Dit was het nieuws niet - De Correspondent

Zeker meer dan vijftien jaar geleden ben ik gestopt met het kijken naar televisiejournaals omdat ik het steeds ongeloofwaardiger vond wat daarin werd verteld. Enkele jaren geleden ben ik ook gestopt met lezen van kranten om dezelfde reden. Ook had ik het gevoel dat wanneer ik een krant onder ogen zou komen van tien jaar eerder, ik daar dezelfde artikelen in aan zou treffen met misschien wat andere namen maar nog steeds dezelfde gebeurtenissen. En dan nog gaat het niet echt over wat het probleem nu is.

Zo nu en dan kwam ik wel eens een artikel van De Correspondent tegen en tjonge, wat een verademing. Zoals ze zelf schrijven tonen ze niet wat er vandaag gebeurt, maar wat er élke dag gebeurt. Hierbij wordt gebruik gemaakt van eigen bronnen maar ook van de kennis van de lezers. Steeds vaker werd ik geraakt door de onderwerpen waarover ze schreven en laatst besloot ik om een donatie te doen. Mijn idee was dat een abonnement mij te veel de druk zou doen voelen dat ik ook elke dag daar artikelen moest gaan lezen. Tot ik het inzicht kreeg dat een abonnement niet een moeten is maar een mogelijkheid tot lezen. Eens een jaar proberen of ik dat inzicht in beeld kan blijven houden en anders wordt het toch een donatie.

Bij het abonnement kreeg ik dit eboek cadeau. Het bevat een rijke schakering aan eerder verschenen artikelen van De Correspondent met uiteenlopende onderwerpen zoals Nederlandse sociaaldemocratie, privacyprobleem door sportapp, kwalmageddon, sneller reizen levert geen tijd op en burn-out epidemie, om er maar een paar te noemen.

Ik heb heel erg genoten van deze manier van journalistiek waarvan de nieuwswaarde na een paar jaar nog niet vergaan is en de lezer rijker maakt aan kennis. Het geeft mij hoop dat De Correspondent bestaat en kan blijven bestaan omdat er voldoende belangstelling voor is. En dat er vele journalisten deze manier van journalistiek bedrijven mogen opvolgen.