Clarkesworld Magazine Issue 128 May 2017

In het Clarkesworld Magazine van de maand mei zijn zes verhalen en vier non fictie artikelen te lezen. Dit keer weinig internationaal met uitzondering van het Chinese verhaal. Opvallend is dat er twee verhalen zijn van schrijvers die al een tijd niet meer leven. Dus dit keer wat minder gericht op aanstormend talent. Ergens vind ik dat wel jammer want dat is een van de redenen waarom ik dit blad lees.

Het eerste verhaal Streams and Mountains geschreven door Nick Wolven is gelijk een doordenker. Hij laat ons kennis maken met een wereld waarin een aantal mensen ervoor hebben gekozen om zichzelf te devolueren. Zij willen niet meer mee in de vaart der technologische ontwikkelingen en terug naar de natuur. Niet alleen terug het oerwoud in maar ook lichamelijk en wat hersencapaciteit aangepast naar hoe het vroeger was. Wat mij betreft een geweldig origineel idee waar ik nog nooit eerder aan gedacht heb. Het voelt aangenaam om met de ogen op iets nieuws gericht te worden en bij dit idee nog eens stil te staan voor wat onze zogenaamde evolutie ons nu werkelijk gebracht heeft. In het verhaal wordt daar verder niet op in gegaan maar het is wel wat het bij mij oproept.

The Person Who Saw Cetus door Tang Fei en vertaald uit het Chinees in het Engels door S. Qiouyi Lu, vind ik een wonderschoon verhaal over een dochter die in zware armoede opgroeit en in haar leven weet op te klimmen tot astronaut. Tijdens haar leven heeft zij haar vader amper gekend omdat hij maar zelden thuis was en wanneer hij er was moeite leek te hebben om contact met haar te maken. De verrassing in dit verhaal zit in de geschiedenis van de vader. Boeiend geschreven behalve dan op een punt waarin opeens de schrijver iets gaat uitleggen over een toekomstig technologisch snufje in plaats van dit natuurlijk in het verhaal te verweven. Vooral in korte verhalen stoort mij dit altijd enorm omdat het me uit het verhaal haalt. Opeens is er geen beleven meer maar alleen maar het weten. Jammer.

Running the Snake is op zo'n natuurlijke manier geschreven door Kage Baker dat ik binnen enkele woorden al gelijk in het verhaal zat. Een avontuur in een fantasywereld waar het om goden lijkt te gaan maar uiteindelijk het neerkomt op wie er de macht wil en wie werkelijk de macht heeft. Een verhaal dat in een adem uitgelezen kan worden en je met een goed gevoel achterlaat.

En dan wil ik toch ook nog even het verhaal van de reeds overleden James Tiptree Jr. noemen dat The Man Who Walked Home heet. Een heel fijn science fiction verhaal dat eeuwen en eeuwen beslaat. Dat grote tijdsbestek maakt het ook wel speciaal omdat je je als lezer niet aan een persoon kunt hechten.

Mark Cole schrijft over papieren modellen van allerlei objecten uit de science fiction en fantasy wereld in Cut, Fold, and Conquer the Universe: The Best Models in the Galaxy. Ik had er nooit zo bij stilgestaan dat dit ook weer een heel eigen wereld is en vooral op internet een actieve gemeenschap heeft.

En deze maand ben ik weer eens verrast door het artikel met het interview met een genreauteur. Chris Urie beschrijft in Fallen Angels and Water Dragons: A Conversation with Aliette de Bodard het gesprek waarin ik voor het eerst kennismaak met een begin 20ste eeuws Frankrijk waarin zojuist een magische catastrofe heeft voorgedaan en bendes de straten afstruinen terwijl machtige huizen hun territorium duidelijk afzetten. Aliette de Bodard heeft een Frans-Vietnamese achtergrond en dat verklaart deze voor mij originele invalshoek. Nu ben ik niet meer zo heel erg geïnteresseerd in fantasy maar wie weet dat ik juist omdat het toch minder Angelsaksisch is het wel weer eens wil proberen.