Een vriendin had dit boekje uit een straatbiebje geplukt en leek het ook wel iets voor mij. Monika Sauwer, die naam kwam me gelijk bekend voor als iets uit mijn jeugd maar geen idee waarvan precies. Bij het doornemen van haar bibliografie komt er niets bekends naar voren. Met nog even verder zoeken, vind ik dat zij radiohoorspelen voor de VPRO gemaakt heeft, wellicht dat dit het is waardoor haar naam bij me is blijven hangen. Maar zeker weten zal ik het wel nooit.
In Huis en hemel, wordt het vaderloze meisje, Celia gevolgd en dan specifiek de ontwikkeling van de vriendschap met haar opa, Boet. Zoveel als zij aan hem hecht als klein meisje en zich als meer volwassene meer van hem vervreemd raakt.
Aangenaam vind ik dat er niets expliciet wordt uitgelegd, alles is eenvoudigweg. En er zijn geen schokkende gebeurtenissen, het leven kabbelt voort. Het is simpel de tijd die de verwijdering tussen de twee hoofdpersonen veroorzaakt. Niemand heeft schuld, het is zoals het is.
Een mooie, kleine levensschets. Geen meesterwerk maar dat hoeft ook niet. Het is oké zo. En nu breng ik het naar een straatbiebje zodat iemand anders weer deze geschiedenis gemoedelijk kan meebeleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten