The World Beyond Your Head: How to Flourish in an Age of Distraction - Matthew Crawford

Het is alweer heel wat jaren geleden dat dit boek met veel enthousiasme onder mijn aandacht werd gebracht. Ik heb het gekocht en in de kast gezet. Nu zoveel jaren later begon ik het te lezen met wat bleek geheel de verkeerde verwachtingen. Ik had het idee een betoog te krijgen over waardoor onze aandacht  als mens gegrepen wordt en hoe we kunnen leren om niet bij het minst geringste afgeleid te worden. Praktische handvatten was wat ik voor ogen had. Maar nee, dat is dit boek dus niet of ik heb het er niet uit kunnen halen.

Wat het wel is, vind ik moeilijk weer te geven omdat ik minstens de helft van het boek niet begreep. Ik ben dan wel zo'n koppig iemand dat ik door blijf lezen omdat ik hoop dat er af en toe toch een vonk over gaat slaan en dat er dan een deur opengaat waardoor alles op zijn plek komt te vallen. Dit is helaas ook niet gebeurd. De vele citaten van bekende filosofen vielen bij mij dan ook in vruchteloze aarde.

Wel waren er flarden die ik leek te begrijpen. Bijvoorbeeld over hoe gokverslaafden niet gokken om te winnen maar om de oplopende spanning te ervaren en daar weer vanaf te komen als het geld op is. Winnen is dan juist een teleurstelling omdat men dan door moet gaan tot het weer op is.

Een andere interessante hersenkraker vond ik hoe individualisme mensen niet unieker maar steeds meer hetzelfde maakt. In het westen wordt men geacht zelf na te denken en zelf beslissingen te nemen. Omdat veel mensen er toch bij willen horen gaan ze juist zich als het gemiddelde gedragen want als je het anders doet dan heb je dat aan jezelf te danken en kan je daarop afgerekend worden. Zo had ik dat nog nooit eerder bekeken.

Tja, uiteindelijk vrees ik dat ik te veel kennis mis om de verdere tekst werkelijk tot zijn recht te kunnen laten komen.