En dat is hem dan. Het allerlaatste deel van de hele reeks Claymore met een einde van het verhaal dat niet verrast maar wel bevredigt.
Terugkijkend op al die jaren dat ik deze serie heb gevolgd, moet ik wel concluderen dat als ik dit van de te voren geweten had, ik deze serie op papier zeker niet helemaal gevolgd had. De boeken zijn ook op het net te lezen. Dat zou ik liever gedaan hebben. Het hoort ook meer op het net thuis in mijn beleving omdat het voor het vluchtige lezen heel erg geschikt is. Er is nog een tijdje dat ik dacht dat het wat meer verhaal zou krijgen maar deze bleef toch wat achter. En al lees ik dat de tekeningen met de tijd beter werden, heb ik dat zelf niet zo specifiek ervaren.
Voor mij was deze serie een van de eerste kennismakingen met manga en daarom ben ik het ook trouw blijven volgen. Dat er in manga ook veel kwaliteitsverschillen zijn, kom ik dan nu ook achter. Niet dat het zo slecht was maar in de loop der jaren was er te weinig ontwikkeling om zoveel deeltjes te rechtvaardigen.
Het goeie is wel dat het een duidelijk afgerond einde heeft gekregen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Gezinsverpakking - De Chabotten
Voor ik dit boekenweekgeschenk ging lezen, luisterde ik naar de podcast Nooit meer Slapen waarin de familie Chabot over dit boekje geïntervi...
-
In de serie Terloops uitgegeven door Van Oorschot is het dit maal Gerbrand Bakker die zijn verslag doet over een wandeling. Het gaat in dit ...
-
Francine Oomen heeft het weer voor elkaar gekregen: Een boek met levensinhoud gebracht in haar typische plak-knip-knutselstijl waardoor het ...
-
Tweeëntwintig jaar geleden hielp ik een vriendin met verhuizen en kreeg ik als dank dit boekje met boerenwijsheden. Ik had het wel eens op...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten