Doctor Who: The Tenth Doctor Vol. 4: The Endless Song - Nick Abadzis & Eleonora Carlini en anderen

Bij elke Doctor Who-strip is het weer even afwachten of de stijl van de tekenaars mij aanspreken of niet. En dan maakt het mij vooral uit of ik de Doctor wel of niet makkelijk kan herkennen. Dit keer hangt het een beetje in het midden. Het is geen sprekende gelijkenis maar met een beetje moeite kan ik de tiende Doctor er wel in zien. Maar wat het in dit deel vooral heel goed deed was de kwaliteit van de verhalen.

Verhalen inderdaad in meervoud dit keer en dat was iets waar ik niet gelijk op gerekend had. Ik was dan ook verbaasd dat het verhaal al afgerond was terwijl ik nog maar op eenderde van het boek was. Al snel bleken er nog twee verhalen achteraan te komen. Verhalen die allemaal niets met elkaar te maken lijken te hebben maar ook onafgerond aanvoelen. Dat gaf mij een ongemakkelijk gevoel. Maar de verhalen vond ik zo interessant en spannend dat ik heel veel kon vergeven.

Dat op het einde de woorden wordt vervolgd stonden geschreven was dan dit keer meer een opluchting dan een frustratie. Mijn gevoel dat het een opbouw naar iets groters is, werd daarmee bevestigd. Dus op naar het volgende deel.

Nog even iets over het digitaal lezen van deze strips. Ik wil nog wel eens terugbladeren, vaak om te checken of ik iets goed begrepen heb of te zien wanneer een bepaald personage het verhaal in komt stappen. Nu is bladeren in een digitale strip op mijn pc een crime. De bladzijden laden te langzaam om lekker te kunnen zoeken en soms geef ik het dan maar op. Dat is wel heel jammer en heeft digitaal lezen wel heel erg als nadeel op het papieren lezen.