Dit is een van de boeken uit mijn ouderlijk huis dat mij tijdens mijn jeugd vanuit de boekenkast stond aan te staren en me probeerde te verleiden om te gaan lezen. De titel in zwarte dikke letters zonder hoofdletters op de zijkant en dan het plaatje op de voorkant met die enorme krullende golf waarop een stad balanceert, waren enorm aantrekkelijk. Door deze uiterlijke kenmerken was ik er van overtuigd geraakt dat het een science fiction boek van mijn vader moest zijn. Maar toen ik het een paar jaar geleden erfde, zag ik voorin de naam van mijn moeder staan. Verrast dat zij science fiction zou hebben gelezen, begon ik aan dit boek.
Al lezende werd het me snel duidelijk dat dit een heel ander genre boek was. Wat blijkt, dit boek is geschreven door een psycholoog die in een fictief verhaal zijn theorie heeft uitgewerkt over hoe mensen elkaar beïnvloeden door hoe ze met elkaar omgaan. De hoofdpersoon komt in een stad dat op een eiland is gebouwd en wordt daar de levensfilosofie van de bewoners bijgebracht. De stad is opgedeeld in zes wijken die ieder voor een van die gedragingen staat. De hoofdpersoon bezoekt al deze wijken en zo wordt over al die zes gedragingen verteld.
Het komt op mij over als een typisch jaren zeventig boek. Übergeitenwollensok door met name de spelling met overal een k in plaats van een c en specifiek door woorden zoals teorie, myte en filozofie. En daarnaast de bijna kinderlijke manier om een theorie te vertellen aan de hand van een metaforische stad. Alsof het leven op die manier te vangen is.
Mijn allergie voor de mensheid op deze versimpelde manier in modellen te gieten, werd weer eens hevig aangesproken.
Laat ik dan ook maar snel vergeten wat er in het boek staat en mijn aangename kinderherinnering aan het boek in de kast op de gang in mijn ouderlijk huis er voor schuiven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten