Het decembernummer van Clarkesworld Magazine bevat zes korte verhalen in het SFF-genre en vier non-fictie artikelen. De wonderschone
illustratie is van de Franse Pascal en verliest al zijn schitterende kleuren in mijn e-reader. Dat blijft toch wel een nadeel van e-readers terwijl ik er verder met plezier elke maand dit tijdschrift op lees.
In dit nummer vond ik bijna alle verhalen meer dan de moeite waard. Zo begint het met
Marshmallows geschreven door
D.A. Xiaolin Spires waarin mensen de mogelijkheid hebben om die werkelijkheid om zich heen te zien die zij wensen. Dit worden mockups genoemd en zijn te koop. Wanneer dit wegvalt ziet men de akelige werkelijkheid en wat dan? Wat mij betreft een scherp neergezet beeld van hoe wij mensen selecteren wat wij waarnemen en hoe wij omgaan met dat wat daar niet in past.
Het tweede verhaal is Bringing Down the Sky geschreven door
Alan Bao. Hierin wordt een wereld geschetst waarbij de lucht zo zwaar vervuild is dat het de rijken zijn die schone lucht kopen en de armen dit met gevaar voor eigen leven hoog uit de bergen halen. Woooow, weer een idee die ons huidige wereld nog eens even heel scherp weet neer te zetten. Precies wat ik in science fiction zo kan waarderen.
When We Find Our Voices laat een andere crisis op de wereld zien.
Eleanna Castroianni toont ons een werkelijkheid waarbij verschillende soorten wezens van elkaar afhankelijk zijn wat voortplanting betreft en wat onderdrukking van de zwakkeren dan doet. Voor de verschillende wezens kun je als lezer invullen wat je wil en je krijgt een klassiek bevrijdingsverhaal. Het is de setting die het zo speciaal maakt.
En dan moet ik echt ook nog even het verhaal van Zhang Ran noemen. In Master Zhao: The Tale of an Ordinary Time Traveler wordt een manier van tijdreizen voorgeschoteld die ik nog nooit eerder ben tegengekomen. Het is origineel en hartbrekend. Als het verhaal zich verder ontrafeld ontkom je als lezer niet aan de vraag wat zou jij doen in dezelfde situatie.
In het interview
37 Rejections, Language Obsessions, and Dance: A Conversation with Rich Larson door
Chris Urie maakte ik voor het eerst kennis met dansvorm kizomba. Ik had er nog nooit van gehoord, laat staan iets van gezien. Door de YouTube-link in het interview heb ik zeker een uur gebiologeerd zitten kijken. Nooit gedacht dat ik door dit tijdschrift nog eens met een nieuwe vorm van dans in aanraking zou komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten