvriendelijke bladzijden stelde het mij gerust als auteur de naam Kelly Sue DeConnick te zien staan. Dit eerste deel blijft sowieso zeer vrouwonvriendelijk maar dat is ook juist waarom het gaat. De mannen die de meeste macht hebben, laten zich door iedereen Vader noemen wat al gelijk een bepaalde sfeer oproept. En dreig je als vrouw te dun, te dik, te luidruchtig, te stil, te religieus, te werelds, te preuts, te seksueel, te queer, te zwart, te bruin, te wat-het-ook-mag-zijn-waarvoor-ze-je-vandaag-veroordelen? Dan hoor je thuis op Bitch Planet. Zo simpel zit het in elkaar.

Natuurlijk gaan de vrouwen op Bitch Planet proberen de macht te grijpen maar dat is niet eenvoudig en in dit deel is het dan ook niet gelukt. 

De zwaar dystopische sfeer van deze strip moet je wel liggen. Ik moest er even aan wennen maar uiteindelijk vind ik het wel heel gaaf hoe de man-vrouw-verhouding hier tegen het licht wordt gehouden.
Op een wikipagina las ik dat deze strip is gebaseerd op de vrouwengevangenissen in films uit de jaren '60 en '70. Met deze informatie viel het verhaal nog iets meer op zijn plek. Grappig toch hoe over een boek lezen toch ook weer een verdieping kan brengen.

Det tekenstijl lijkt ook op die van de jaren '60. En op het einde van elk hoofdstuk staat een bladzijde vol ouderwets aanvoelende vrouwonvriendelijke advertenties.
Het meest opvallende aan de tekeningen vind ik dat de tekenaar Valentine de Landro meerdere malen gebruik maakt van de twee tegenover elkaar liggende bladzijde door er niet een grote tekening van te maken zoals wel vaker te zien is maar door de stroken over de twee bladzijden door te trekken. Zo kunnen er drie stroken onder elkaar staan en word je als lezer van de linkerbladzijde gelijk meegenomen naar de rechterbladzijde en dan weer terug naar de linkerbladzijde. Dit werkt wonderbaarlijk goed.

Naast Vol 1 is er ook een Vol 2 en een uitgave dat Triple Feature heet. Ik ben in het blijde bezit van alle twee dus ik ga snel lezen hoe het verder gaat.

zaterdag 17 december 2022

Big Girls Volume 1 - Jason Howard

Bij het openen van dit boek had ik geen flauw idee wat me te wachten stond. De titel Big Girls riep iets denigrerends naar vrouwen in mij op maar ik kon me niet voorstellen dat het zo bedoeld zou zijn. De kaftillustratie laat een vrouw groter dan gebouwen zien en op de achtergrond monsters van hetzelfde formaat. De vrouw heeft in iedere hand wat lijkt een wapen te zijn. Dat er actie ging komen, leek me in ieder geval wel duidelijk.

Met opgeheven wenkbrauwen las ik de eerste bladzijden. Waar ging dit in hemelsnaam heen? Al snel werd ik gegrepen door het idee dat er in de wereld een macro-organisme is die bepaalde kinderen opeens enorm snel en tot buiten proportie grootte laat groeien. Het is de vrouwelijke variant die alleen heel groot wordt, onze Big Girls maar de mannen moeten het ontgelden en veranderen in tumoren op pootjes die razend vernietigend rondlopen. Het zijn dan ook de Big Girls die de mensheid moet verdedigen tegen deze monsters. Niks denigrerends naar vrouwen, in tegendeel, zij zijn de helden.
Nou ja, zo eenvoudig ligt het ook allemaal niet maar toch is dit het idee dat de basis voor deze strip is.

Er is natuurlijk aardig wat piefpafpoef wat bij zo'n strijd te verwachten is. Bij gevechten raak ik nogal eens de weg kwijt en snap niet wie nu wie op welke manier belaagt maar tot  mijn opluchting kon ik de gevechten redelijk goed volgen. Daarnaast zijn er een aantal centrale personages die allen in een korte tijd een redelijke ontwikkeling doormaken wat het verhaal boeiend houdt. Ook wordt er tussendoor nog wat extra achtergrondinformatie gegeven over deze personages. Deze combinatie maakte het heel leuk om te lezen.

De tekeningen vind ik wel wat hebben. Mensenfiguren zijn altijd moeilijk omdat het toch op een mens moet lijken maar geen foto-echtheid moet hebben. Het is vooral het haar dat alle kanten op zwiept en de hoekerigheid in de gezichten wat het deze eigen stijl maakt. De gebouwen en interieurs zijn herkenbaar echt waardoor ik me kan voorstellen dat dit verhaal zich nu in onze maatschappij afspeelt. De monsters vind ik heel mooi gevonden omdat de ontwikkeling van een klein jongetje naar een jongetje met tumoren naar de bizar grote tumorachtige wezens op benen wordt laten zien. Het is hierdoor geloofwaardig dat ze zo geworden zijn.

Dit deel heeft een stevige opbouw en is te lezen als een afgerond geheel. Ook heel fijn. Al zijn er wel aardig wat opzetjes gegeven voor meer. Helemaal niet erg want het smaakt ook echt naar meer.

maandag 12 december 2022

A Man Among Ye - Stephanie Philips & Craig Cermak

De Humble Bundle Leading Ladies bracht mij deze piratenstrip A Man Among Ye. Geheel blanco begon ik aan dit verhaal. Zowel van de inhoud, de auteur en de tekenaar wist ik niets.

De voorkant gaf wel gelijk weg dat het om een stoere piratenvrouw met rood haar en grote oorbellen zou gaan. En zo spatte de clichés gelijk in het eerste hoofdstuk van de pagina's af. Een piratenvrouw die tussen de piratenmannen haar mannetje wel staat waarbij de piratenkapitein haar steunt maar de andere piraten het maar niets vinden zo'n vrouw aan boord. Vervolgens verschijnt er een jonge verstekeling, dat een als jongetje verkleed meisje blijkt te zijn. Ik overdacht na dit eerste hoofdstuk of ik af zou haken omdat het me té cliché was. De tekeningen hielden mij echter wel geboeid. Warme levendige kleuren, goed gelijkende mensen, schitterende schepen en veel details.

Het tweede hoofdstuk begint met de vader van het verklede meisje dat haar het verhaal van het paard van Troje voorleest. Ook dit verhaal ben ik zo vaak tegengekomen dat het me nu bijna definitief liet afhaken. Maar nu stop ik niet zo makkelijk met een boek dus las ik toch nog even door. En gelukkig maar want langzaam aan begon ik aan het hoofdpersonage Anne Bonny de piratenvrouw te wennen en werd het steeds boeiender op het moment dat er nog meer sterke vrouwen op kwamen dagen. In dit geval een weggelopen dochter van een rijke slavenhandelaar samen met een van de ondergeschikte. De machtsstrijd tussen deze vrouwen spatte van de pagina's met humor, kracht en heel duidelijk wetend wat ze willen.

Na de vier hoofdstukken hebben de vier vrouwen laten zien waartoe ze in staat zijn, hebben wat extra vijanden gemaakt en Anne Bonny heeft een nieuw doel: haar ex-geliefde doodde. Dus dat kan me nog wat worden voor de volgende delen. Mijn angst dat het te zoet zou worden, is hiermee weggenomen.

In het nawoord laat de auteur weten dat het verhaal gebaseerd is op mythen die rondgaan over Anne Bonny, een piratenvrouw die begin 18de eeuw geleefd zou hebben. Dat is ook de reden dat dit verhaal zich afspeelt rond de Caribiën en de Bahama's. Er is heel weinig werkelijk over haar bekend dus de auteur kan haar fantasie behoorlijk de vrije loop laten. En als dat steeds minder voorspelbaar wordt dan kan dit nog een hele interessante strip worden.

Gezinsverpakking - De Chabotten

Voor ik dit boekenweekgeschenk ging lezen, luisterde ik naar de podcast Nooit meer Slapen waarin de familie Chabot over dit boekje geïntervi...