Clarkesworld Magazine - Issue 100 january 2015

Clarkesworld Magazine is een digitaal science fiction en fantasy tijdschrift vol korte verhalen, interviews, artikelen en podcasts dat tot nog toe door liefhebbers in elkaar wordt gezet naast hun reguliere banen.

Ik kreeg deze in mijn postbus als epub-bestand omdat ik een bijdrage had geleverd aan het Kickstartersproject om Chinese science fiction in het Engels te vertalen. Zie ook https://www.kickstarter.com/projects/clarkesworld/clarkesworld-chinese-science-fiction-translation-p

Altijd even wennen om het via mijn ereader te lezen maar voor de mensen die het nog fijner vinden om het van een computerscherm te lezen kunnen dit doen via http://clarkesworldmagazine.com/issue_100/
Daar is het hele tijdschrift gratis beschikbaar te vinden.

Ik ben zeer aangenaam verrast door de hoge kwaliteit van de verschillende verhalen. De auteurs komen uit allerlei windstreken van de wereld zoals China, Vietnam, Frankrijk, Canada en de Verenigde Staten. Ze hebben ieder hun eigen invalshoek en sfeer maar zijn allen even soepel te lezen. Wellicht dat dit laatste aan Neil Clarke te wijten is die verantwoordelijk is voor het redactionele gedeelte.

De namen van auteurs waren voor mij allemaal onbekend maar dat zal aan mij liggen omdat ze allemaal wel op zijn minst genomineerd maar meestal prijswinnaars zijn van Hugo Awards en dergelijke genre prijzen.

Zo'n tijdschrift is wel heel verleidelijk qua wat het te bieden heeft. Alleen elke maand zoveel verhalen is misschien weer wat veel van het goede. Ik kijk het nog even aan of ik een abonnement neem.

#50books - 2015.04 Als over een glooiende heuvel

In deze derde jaargang van #50books is het de oorspronkelijk initiatiefnemer Petepel die de vragen stelt.

En de vierde vraag is: 

Bij welk boek verloor jij je onschuld?

Deze vraag riep niet gelijk een boek bij me op die een diepe indruk heeft gemaakt in mijn jongvolwassenjaren. Dus heb ik mijn schriftje er bijgepakt en zie ik in juni 1983 nog minstens tien Arendsoogboeken, een aantal boeken over volwassenwording en luchtige komische boeken. In september van dat jaar komen daar naast Arendsoog, boeken van Remco Campert en Godfried Bomans bij. In oktober Maarten 't Hart en in november George Orwell. Vanaf dat moment heb ik Jan Wolkers, W.F. Hermans en Louis Paul Boon op mijn gelezen lijst staan. En er is niets wat ik mij als schok kan herinneren. Ik groeide als vanzelf met deze boeken mee.


Ook begon ik als niet-Christen in het Nieuwe Testament omdat ik dacht dat dit vol spannende verhalen zou staan. Dat viel tegen. Het was niet om doorheen te komen. Mijn broer was met het Oude Testament beter af.

Niet veel later ging ik ook boeken over dromen en paranormale verschijnselen lezen. Onderwerpen waar mijn ouders destijds mee bezig waren. Vooral van die paranormale verschijnselen werd ik onrustig. Het paste niet in mijn veilige wereld en beangstigde me. Ik besloot die boeken dan ook verder te laten liggen.

Misschien was ik toen wel wat onschuld verloren. Maar het ging slechts beetje bij beetje zoals wandelen over glooiende heuvels. En als het te zwaar werd dan pakte ik gewoon weer een Arendsoog en was weer even een onschuldig kind.

#50books - 2015.03 Voor Pampus

In dit derde jaargang van #50books is het de oorspronkelijk initiatiefnemer Petepel die de vragen stelt.

En de derde vraag is: 

Ben jij een passieve of een actieve lezer?

Totaal passief.

Het is onderuit op de bank of in bed met een paar kussens onder schouders, nek en hoofd en lezen maar.
Niks zitten aan tafel met een pen of potlood in de hand. Of wat te denken met internet binnen bereik om alles op te zoeken wat maar tijdens het lezen in je opkomt! Nee, niets daarvan.

Lekker de woorden langs mijn ogen laten glijden, de beelden die als vanzelf in mijn hoofd worden gevormd en zo hun geheel eigen leven leiden (soms wel eens zo erg dat later blijkt dat ik een heel ander boek heb onthouden).


Oké, oké, heel soms doe ik toch nog wat actiefs. Dat is als ik een e-boek heb met een Engelse tekst en ik op een woord blijf haken waarvan ik geen flauw benul heb wat dat zou kunnen betekenen. Even een tikje op het woord en hopla, daar is een woordenboek die het mij uitlegt. Daarna weer zalig onderuit en lezen maar.

Ype + Willem 2: Typisch

Fotostrips over het dagelijkse leven van Ype en Willem. Ook te vinden op http://fotostrips.nl/ maar dan in boekvorm.
Toch anders om dagelijks een strip op het scherm te krijgen of onderuit op de bank in een boekje te bladeren en de ene na de andere grap te kunnen lezen. Wel gevaar dat er te veel achter elkaar gelezen worden waardoor er te veel gewenning ontstaat. Het is dus zaak discipline te betrachten. Moeilijk want ze lezen zo heerlijk weg.

Met dagelijks leven wordt bedoeld het leven buiten het werk om dus wat zij zo samen op een doordeweekse dag beleven en in het weekend op de bank.

Niks moeilijks, lekker luchtig en door de gezichtsuitdrukkingen altijd een feest.

Animal Farm - George Orwell

Gevonden in de erfenis van mijn ouders en het toch maar meegenomen om te kijken hoe het ook alweer was.
Deze Meulenhoff Educatie versie zou een woordenlijst, notities en vragenlijst moeten bevatten maar deze waren helaas niet meer aanwezig. Wel vele graden Celcius-bolletjes boven woorden die vast naar deze extra's verwijzen en ik zelf alleen maar naar kan raden.

Vanaf de eerste bladzijden was het lezen van dit verhaal een warm bad van thuiskomen. Ik had er geen idee van dat deze geschiedenis ondertussen al zo opgenomen is in ons collectief geheugen waardoor er regelmatig bewust of onbewust naar verwezen wordt.
Op onze scholen is ons het gevaar van het communisme met de paplepel ingegoten en als het niet het communisme zelf is dan kennen we toch zeker wel de Sovjet-geschiedenis met figuren als Lenin, Trotsky en Stalin. Allen zeer herkenbaar in dit boekje.


Maar als je deze achtergrond niet hebt dan blijft het nog steeds een ijzersterke fabel die een onuitwisbare uitdrukking achter kan laten door het verhaal van de opstand van de onderdrukten die uitmondt in een nieuwe vorm van onderdrukking. En als je eens niet zo diep wil lezen dan kun je het ook nog als een humorvol dierenverhaal opvatten maar dan moet je wel een beetje moeite doen het zwarte randje weg te denken.

#50books - 2015.02 Alles mag, graag zelfs

In dit derde jaargang van #50books is het de oorspronkelijk initiatiefnemer Petepel die de vragen stelt.

En de tweede vraag is: 

Is in een literair werk alles geoorloofd omdat de handelingen zich afspelen in een universum waar andere of geen wetten gelden?

Wat mij betreft is het antwoord op deze vraag een hele dikke ja.


Wanneer het gaat om de fantasie dan zijn grenzen onzinnig. Niets zo gezond als dat te bedenken of te lezen wat buiten je eigen toegestane ideeën ligt. In de fantasie kunnen de vijanden ongenadig met zwaarden letterlijk in mootjes gehakt worden om een goed gevoel te krijgen.



Wanneer het valt onder literair werk dan gaat het vaak om een universum die wij denken te herkennen en zijn eerder geneigd een moreel oordeel over het geschrevenen uit te spreken. Ook daarin is het goed om met alle mogelijke ideeën die mensen maar kunnen hebben in aanraking te komen. Het gaat er niet om wie er gelijk heeft maar dat de mensen op de wereld van elkaars ideeën op de hoogte worden gebracht. Het lijkt mij de enige manier om tot een wijze te komen dat we wereldwijd in tevredenheid met elkaar kunnen leven.

Zolang wij mensen verbieden te komen op demonstraties die zeggen te gaan over de vrijheid van meningsuiting en wij censureren bepaalde geschreven teksten omdat ze volgens onze eigen normen niet deugen, is de weg naar vreedzaam naast elkaar leven afgesloten.

Het geschreven woord is iets anders dan daden in het dagelijks leven. Met het geschreven woord kunnen mensen over de hele wereld onderwezen worden om zelf te denken en zelf de waarde te bepalen van wat zij geschreven zien staan. Zolang er censuur bestaat, wordt deze kans ontnomen. En alleen door het leren van uiteenlopende gezichtspunten op de wereld kun je je inleven in hoe anderen in de wereld staan en van daaruit samen een oplossing bedenken waar iedereen mee uit de voeten kan.

Dus laat iedereen schrijven wat hij wil, graag zelfs, daar worden we met zijn allen rijker van.

Mijn Strijd 1: Vader - Karl Ove Knausgård

Mijn Strijd, de zesdelige autobiografie van Karl Ove Knausgård waarvan Vader het eerste deel is. Voor mensen die wel eens een winkel bezoeken waar boeken worden verkocht, is het onmogelijk onwetend te zijn gebleven over deze Noorse hit. Nu word ik meestal niet onmiddellijk zo aangetrokken tot iets wat heel populair is maar op een of andere manier hadden deze pillen (ze zijn alle flink lijvig) een enorme aantrekkingskracht. Het was dat ze lang een harde kaft bleven houden dat ik pas nu de pocketvorm met slappe kaft is uitgekomen aan het eerste deel begonnen ben. Best wel een beetje eng omdat hoge verwachtingen vaak op een teleurstelling uitkomen.

Maar met dit boek was het al snel enorm genieten. Niet in de laatste plaats door de uitstekende vertaling door Marianne Molenaar waardoor het boek net zo goed van Nederlandse hand zou kunnen zijn. Wat mij meteen doet denken aan dat het verraad dat het zich in Noorwegen afspeelt, de straat- en plaastnamen zijn die Noors klinken en het schoolsysteem iets anders in elkaar steekt dan bij ons maar dat het verder helemaal Hollands had kunnen zijn.

De schrijver is op een paar maanden na net zo oud als ik en het verraste mij dan ook dat dezelfde alternatieve bands en films werden genoemd als waar ik mee ben opgegroeid. Ik had er geen idee van dat onze culturen zo op elkaar lijken.

Het boek bestaat uit twee delen. In het eerste wordt vooral ingezoemd op de kinderjaren van de hoofdpersoon waarin de vader als hij niet op voorgrond aanwezig is dat toch zeker wel op de achtergrond is. In het tweede deel is de vader net overleden en worden aan de hand van de zaken die voor de uitvaart geregeld moeten worden, herinneringen aan papa opgehaald.
Onderwerpen die wellicht niet origineel of spannend zijn maar door de manier van vertellen diep invoelbaar. Het knappe vind ik vooral dat de hoofdpersoon helemaal geen aardige jongen is. Er was zelfs een moment dat ik een hekel aan hem had door hoe hij zich in de wereld bewoog en wat hij als waarden had gesteld. En toch ging dit later weer over zonder hem nu opeens heel sympathiek te vinden. En dat is denk ik de charme van dit boek. Er wordt niets mooier of lelijker gemaakt dan het is, het is zoals het is en verder niets. Wat je er mee doet, is verder je eigen zaak.

Ik ga in ieder geval beginnen in deel 2 van Mijn Strijd: Liefde.

#50books - 2015.01 De laatste streep

In dit derde jaargang van #50books is het de oorspronkelijk initiatiefnemer Petepel die de vragen stelt.
En de eerste vraag is:
Heb jij jezelf een leesdoel gesteld voor 2015?

 
Lijstjes! Eigenlijk weet ik niet beter dan dat ik er dol op was. Lekker alles ordenen, overzichtelijk maken en inzichtelijk wat betreft wat er allemaal al gebeurd was of nog te gebeuren stond. En dat laatste is wat me heeft genekt.

Door al die lijstjes met zaken die ik nog niet gelezen, gekeken, gedaan had, was ik meer bezig om ergens een streep doorheen te kunnen zetten dan dat ik mijn aandacht volledig besteedde aan dat waar het nu eigenlijk om ging. En alhoewel ik al vele jaren van school ben, had ik meer huiswerk dan ooit.

Het is nu tijd om daar een einde aan te maken. Dus in plaats van te lezen om iets van mijn ongelezen boekenlijstje te kunnen halen, lees ik waar ik op dit moment echt zin in heb. En in plaats van al die afleveringen van televisieseries te kijken die nu worden uitgezonden, ga ik die series kijken als ik daar echt zin in heb. De laatste streep op mijn te-doen-lijstje is gezet: wegdoen van lijstjes.