Inmiddels alweer het 39ste Discworld-boek en ik weet niet of het nu ligt aan dat ik de laatste weken veel moeite heb met lezen of dat het voor mij een beetje genoeg is geweest met deze wereld van Terry Pratchett maar ik heb zeker niet zo genoten van dit boek als voorgaande Discworld-boeken.
In dit deel staat commandant Sam Vimes centraal die met zijn vrouw verplicht met vakantie gaat. Maar Sam Vimes zou Sam Vimes niet wezen als er ook niet nog wat politiewerk verricht gaat worden en daar is al snel aanleiding toe. Zoals gebruikelijk tuimelen de verschillende gebeurtenissen over elkaar heen om op het einde in een kokende massa tot een goed einde te komen.
Terry Pratchett verwerkt nogal eens wat maatschappijkritiek in zijn boeken en in dit deel ligt het er wel heel dik bovenop dat de wanpraktijken van slavernij onder de loep wordt genomen. Dit doet hij door middel kobolds die in grote getale als dingen worden behandeld, verkocht en aan het werk gezet tot ze er dood bij neervallen. Op zich heel scherp beschreven maar het staat in schril contrast met alle malligheid die er verder plaatsvindt. Op een of andere manier beet dit elkaar in mijn beleving.
maandag 25 oktober 2021
Discworld #39 Snuff - Terry Pratchett
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Why my cat is more impressive than your baby - The Oatmeal
Wat kan ik hier nog over zeggen? Het is humor die mij enorm ligt maar die soms ook tegen het flauwe aanzit en me dan bijna stoort. Dan komt ...
-
In de serie Terloops uitgegeven door Van Oorschot is het dit maal Gerbrand Bakker die zijn verslag doet over een wandeling. Het gaat in dit ...
-
Tweeëntwintig jaar geleden hielp ik een vriendin met verhuizen en kreeg ik als dank dit boekje met boerenwijsheden. Ik had het wel eens op...
-
Francine Oomen heeft het weer voor elkaar gekregen: Een boek met levensinhoud gebracht in haar typische plak-knip-knutselstijl waardoor het ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten