Clarkesworld Magazine Issue 217 October 2024

In het oktobernummer van Clarkesworld Magazine dit keer zeven science fiction/fantasy verhalen en vier non-fictie artikelen met dit keer ook bijdragen uit Mexico, de Filipijnen en Schotland naast de gebruikelijke Amerikaanse en Britse werken.

Het verhaal The Buried People van Nigel Brown maakte op mij een enorme indruk. De aarde is deels bedekt met sneeuw, mensen zoeken naar wat er in het verleden gebeurd is waardoor technologie en kennis is kwijtgeraakt. Door middel van papieren boeken komt er wat kennis terug. Ondertussen zijn er mensen die zich in de winter ingraven in de sneeuw om er in de lente weer uit te komen en zich vervreemd hebben van de andere mensen. Het verhaal laat zien hoe een handelaar die overal geld in ziet en een wetenschapper met deze situatie omgaan.
Vooral het onbekende over hoe deze situatie op aarde is ontstaan, prikkelt mij enorm.

Fiona Moore schets in The Children of Flame een dystopische wereld waar iedereen zijn eigen manier van leven kiest, nomadisch of in een dorpgemeenschap. Beide manieren van leven hebben elkaar nodig om te kunnen blijven bestaan maar toch is er regelmatig strijd. Dit spanningsveld wordt in dit verhaal interessant weergegeven waarbij ook een elegante verklaring wordt gegeven waarom mensen elkaar geheimen toestaan.

De Mexicaanse Damián Neri schreef The Face of God: A Documentary, een verhaal in de vorm van een documentaire waarbij experts over de situatie aan het woord komen en mensen op straat geïnterviewd worden. God komt als een komeet langs de aarde scheren en verliest hierbij een vinger en een teen die op aarde ploffen met alle gevolgen van dien. Dit idee alleen al voelde heel verfrissend. Hierin denk ik werkelijk een andere cultuur dan de Angelsaksische te lezen, precies waar ik in dit tijdschrift naar op zoek ben.

Lightspeed People of Colo(u)r destroy science fiction!

In deze speciale uitgave van het tijdschrift Lightspeed staan maar liefst tien originele korte verhalen, tien originele flitsverhalen, vijf opnieuw geprinte verhalen, een fragment uit een voor toen binnenkort uit te komen boek, dertien korte interviews met auteurs, vier non-fictie artikelen, een wat langer interview met een auteur, verscheidene illustraties, boekbesprekingen en achtentwintig persoonlijke essays.   Alles bij elkaar goed voor 550 bladzijden zeer lezenswaardige teksten geschreven door voornamelijk Amerikanen maar ook door auteurs met een Afrikaanse of Aziatische achtergrond.

Op een of andere manier waren alle verhalen voor mij makkelijk leesbaar, iets wat ik bij de verhalen in Clarkesworld Magazine wel eens veel minder heb. Het zal mijn eigen witte achtergrond zijn dat ik niet altijd doorhad dat het om mensen van kleur ging en vulde ik mijn eigen standaard beelden in. Interessant om daar ook eens bewust van te worden.
Verrast werd ik door de kwaliteit van heruitgaves die ik bijzonder hoog vond. Alsof ik me bijna niet in kon denken dat langer geleden men ook goede science fiction schreef. Op een of andere manier associeer ik oudere science fiction, zeg van voor de jaren tachtig, als pulp wat natuurlijk onzin is.

Het thema mensen van kleur vernietigen science fiction vond ik moeilijk te plaatsen. Waarom zouden ze dit willen vernietigen. Door het lezen van de persoonlijke essays begreep ik pas dat het hoog tijd is dat de standaard van de over het algemeen witte Amerikaan is waar verhalen vanuit gaan, vernietigd moet worden. En daar ben ik het al heel lang mee eens. Het is precies waarom ik jaren geleden voor het tijdschrift Clarkesworld Magazine ben gevallen waarin geprobeerd wordt om ook verhalen uit niet-westerse landen te publiceren.

Ik weet niet meer zeker hoe ik aan dit specifieke nummer van dit e-tijdschrift ben gekomen maar het zal denk ik met een HumbleBundle te maken hebben gehad. Ik heb er nog meer klaar staan en nu ik weer wat meer kan lezen, jeuken mijn ogen om daar ook aan te gaan beginnen.

Clarkesworld Magazine Issue 216 September 2024

Clarkesworld Magazine heeft deze september acht korte science fiction/fantasy verhalen en vier non-fictie artikelen.

Tiffany Xue schreef het merkwaardig dystopisch verhaal Fish Fear Me, You Need Me. De aarde wordt steeds meer water dan land en steeds meer mensen veranderen in vissen. In dit verhaal zijn het twee mannen die elkaar ontmoeten en samen proberen te overleven zonder dat ze echt een band met elkaar hebben. Alles voelt unheimisch in deze geschiedenis. En wellicht dat het werkelijk stijgen van de zeespiegel daar bij helpt.

Eric Schwitzgebel schreef geen origineel verhaal met How to Remember Perfectly maar het onderwerp van de hersenen blijvend beïnvloeden zodat we de werkelijkheid anders waarnemen blijft een boeiend thema.

En dan is daar nog de twee reacties op het vinden van een buitenaardse beschaving, de wetenschappelijke en de religieuze. In A Theory of Missing Affections weet Renan Bernardo dit mooi verhalend weer te geven waarbij er ook ruimte is voor ontwikkeling in respect voor elkaar standpunten.

 

Clarkesworld Magazine Issue 215 Augustus 2024

Het augustusnummer van Clarkeworlds magazine bevat acht korte science fiction en fantasy verhalen en vier non-fictie artikelen.

Thomas Ha lijkt me een veelbelovend jong talent van wie ik nu vaker werk van in Clarkesworld Magazine vindt. In The Sort schetst hij een wereld waarin gemodificeerde mensen verboden zijn. Vader en gemodificeerde zoon gaan toch op pad omdat vader de zoon de wereld in zijn geheel wil laten zien. Een heel sterk beeld van hoe mensen oordelen en hoe uitsluiting werkt.

Timothy Mudie gooit het over een hele andere boeg. In Something Crossing Over, Something Coming Back is het de tijd van wapenstilstand in een langdurige oorlog. Spionage geschiet door het bewustzijn te wisselen met een vijand. Maar in plaats van 2 weken, verblijft de spion per ongeluk 1 jaar in het vijandige lichaam. Dit roept keuzevragen op zoals waar gaat hij zich aan hechten, wat gaat hij voor relaties opbouwen of helemaal niet? Interessant gegeven is ook dat er steeds meer herinneringen van het oorspronkelijke lichaam tot de spion gaat doordringen. 

En weer een heel ander verhaal heeft Rajeev Prasad geschreven met de titel Canyon Dance. Een alcoholist gaat ruimtereizen maken en werken op een van de kolonieplaneten waar hij God vindt om sober te blijven. Hij vindt ook een vrouw, krijgt een zoon maar valt zo nu en dan toch terug in zijn oude verslaving. Opmerkelijk is dat hij niet kiest om zich biologisch aan te laten passen zodat hij geen verslavingsgevoeligheid meer heeft. Als verslavingsgevoelige spreekt mij dit zeer aan. Het is de verslaving die juist maakt wie jij bent.

 

Clarkesworld Magazine Issue 214 July 2024

Het zevende nummer van 2024 van Clarkesworld Magazine bevat zeven korte science fiction en fantasy verhalen en vier non-fictie artikelen. 

Het juni-nummer stond vol met sterke verhalen, in dit juli-nummer vind ik dat wat minder. Bij Stellar Evolutions in Pop Idol Artistry geschreven door Em X. Liu vraag ik mij af wat er nu precies SF aan is behalve dat het ook in de ruimte afspeelt maar dat draagt verder niet bij aan het onderwerp de maakbaarheid van idolen.
Polenth Blake schreef Born Outside wat mij een veel te vaag verhaal is en ik geen idee heb waar hen nou heen wil.

Gelukkig staan er ook verhalen in die mij wel heel erg aanspreken zoals Every Hopeless Thing geschreven door Tia Tashiro. Hierin landt een ruimtevaarder op een door radioactieve straling onbewoonbaar geworden planeet. Dan ontmoet zij mensen die onder de grond zijn gaan wonen om te overleven en biedt zij aan om ze mee te nemen naar een plek waar ze wel boven de grond kunnen wonen. Maar dan kiezen zij ervoor om te blijven want zij willen liever hun eigen planeet bewoonbaar maken. Heel mooi weergegeven hoe iedereen zijn eigen pad kiest en zo zijn eigen levensdoelen heeft.

Amal Singh verraste mij met I Will Meet You When the Artifacts End. De hoofdpersoon krijgt via een datingapp contact met ene Jai maar zal deze persoon uiteindelijk nooit ontmoeten. De auteur wist mij heel makkelijk mee te nemen in de bekende gevoelens van de hoofdpersoon. Een verhaal over verlangen, verliefdheid en onbereikbaarheid. 

In The Best Version of Yourself geschreven door Grant Collier biedt een groot bedrijf nanobots aan om je hersenen zo te wijzigen dat je de beste versie van jezelf wordt. De hoofdpersoon wil dit niet maar ziet haar moeder langzamerhand hierin verdwijnen. Het bedrijf beweert blij te zijn met mensen die niet mee willen doen voor het geval er toch iets niet in orde is met deze procedure. De vraag is natuurlijk wat de beste versie van jezelf nu precies is. Interessant om over na te denken.

 

Clarkesworld Magazine Issue 213 June 2024

Het juninummer van Clarkesworld magazine bevat zeven korte science fiction/fantasy verhalen en vier non-fictie artikelen.

Our Chatbots Said "I Love You," Shall We Meet? geschreven door Caroline M. Yoachim gaat over een datingsapp dat de match baseert op alles wat er op internet te vinden is en de mensen zelf niets meer hoeven te doen. Bij een match kun je door KI gegenereerde chats lezen met je nieuwe liefde.
Interessant te bedenken hoe onze manier van een liefdespartner vinden veranderd is door de komst van internet en hoe dit in de toekomst door KI wellicht nog verder ontwikkelt.

Een wonderlijk verhaal wordt verteld in Artistic Encounters of a Monumental Nature geschreven door S.B. Divya.
Een provocatieve kunstenaarsgroep komt voor een raadsel te staan wanneer hun kunst mysterieuze reacties uitlokt zoals enorme replica's van bekende objecten op de meest vreemde locaties zoals het Vrijheidsbeeld en de Eiffeltoren. Een zeer vermakelijk verhaal waarbij kunst als allerhoogste van een beschaving wordt gesteld, een thema naar mijn hart.

Carrie Vaughn schrijft in Himalia over een vrouw die na 15 jaar terugkeert naar de kolonieplaneet waar ze is opgegroeid en die nu ontruimd gaat worden omdat het niet meer voldoet. Zij gaat op zoek naar haar hartsvriendin van destijds. Deze verhouding wordt steeds meer uit de doeken gedaan door heen-en-weer te springen tussen toen en nu. Een manier die voor mij heel goed werkte waardoor ik heel goed de gebeurtenissen kon invoelen.

Nog meer interessante ideeën zijn te vinden in Bodies geschreven door Cat McMahan waarin mensen gekloond worden om als het origineel een orgaan of een ander deel van het lichaam nodig heeft dit van de kloon kan krijgen. Dit roept de vraag op wat een mens eigenlijk is.
En Luc Diamants Off Track waarin een kind gaat staken door het op haar continu het te laten regenen omdat een ander kind met een biotechbeen niet mee mag doen met de sportdag. Heel sterk hoe het thema sport in onze tijd op deze manier wordt belicht.

Een zeer sterk nummer.

Clarkesworld Magazine Issue 212 May 2024

In het meinummer van Clarkesworld Magazine dit keer acht korte science fiction/fantasy verhalen en vier non-fictie artikelen.

Het eerste verhaal opent met Fishy geschreven door Alice Towey. Dit lieve verhaaltje wordt verteld vanuit het perspectief van de KI Fishy, gemaakt om ideale visstekken op te sporen en vervolgens vissen te lokken. Fishy is echter nooit verder gekomen dan een stoffige kastplank van een professor waar het alles waarneemt wat er in dat kantoor gebeurt. Het enthousiasme van Fishy als het uiteindelijk wel van de kastplank komt, vond ik enorm aanstekelijk. Knap verhaal ook waarin het kwaad, hebzucht en verlies van vrijheid bij elkaar komen. 

Carolyn Zhao tapt met haar In Which Caruth is Correct uit een heel ander vaatje. Voor elk trauma dat men oploopt, ontstaat er een tijdlus. Steeds meer mensen verdwijnen omdat ze denken op deze manier hun trauma te kunnen fixen. Met een therapeut is dit te voorkomen door zelf aan je trauma te werken.
Het verhaal staat in de jij-vorm wat ik meestal niet fijn lezen vind. Inhoudelijk vind ik het een interessant idee maar de uitwerking spreekt mij niet zo aan.

Een erg leuke vinding vind ik het idee dat een papieren boek gehaat wordt omdat dit iets is dat niet meer te veranderen is en daarmee de werkelijkheid niet meer aan te passen. Dit idee is te vinden in Thomas Ha zijn The Brotherhood of Montague St. Video.  In de wereld die hij beschrijft worden bijvoorbeeld ook oude VHS-banden omgezet in een digitaal formaat maar dan wel opgepoetst dus geen wallen onder de ogen of rimpels in de gezichten. Een erg mooi thema en zeker van deze tijd, hoe we het moeilijk vinden de werkelijkheid onder ogen te komen en deze steeds bewust en actief verdraaien.

Carlie St. George laat in The Weight of Your Own Ashes ook zien hoe de mens het moeilijk vindt om buiten de gebaande paden te denken en voelen. In dit verhaal is een wezen aan het woord wiens bewustzijn bij geboorte is verdeeld over zeven verschillende lichamen die ieder hun eigen leven leiden. Een daarvan is op aarde. Dit gaat prima tot dit lichaam in een busongeluk om het leven komt en een van de andere lichamen naar aarde komt. De mens kan hier moeilijk mee omgaan.
Het idee van in zeven verschillende lichamen tegelijkertijd leven vind ik fascinerend. Hoe neem je dan waar? Ik voel gelijk een enorme vrijheid bij dit idee en ook de beperking van hoe wij als mens leven. Deze beperking wordt in dit verhaal ook mooi beschreven.

 

 

Clarkesworld Magazine Issue 211 April 2024

Het aprilnummer van Clarkesworld Magazine bevat zeven korte science fiction/fantasy verhalen en vier non-fictie artikelen.

In The Lark Ascending geschreven door de Griekse Eleanna Castroianni wordt het verhaal helder verteld vanuit het perspectief van een Kunstmatige Intelligentie. Nadat de vader door het onderdrukkende regime is opgepakt, proberen ze alles bij de KI te wissen dat met deze man te maken heeft. De KI ziet echter in de zoon de vader terug en ervaart dat niemand helemaal te wissen is. Een sterke gedachte.

Tia Tashiro schreef het lieve An Intergalactic Smuggler's Guide to Homecoming. Dit gaat over een tweeling die ieder hun eigen weg gaan. Een wordt een smokkelaar en raakt verbitterd tot er buitenaardse wezens haar hulp nodig hebben en er bij haar een snaar geraakt wordt. Dit brengt haar weer terug bij haar zus. Dit klinkt zoetsappig en toch is het dat niet. Knap.

Rich Larson uit Niger weet een slim gecomponeerd verhaal neer te zetten in The Indomitable Captain Holli. In deze novelle wordt eerst de situatie vanuit drie perspectieven weergegeven. En net op het moment dat ik dacht, hé, waar gaat dit nou eigenlijk over? kwam er een beetje meer informatie waardoor ik als lezer weer grip kreeg op het verhaal.
Er zitten allemaal bekende elementen in zoals KI en de mens die tegenover elkaar zijn komen te staan, twee menselijke facties die tegenover elkaar zijn komen te staan, een derde partij die de status quo doorbreekt en het streven naar genetische perfectie. Door de manier van vertellen blijft het spannend en interessant.

De Chinese Shen Dacheng heeft mij met The Rambler (vertaald door Cara Healey) het meest laten genieten in dit nummer. Het gaat over een voetgangersbrug die op een dag besluit te gaan wandelen. Eerst nog met voorzichtige stappen maar geleidelijk aan met ferme passen en speelse hupsjes waarbij het spelen ontdekt. Een stel vuilnismannen hebben de opdracht om deze voetgangersbrug op te ruimen.
Zo fantastisch om de ontwikkelingen van deze voetgangersbrug te volgen, ik werd er helemaal blij van. Even uit de dagelijkse gang van zaken.

Occurrence at O1339 is een klassiek raadselverhaal met als inzet uitroeiing van de gehele mensheid en alles waar het ooit mee in aanraking is geweest dus ook zelfbewuste KI's. Het is zo'n KI die door een buitenaardse entiteit voor het raadsel wordt gezet. Het krijgt tien maal de kans om een vraag te stellen. Hierbij komen allerlei filosofische overwegingen bij kijken zoals hoe definieer je zelfbewustzijn? Heel erg leuk gedaan. Het is geschreven door Kelly Jennings.

Bij wijze van leven - Hedda Martens

Zoiets als dit heb ik nog nooit gelezen. Miniaturen. Impressies van een tot hooguit vier bladzijden maar meestal niet meer dan twee. Impressies van het dagelijks leven vanuit het perspectief van allerlei soorten mensen.

In het begin wist ik niet hoe dit te lezen. Het was al voorbij voor ik er ook maar in had kunnen komen. Maar op een gegeven moment wist het me te pakken. De beschrijvingen van de gebeurtenis, de reflectie daarop is zo uit het leven gegrepen dat het lijkt alsof ik deze mensen ken. Dat ze in mijn vriendenkring zitten of collega's zijn.

Een meer menselijk boek dan dit ken ik niet.

Clarkesworld Magazine Issue 209 February 2024

In het februarinummer van Clarkesworld Magazine staan acht science fiction en fantasy verhalen en vier non-fictie artikelen. De voorkant heeft weer een sfeervolle illustratie dit keer van de hand van Pablo Munoz Gomez en heeft als titel Harvester.

De Engelse Zohar Jacobs brengt met The Enceladus South Pole Base Named after V.I. Lenin een interessant thema naar voren. Russische kolonisten hebben zich gevestigd op een maan van Saturnus waar religie  niet is toegestaan. Maar met het verstrijken van de tijd bekeren steeds meer kosmonauten naar een of ander geloof.
Zelf geloof ik dat religie de mens afhankelijk, dommig en oorlogzuchtig maakt. Maar gezien zoveel mensen zich vastklampen aan een of ander idee is het iets dat velen nodig denken te hebben. Mooi verwoord in dit verhaal.

The Peregrine Falcon Flies West heeft mij zeer verrast. Het door Yang Wanqing geschreven en door Jay Zhang vertaald verhaalt over buitenaardse wezens die de zon van de aarde afschermen waardoor het opwarmingsprobleem wordt gestopt. Dat is vreugdevol tot het punt dat de aarde blijft afkoelen en de mensheid naarstig op zoek gaat om met de buitenaardsen te communiceren. En dan komt de geweldige ontknoping dat de buitensaardsen met de vogels praten in plaats met de mens. Briljant dat de mens nu eens niet het middelpunt is van buitenaardse aandacht.

Een gewetensvraag stelt Isabel J. Kim in haar verhaal Why Don't We Just Kill the Kid In the Omelas Hole. Door een kind in een gat te stoppen die het leed van de mensen op zich neemt, kunnen de stedelingen in paradijs wonen. Door het kind te doden komt de ellende op de loer te liggen. Wat doe je? Offer je een kind zodat de rest gelukkig kan zijn of draag je met zijn allen je eigen leed? 

En tot slot een leuk klein verhaaltje over een robot die zich alleen op een planeet bevindt. Meghan Feldman laat in Lonely Ghosts de robot zich afvragen of het alles wat het waarneemt echt is of komt door een defect. Een vraag die volgens mij ook goed is voor de mens om regelmatig te stellen.

Clarkesworld Magazine Issue 208 January 2024

In het eerste nummer van dit jaar vind je acht korte science fiction en fantasy verhalen en vier non-fictie artikelen. De illustratie op de voorkant heet Secret Gardner en is gemaakt door JC Jongwon Park. Al vind ik daarvan het onderwerp robot met mensenkind aan de hand niet bijster interessant, de levendige sfeer van de tekening vooral veroorzaakt door de lichtval, maakt dat ik er toch van geniet.

Aimee Ogden beschrijft een nieuwe manier van reizen in Nothing of Value namelijk door je op de plaats van bestemming te laten 3D-printen. En daarbij kunnen de mensen ook nog kiezen wat zij meenemen aan ervaringen. Het ultieme hoe-steek-ik-mijn-kop-in-het-zand-verhaal. Interessant te bedenken hoe dit de wereld zal beïnvloeden. In het verhaal speelt dan ook het dilemma meegaan met de ontwikkelingen of toch niet. Als lezer wordt er genoeg aan mijn verbeelding overgelaten en ging ik zelf nadenken wat ik zou willen. Heel sterk.

E.N. Auslender beschrijft in Just Another Cat in a Box misschien niet zo'n bijster origineel idee namelijk een man die wakker wordt en langzaamaan ontdekt wat er de afgelopen miljoenen jaren op aarde gebeurd is. Maar de opbouw is zo sterk en de spanningsboog zo strak gespannen dat de instructies die hij gaandeweg tegenkomt mij met mijn ogen deed knipperen. Heel intrigerend. Er meer over vertellen zou te veel verklappen.

C. M. Fields heeft het in You Dream of the Hive over een andere boeg gegooid en redt een individu uit een zwerm die mij heel erg aan de Borg van Star Trek deed denken. Maar het echte menselijke leven buiten de zwerm is helemaal niet aantrekkelijk en niemand vraagt wat het individu nu zelf wil. Sterk kort verhaal over maatschappelijke normen.

 

Clarkesworld Magazine 207 December 2023

Met The Gift in de zeer herkenbare stijl van Matt Dixon op de voorkant bevat het decembernummer van Clarkesworld Magazine acht science fiction en fantasy verhalen en vier non-fictie artikelen.

In deze tijd waarin kunstmatige intelligentie (AI) steeds meer opmars aan het maken is, valt me op dat dit in de science fiction wereld allang gemeengoed is. Zo ook in Waffles Are Only Goodbye for Now geschreven door Ryan Cole waarin een intelligente koelkast vastzit onder het puin veroorzaakt door oorlogsgeweld en die zijn gedachten laat gaan. Een aandoenlijk verhaal waarin de loyaliteit van een AI wordt beschreven.

Dat hele korte verhalen (nog amper 5 bladzijden) het ook goed kunnen doen, laat The World's Wife van de hand van Ng Yi-Sheng zien. Een verhaal dat zich langzaam ontrafelt. Het begint met een mededeling aan een vrouw dat haar man is overleden en eindigt in de aanklacht van genocide. Kom daar maar eens op.

Extreem lang is Eight or Die (Part 2) van Thoraiya Dyer. In het novembernummer is het eerste deel van ruim 50 bladzijden gepubliceerd en hier is nu het tweede deel van zo'n 40 bladzijden. Ondanks dat het zo lang was, merkte ik dat ik er niet zo goed in kon komen, alsof het me niet meer zo veel kon schelen allemaal en dat is wel heel jammer.
Het verhaal zelf is wel aardig over een man die tot de conclusie komt zijn oude leven niet meer te willen leven. Om dit te beseffen heeft hij een ingewikkeld avontuur met buitenaardse wezens nodig die hem gebruiken om hun eigen probleem op te lossen. Maar ja, die lengte bleef me dwarszitten.

Clarkesworld Magazine Issue 206 November 2023

In Clarkesworld Magazine November 2023 kun je acht science fiction/fantasy verhalen lezen en vier non-fictie artikelen. Opmerkelijk is dat één verhaal eenderde van het hele tijdschrift in beslag neemt. Dat heb ik nog niet eerder gezien.

Irrationeel genoeg als ik Bo Balder haar naam zie staan, wil ik gelijk dat het een leuk verhaal is omdat het door een Nederlander is geschreven.
In de wereld uit Eddies are the Worst is de wereldbevolking sterk aan het afnemen en heeft men als oplossing voor het arbeiderstekort klonen bedacht. En om het helemaal Hollands te maken draait het om handel en marktwaarde. Op een of andere manier voelde deze wereld heel vertrouwd aan. En zo ook de keuzes die de financieel lijdende vishandelaar maakt.

De Australische Thoraiya Dyer schreef 50 bladzijden vol met Eight or Die (Part 1). Ik dacht eerst dat het (Part 1) een grappigheid in de titel was maar nee, het is echt deel 1 en in het decembernummer volgt deel 2.
Ik lees Clarkesworld Magazine graag om de korte verhalen. Vijftig bladzijden begint meer op een boek te lijken en dat vind ik ergens wel jammer.
Nu is het wel een boeiend verhaal. Een man, Marino, wordt uit een instortende mijn gered door twee buitenaardse wezens die op jacht zijn naar een andere buitenaardse terrorist die uit is op macht en een planeet zoekt om over te heersen. Marino wordt gaandeweg ook een agent die achter deze terrorist aangaat waarbij hij het vermogen krijgt gedachten van anderen te lezen, altijd een intrigerende eigenschap.
Het is een rijk verhaal met nieuwe wezens en aardse gevoelens zoals het onbedaarlijk naar huis willen bellen om te laten weten aan zijn gezin dat het goed met hem gaat. Wordt vervolgd dus.

