Clarkesworld Magazine Issue 81 June, 2013

In Clarkesworld Magazine van juni 2013 staan vijf korte verhalen en vier non fictie artikelen waarvan alles bijna de moeite waard is.

Want ooit wel eens gedacht aan locomotieven in science fiction? De titel van dit artikel deed me een beetje ongeïnteresseerd mijn schouders ophalen. Maar tijdens het lezen wist Jason Heller in zijn  Beyond the Tracks: The Locomotive in Science Fiction Literature toch verrassende wetenswaardigheden over dit onderwerp te vertellen. Leuk om zo verrast te worden.

Niet eerder heb ik van Susan Palwick gehoord. Jeremy L. C. Jones interviewt haar in Eccentric Relatives and Raw Grief: A Conversation with Susan Palwick en heeft daarmee mijn belangstelling weten te wekken. Boeken over rouw en dan in een science fantasy setting weten mij wel te prikkelen dus ik ga zeker kijken of ik het boek Mending the Moon te pakken kan krijgen.

In het korte verhaal van Graham Templeton Free-Fall komen een aantal wetenschappers en een journalist zo'n dertig kilometer boven het aardoppervlak vast te zitten in een ruimtelift. Er is geen communicatie met anderen mogelijk. De vraag is wanneer besluit je te gaan springen? Spannend en psychologisch zeer interessant.

Mongoose is meer een recht toe recht aan science fantasy verhaal geschreven door Sarah Monette en Elizabeth Bear. Ik ben altijd benieuwd hoe schrijvers nu samen een verhaal schrijven maar dat terzijde. Mongoose leest als een trein en neemt je mee op jacht naar schadelijke wezens uit de subruimte die onze realiteit proberen binnen te dringen. Het is alsof je tijdens het lezen even mee wordt meegenomen in iemand anders leven en daarna weer verder gaat met je eigen leven. Heel aangenaam.

Tenslotte wil ik het verhaal van Paul J. McAuley nog noemen getiteld Dead Men Walking. Dubbelgangers die vele jaren geleden door mensen zijn gemaakt om hun specifieke taak uit te voeren en daarna te sterven, blijken nog niet allemaal uitgeroeid te zijn. Een vertelt zijn verhaal in zijn laatste levensuur, alleen de reden dat hij sterft is anders dan destijds bedoelt. Door het vertelperspectief vanuit de stervende krijgt het verhaal een extra lading waardoor het nog meer impact heeft. Slim geschreven.