Nadat ik in het e-tijdschrift Clarkworld Magazine het verhaal The True Vintage of Erzuine Thale door Robert Silverberg had gelezen, was ik overtuigd geraakt dat het de hoogste tijd was om eens een boek van deze schrijver te lezen. Op mijn plankje met ongelezen boeken kon ik zelfs kiezen uit drie verschillende exemplaren. Allen ooit eens opgeduikeld voor een paar euro op de Deventer boekenmarkt. Geheel arbitrair koos ik voor To Open the Sky.
Binnen enkele alinea zat ik gelijk in het verhaal. En alhoewel het over een tijd in de toekomst gaat waar wel enige zaken iets anders lopen dan wij nu gewend zijn, voelde alles heel natuurlijk aan en was het zonder moeite te volgen zonder dat het simplistisch werd. Dit heeft vooral ook te maken met de menselijkheid van de verschillende personages die worden opgevoerd. Met een ieder valt prima mee te leven.
In een opbouw bestaande uit vijf delen, beginnende in 2077 en in stappen van enkele decennia uitkomend in 2164, wordt het verhaal verteld van hoe een wetenschapper gebruik maakt van religie en techniek om het uiteindelijke doel van de mens te bereiken, namelijk het zonnestelsel te verlaten.
Knap vind ik hoe religie en wetenschap beschreven worden als middelen, niets meer, niets minder zonder dat daar een waardeoordeel aan wordt gegeven. En ook interessant om in zo'n boekje uit 1967 al die ideeën te zien waar men nu nog steeds druk mee bezig is.
Een voordeel van boeken uit die tijd is dat ze toen nog vaak uit zo'n 200 bladzijden bestonden zoals deze. Alhoewel ik ook kan genieten van uitgebreide werelden, gaat toch mijn voorkeur uit naar deze meer compacte verhalen waarin vaak uiteindelijk evenveel verteld wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten