En daar was ie dan opeens, na meer dan twintig jaar een heel nieuw deel van Sandman. En wat voor een deel! Eentje waarin Neil Gaiman de verhaallijnen die hij in de reeks Sandman niet kwijt heeft gekund, uiteindelijk in dit nieuwe deel heeft kunnen uitwerken. De titel Overture zegt het precies, het is het allerbegin van wat volgt en het bergt in zich elementen die in toekomstige gebeurtenissen telkens weer terugkomen als een refrein of een thema.
Het was best eng om aan dit boek te beginnen omdat ik de reeks Sandman een onovertroffen meesterwerk vind. Hoe groot is de kans dat de schrijver zichzelf kan evenaren en dat ook nog eens na zoveel jaar? Mijn verwachtingen waren hoog gespannen maar ik was ook op mijn hoede voor teleurstellingen. Dit is allemaal onnodig gebleken. Neil Gaiman heeft het voor elkaar gekregen om een geheel nieuw Sandmandeel te schrijven en daarbij de hele reeks te verrijken met nieuwe informatie. Het zal een feest zijn om de gehele reeks nog eens te lezen met de kennis uit Overture.
En het is niet alleen het verhaal dat zo sterk is. Nee, de tekenaar J.H. Williams III heeft bijna onmogelijk weer te geven gebeurtenissen weten uit te beelden op een manier die voor mij volstrekt nieuw was. De vaste kaders van graphic novels zijn op vele bladzijden losgelaten. Als lezer word je soms gedwongen het boek te draaien en nog eens te draaien en nog eens. Je wordt in de tekeningen meegezogen zoals ook het verhaal je meezuigt. En daarbij zijn de kleuren ook nog eens spectaculair.
Het lezen van dit boek was voor mij een ongeëvenaarde leeservaring. En het kan niet anders dan dat ik nu de hele reeks weer ga herlezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten