zaterdag 29 oktober 2016

Mijn Strijd: Schrijver - Karl Ove Knausgård

Het was met gemengde gevoelens dat ik aan dit vijfde deel uit de reeks Mijn Strijd van Karl Ove Knausgård begon. Aan de ene kant had ik er heel veel zin in want de vorige vier delen waren mij ook goed bevallen maar aan de andere kant zag ik er ook tegenop. De hoofdpersoon is namelijk niet iemand waar ik nou warme gevoelens voor krijg, hij stoot mij eerder af met zijn zelfbeklag en zijn egocentrisme. En toch was ik nog geen paar bladzijden op weg of ik was alweer verkocht.

En wat is nou wat deze boeken zo intrigerend maken? In de eerste plaats geldt voor mij dat de schrijver een generatiegenoot is waardoor het tijdsbeeld dat hij beschrijft, dit keer eind jaren tachtig, begin jaren negentig, bij mij voortdurend allerlei herinneringen uit die tijd naar boven haalde. Voor mij persoonlijk de slechtste tijd uit mijn leven. En misschien is het daarom ook wel angstaanjagend herkenbaar hoe de schrijver worstelt met zijn leven. Dat wat hij dacht te willen in het leven, niet lijkt te gaan lukken en hij dan ook bijna opgeeft.
De rauwe eerlijkheid over al zijn vertwijfeling, zijn jaloezie, zijn ambitie en zijn angsten is bij tijd en wijle schrijnend en pijnlijk om te lezen. Maar het maakt het ook gelijk zo levensecht dat het juist weer boeiend is.

De boeken zijn autobiografisch en per  thema. Dit betekent dat er af en toe overlappen zijn. Zoals op het einde van dit deel de dood van zijn vader nog een keer aan bod komt. Door dit al eens uitgebreid gelezen te hebben in het deel Vader, krijgen de nu in het kort beschreven gebeurtenissen toch een heel sterke lading.

Ik kijk alweer halsreikend uit naar het laatste deel: Vrouw. Alleen lijkt het erop dat een pocketversie, de versie die ik het liefste lees, er nog niet in zit dus zal ik nog wat geduld moeten hebben. Gelukkig heb ik nu dit deel om van na te genieten. 


4 opmerkingen:

Erik Scheffers zei

Hoi Niek, ik heb de hele serie in het voorjaar in een ruk gelezen. Deel 6 "Vrouw" vond ik het minst, ook door de toevoeging van een essay van 400 blz over het leven van Hitler. Niettemin, als je al zo ver gekomen bent zou ik deel 6 ook gewoon lezen. Groetjes, Erik

Ninia zei

Ik heb net het eerste deel uitgelezen en vroeg me ook af waarom je nou steeds door wil lezen, omdat het af en toe best saai is wat hij beschrijft tot en met de merken van de schoonmaakmiddelen en de volgorde van het huis schoonmaken. Ik denk ook dat het is omdat je helemaal in iemand anders zijn hoofd zit en dat is altijd interessant. Een mooie afwisseling met alsmaar in je eigen hoofd zitten :) Ik kijk dus al uit naar het tweede deel.

Niek zei

Hoi Eric, dat gaat er ook zeker een keer van komen. Alleen hoop ik dat dit met een pocketversie kan en dat ik niet over een jaar toch nog de hardcover moet gaan aanschaffen omdat ze geen pocketversie meer uit gaan geven. Tegen die 400 bladzijden over Hitler zie ik wel een beetje op. Heb daar al meerdere lezers over gehoord. Nou ja, dat zie ik dan wel weer.

Niek zei

Wat leuk dat je ook aan deze serie begonnen bent er door wil lezen terwijl er ergens toch de vraag blijft waarom eigenlijk. Jouw verklaring van in iemand anders hoofd zitten, vind ik ook wel een mooie.

Lady Mechanika Vol 6 Sangre - M.M. Chen & Joe Benitez

In dit deel begint elk hoofdstuk met een proloog waarbij terug gegaan wordt naar een gebeurtenis in Mexico dat 500 jaar geleden heeft plaats...