Olijven moet je leren lezen - Ellen Deckwitz

Een boek dat door boekbloggers gezamenlijk werd gelezen waardoor ik de titel meerdere malen onder ogen kwam. En zo'n titel, Olijven moet je leren lezen, maakt mij direct nieuwsgierig. Wat zou daar nu mee bedoeld worden en wat is dat voor een bijzondere illustratie op de voorkant? Dus schafte ik het boek aan. En zoals dat vaak gaat duurt het dan weer een hele tijd voor ik het werkelijk ter hand neem. Nu in de vakantietijd is mijn hoofd leeg genoeg om eens met iets nieuws te beginnen en poëzie leren lezen, leek mij daarbij een goed idee. En dat was het ook.

Het boek bestaat uit drieëntwintig columns over het lezen van poëzie waarvan een aantal eerder in een krant zijn gepubliceerd en een aantal speciaal voor dit boek geschreven. Als lezer word je direct door de schrijver aangesproken. Het is alsof ze naast je in de kamer zit en je over poëzie vertelt. Daarbij is ze enthousiast, grappig en zit ze vol met voorbeelden die voor iedere leek op het gebied van poëzie te volgen zijn waardoor de angst dat poëzie te moeilijk is, direct wordt weggenomen. Elke column wordt ook nog eens vooraf gegaan door een gedicht. Heel slim want op die manier word je als lezer al direct gedwongen om poëzie te lezen en is er geen uitstellen meer aan.

Naar mate ik in het boek vorderde, merkte ik dat ik de gedichten ook daadwerkelijk anders, namelijk met veel meer aandacht en minder ongeduld, ging lezen. Niet dat ik het idee kreeg dat ik er nu zo veel meer van begreep maar ik heb wel het idee gekregen van wat er in een gedicht te vinden kan zijn en waardoor het wel degelijk de moeite waard is om eens wat vaker tijd vrij te maken voor het lezen van een gedicht. En dat vind ik best knap gedaan.

Wat ik gaandeweg het boek steeds meer en meer ging waarderen waren de illustraties van Jenna Arts. De eerste plaatjes stoorden me een beetje. Ik wist niet goed wat ik er in moest zien en vond de vervormde lichamen met de kleine hoofdjes, kleine voetjes en grote rompen wat makkelijk gevonden. Maar hoe meer illustraties er voorbij kwamen, hoe meer ik juist dat wat me eerste stoorde ging waarderen en zelfs enkele tekeningen als briljant heb ervaren.

Dus het boek heeft me niet alleen aandachtiger naar gedichten laten kijken maar ook naar de tekeningen. Dubbel knap.