Schrijf jij wel eens korte verhalen en waar haal je de inspiratie vandaan?
Al wel weer heel, heel, heel lang geleden dat ik een fatsoenlijk kort verhaal heb geschreven. Het krijgen van ideeën is eigenlijk nooit een probleem geweest. Meer dat ik niet de tijd er voor neem om weer een rustig te gaan zitten en het op te schrijven.
Een gebeurtenis op straat, een foto op internet, een uitgesproken zin die ik opvang in de trein. Ik heb maar weinig nodig om een verhaal omheen te kunnen breien. En dat doe ik dan ook als ik op de fiets zit.
Een gebeurtenis op straat, een foto op internet, een uitgesproken zin die ik opvang in de trein. Ik heb maar weinig nodig om een verhaal omheen te kunnen breien. En dat doe ik dan ook als ik op de fiets zit.
Want op de fiets is het moment op de dag dat ik in mijn eigen gedachten op kan gaan. Het manoeuvreren in het drukke stadse verkeer gaat grotendeels op de automatische piloot met soms even bewust bijsturen bij ingewikkeldere situaties. Maar dat laatste zijn altijd korte momenten waarna ik weer terug kan in mijn eigen droomstaat.
Daar denk ik hele verhalen uit. Meestal door ze zelf te beleven. De gebeurtenissen ontvouwen zich dan als vanzelf. Bij haperingen ga ik een scène terug en ervaar deze nog eens. Net zolang tot ik de door de hapering heen ben. Het kan wel eens een paar weken duren voordat dit lukt maar het is nog nooit niet gelukt.
Daar denk ik hele verhalen uit. Meestal door ze zelf te beleven. De gebeurtenissen ontvouwen zich dan als vanzelf. Bij haperingen ga ik een scène terug en ervaar deze nog eens. Net zolang tot ik de door de hapering heen ben. Het kan wel eens een paar weken duren voordat dit lukt maar het is nog nooit niet gelukt.
Alsof ik ooit een boek zou willen schrijven dan weet ik zeker dat veel fietsen me daarbij zal helpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten