In het
septembernummer uit 2022 van Clarkesworld Magazine zijn zeven science fiction/fantasy verhalen opgenomen en vier non-fictie artikelen.
Al heel wat maanden heb ik moeite met lezen en daarom loop ik ook enorm achter met het lezen van de tijdschriften waar ik een abonnement op heb. Wel heel erg jammer maar het is even niet anders. Door het moeite hebben met lezen, dringen verhalen soms ook helemaal niet tot mij door. En daarnaast is het lezen van een stuk tekst altijd al een momentopname waardoor een bespreking nog subjectiever wordt.
De meeste verhalen in dit nummer vond ik nog wel een aardig idee hebben maar was ik niet wild van de uitwerking van dat idee.
Van The Slow Deaths of Automobiles geschreven door Fiona Moore heb ik wel kunnen genieten. De veranderde wensen van een zelfbewuste auto geven de veranderde relatie tussen twee mensen weer. Zo komen ze erachter dat ze verschillend tegen de zaken aankijken en niet zo bij elkaar passen als ze dachten. Dit vond ik erg mooi verwoord in het verhaal zonder dat dit letterlijk gezegd werd.
De Indiaase Amal Singh schreef Sub-son. De perfecte zoon die overleden is, heeft een kloon van zichzelf gemaakt, een sub-zoon, die vooral door de moeder geheel omarmd wordt. De andere zonen hebben het hier maar moeilijk mee. Als moeder overlijdt dan blijkt de sub-zoon een sub-moeder te hebben gemaakt.
In dit verhaal voelde ik voortdurend de dreiging in het gezin en het gevecht om de liefde van de moeder. Ook deed het me nadenken over hoeveel wij als mensen in ons leven proberen vast te houden. Grote thema's die sterk zijn neergezet in dit verhaal.
Fantasie lezen wordt nog wel eens aangedragen om te kunnen vluchten uit de werkelijkheid. Maar de politiek kan ook daarin doordringen. In dit nummer is het artikel The White Tree of Gondor: A Brief Overview of Modern Ukrainian SF&F opgenomen, geschreven door de Oekraïners Volodymyr Arenev en Mykhailo Nazarenko. De vraag is of dit artikel ook was geschreven wanneer er geen oorlog in Oekraïne had gewoed. De vervolgvraag is natuurlijk of dat erg is.
Ik vond het een opmerkelijk interessant artikel omdat het ook wijst op dat in de USSR fantasy verboden is geweest en deze stroming juist na de val van het ijzeren gordijn in Oekraïne stevig voet aan de grond kreeg. Daarnaast is ook Oekraïense horror als genre opgekomen. In tegenstelling tot science fiction wat auteurs dan ook proberen te verdoezelen als ze het wel schrijven.
Niet eerder had ik erbij stilgestaan hoe geschiedenis van een land effect kan hebben op de genres die geliefd of verafschuwd worden in een cultuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten