Het zal meer dan tien jaar geleden zijn dat een medestudent mij dit boekje te leen gaf naar aanleiding van levensvragen die ik bij hem neergelegd had. Bij het overhandigen van het boekje zei hij erbij dat hij het zeker terug wilde hebben. Ik heb nog nooit een boek niet teruggeven dus dat leek me geen probleem. Maar in de loop der tijd kwam het er niet van het te lezen en ondertussen verloor ik die student uit het oog. Telkens als ik de kaft van dit boekje zag, hoorde ik de opmerking dat de eigenaar het echt terug wil hebben. Jaja, dacht ik dan, alleen als ik het gelezen heb.
Nu is het er uiteindelijk van gekomen. Mijn idee dat het gortdroge tekst zou zijn waar ik niet doorheen zou kunnen komen, is teniet gedaan. Het zijn ook geen hapklare brokken die makkelijk weggeschrokt kunnen worden. Meer iets er tussenin.
De wijsheden die in zeventien afzonderlijke toespraken verteld worden, bevatten de essentie van de Vedanta-filosofie. In de Indische Sage Koningin Chudala wordt deze essentie nog eens uiteengezet in verhaalvorm.
In de Nederlandse vertaling wordt er lustig gestrooid met het woord moeten. Een woord waar ik persoonlijk de kriebels van krijg en vooral als het om zaken gaat die het leven zelf bepalen. Of het oorspronkelijk ook in deze toonzetting bedoeld is, kan ik niet achterhalen. Ik heb het woord naast me neergelegd en de rest van de tekst getracht te bevatten. De hoe- en waarom-vragen die hierbij in mij opkwamen werden de nek omgedraaid door een opmerking in de Indische Sage dat deze vragen er niet toe doen en we ons beter kunnen richten op het bereiken van het Zelf-Bewustzijn.
Uiteindelijk blijf ik met een gevoel zitten dat de staat van verlichting de ultieme hang naar de dood is. Niet meer bezig met de illusie die de wereld is en overal van onthecht.
Dat is wat deze tekst mij nu geeft maar ik weet zeker dat als ik het over tien jaar nog eens zou lezen het iets anders in me op zal roepen. Dit zal echter hopelijk niet gebeuren want dan heb ik als het goed is die vroegere medestudent opgespoord en het boekje eindelijk teruggeven.
3 opmerkingen:
Ben net een beetje van het moeten af. Denk dat ik het maar niet ga lezen....
Ik ben het nu ook aan het lezen. Het staat als .pdf op internet. Erg mooi bezinningsmateriaal. In het begin stelt prins Rama een eseentiële vraag (hoe kan iets onzuivers uit iets zuivers voortkomen?) en dan wordt gezegd dat deze vraag pas op het einde beantwoord zal worden. Ik was erg benieuwd en ging gelijk naar het einde, maar kan dat antwoord nog niet zo snel terugvinden. Ga het dus maar van begin tot eind doorlezen. Heb me nog niet gestoord aan het woordje 'moeten'. Ben het zelfs nog niet tegengekomen :)
De meest prangende vraag is nu natuurlijk: kan je de medestudent nog terugvinden en krijgt hij zijn boek terug? :)
Goh, zomaar te krijgen op internet. En dat heb ik dan in mijn kast staan.
Ik kan me voorstellen dat jij veel meer met deze taal bekend bent en het daardoor ook heel anders leest dan ik. Leuk dat je er al gelijk even ingedoken ben.
En die student heb ik net een mail gestuurd. Nu afwachten of dat mailadres het nog doet. Jaja, waar levensvragen je al niet kunnen brengen.
Een reactie posten