Tia Tashiro schreef het mijn hoofd betoverende To Carry You Inside You. Het verhaal is spannend, wanhopig, het uitvinden wie jezelf als mens bent en wat je wil is wat jij wil of wat een belangrijk persoon in je leven (bijvoorbeeld je moeder) wil.
De hoofdpersoon krijgt op jonge leeftijd een plug-in waardoor emoties en personages in haar geüpload kunnen worden die zij dan speelt. Heel handig voor een carrière als actrice. Dit wordt echter op een gegeven moment verboden waardoor ze op zoek moet naar een andere manier om haar brood te verdienen. Dit wordt het inpluggen van iemand die overleden is en die zij speelt voor de rouwende familie.
Het intrigerende van dit idee vind ik de scheidslijn van wat je als mens nu werkelijk zelf bent en welk gedrag komt door andere redenen zoals bijvoorbeeld bepaalde omstandigheden. Mooi in beeld gebracht door dit verhaal.

Clarkesworld Magazine Issue 205 October 2023

In het oktobernummer van Clarkesworld Magazine staan acht science fiction en fantasy verhalen en vier non-fictie artikelen. Het valt me op dat in de loop der jaren er soms wat verhalen per keer zijn bijgekomen en zeker zijn er ook steeds meer bladzijden. Dit nummer heeft er zelfs 156.

Lisa Papademetriou heeft mij verrast met haar verhaal Down To The Root waarin de ontwikkeling van een vriendschap tussen twee verschillende wezens wordt beschreven in de context van een galactische oorlog. Het mooie vond ik de langzame waardering voor dat in de ander wat voor de hoofdpersoon zelf wezensvreemd is. Ook het idee van een cyclisch leven in plaats van een lineair leven zoals wij dat leiden, prikkelt mijn gedachten.

David Goodman gooit het over een andere boeg in zijn Such Is My Idea Of Happiness. In dit universum hebben een aantal mensen besloten zich zo om te vormen dat ze nooit meer hoeven te slapen, zij worden de Bright genoemd en heersen overal. Dit betekent echter ook dat zij niet meer af kunnen gaan op hun intuïtie en kunnen dromen zoals de andere mensen die nog wel slaap nodig hebben. Deze mensen worden aan het lijntje gehouden door ze onmogelijk hard te laten werken met de belofte dat zij misschien ook een Bright kunnen worden.
Interessant aan dit verhaal vind ik de manier waarop de maatschappij geschetst wordt en je ogen geopend worden samen met het hoofdpersonage.

Tenslotte wil ik iedereen wijze op De Profundis, a Space Love Letter, het verhaal waarin Bella Han voor mij als eerste een kijk geeft op door AI gemaakte teksten. Natuurlijk zijn er allang allerlei opiniestukken over dit onderwerp geschreven maar dit in een verhaal verwerken, was ik nog niet eerder tegen gekomen.
Het hoofdpersonage die rijk en cynisch is geworden door de droommachine die hij heeft gemaakt met verhalen waar hij niet in gelooft, vindt op een planeet een bibliotheek vol boeken van papier en inkt. Hij raakt door deze boeken en verhalen geobsedeerd. Een prikkelend gegeven.

Clarkesworld Magazine Issue 204 September 2023

Het septembernummer van Clarkworld Magazine bevat zeven science fiction en fantasy verhalen en vier non-fictie artikelen.

Axiom of Dreams is een novella van 50 bladzijden geschreven door Arula Ratnakar. Een verhaal dat me beetje bij beetje greep. Een kansarme getalenteerde wiskundige laat een chip in haar hersenen implementeren zodat zij in haar dromen een wiskundig probleem kan oplossen. Door het gebruik van geestverruimende middelen ontstaat er een heel eigen wereld in deze chip. Dit verhaal geeft interessante ideeën over het manipuleren van mensen, wat is het echte leven, wat is een god, hoe werkt liefde, hoe ontstaat cultuur en nog veel meer. Een zeer rijk verhaal. En meestal ben ik niet zo gecharmeerd van deze lengte van een verhaal maar hier is het echt gepast.

The People from the Dead Whale liet mij met een verwonderd gevoel achter. Het is een fragment van een reisverslag met een open einde. In een wereld van overlevenden op een vijandige planeet wordt getoond waarom de voorvaderen die de oorspronkelijke aarde hebben verlaten, worden vervloekt. Het beeld van voortdurend moeten strijden om in leven te blijven, is zeer indringend weergegeven. Omdat niet wordt prijs gegeven hoe het met deze mensen is afgelopen, bleef het nog een tijd naijlen in mijn hoofd.
De Koreaanse auteur Djuna werd vertaald door Jihyun Park en Gord Sellar. Intrigerend ook dat het door 2 mensen vertaald is, iets wat ik voor zo'n kort verhaal niet bedacht zou hebben.

 

RJ Taylor heeft mij weten te ontroeren met Upgrade Day. In deze wereld kunnen mensen ervoor kiezen dat zij na hun dood geüpload kunnen worden in een service robot. Het verhaal laat zien wat de consequenties van zo'n beslissing kunnen zijn. Mooi klein verhaaltje.

 

 

 

Ganymedes 18 - samenstelling Paul van Leeuwenkamp & Remco Meisner

Dit SF-jaarboek heb ik in 2018 gekocht en ging er onmiddellijk in lezen. Nederlandse science fiction en dan in korte verhalen, nieuwsgieriger kon je me niet maken. Mijn enthousiasme werd destijds vrij snel de kop ingedrukt. Niet gewend om Nederlandstalige science fiction te lezen, kwam alles bijzonder kinderachtig en bedacht op mij over. Daarnaast waren er de spellingsfouten die mijn haren zo rechtop deden staan dat ik het boek snel op mijn plankje ongelezen boeken heb gezet in de hoop er later nog eens in te beginnen.

Lang bleef de afkeer van dit boek bestaan maar nu zo'n vijf jaar later heb ik een nieuwe poging gewaagd. Dit keer was ik zwaar bevooroordeeld over hoe slecht het zou zijn. In het begin werd mijn ergenisradar nog regelmatig getriggerd maar gaandeweg verdween dit en kwam ik er steeds meer in. Ik wende aan de Nederlandse science fiction woorden die ik in het Engels als zoete koek slik en er zaten verhalen tussen die het amateurisme overstegen. Uiteindelijk werd ik steeds enthousiaster en wel zozeer dat ik meer van deze Ganymedes-reeks wilde weten.

Het eerste jaarboek is uitgegeven door Bruna, daarna één deel door uitgeverij Diram en vanaf 2013 door Stichting Fantastische Vertellingen in haar Rare Boekjes-reeks. Hoe kan ik dit al die jaren gemist hebben? Ik dacht altijd dat er op science fiction gebied in Nederland weinig te beleven was maar daar zit ik gelukkig naast. Via Boekwinkeltjes heb ik het eerste jaarboek verkregen en ben dan ook heel benieuwd hoe in de jaren zeventig er in Nederland geschreven werd.

Clarkesworld Magazine Issue 203 August 2023

In het Clarkesworld Magazine nummer van augustus van dit jaar staan zeven science fiction/fantasy verhalen en vier non-fictie artikelen.

Het begint met Every Seed Is a Prayer (And Your World Is a Seed) geschreven door Stephen Case. Een mooi verhaal waarin kunstmatige intelligentie El bomen aanlegt in de wereld om deze weer opnieuw leefbaar te maken voor de mens. Maar hoe ver gaat dat?
Een interessante combinatie van klimaatproblematiek en de gevaren van kunstmatige intelligentie het werk laten doen. 

Een jongetje in een huis maakt verboden contact met een jongetje buiten het huis. Als het ouder wordt gaat het jongetje steeds meer met zijn eigen mensen binnen meedoen. In Window Boy weet Thomas Ha in een luttele 10 bladzijden een coming of age verhaal te schrijven met sterke horrorelementen in een dystopische wereld. Alleen al als ik eraan terugdenk, krijg ik de kriebels.

Marisca Pichette beschrijft in Gel Pen Notes from Generation Ship Y de bemanning van een ruimteschip dat millennia onderweg is naar een nieuwe planeet waarbij niemand ouder wordt maar men wel onvruchtbaar is. Wat gaan de mensen doen die zoveel tijd hebben? Alle talen leren die er maar zijn? En hoe voorkomen ze dat ze zelfmoord plegen? 
Alhoewel het idee niet nieuw is, toch wist dit verhaal me weer met nieuwe invalshoeken ernaar kijken.

Queers destroy science fiction! special issue Lightspeed

In de LGBTQ-Humble Bundle uit 2016 zat dit speciale tijdschriftnummer van Lightspeed (lightspeedmagazine.com). Mijn e-boeklezer gaf aan dat het om meer dan 500 bladzijden ging en dat heeft mij al die jaren er vanaf gehouden om er aan te beginnen. Volstrekt onterecht blijkt nu.

Deze uitgave van dit Amerikaanse tijdschrift bestaat uit korte science fiction verhalen die of qua inhoud met de regenboogwereld te maken hebben of dat de auteur uit de regenboogwereld komt.

Als eerste komen de redacteuren aan het woord. Zij vertellen allen op hun eigen manier waarom ze dit een belangrijke uitgave vinden.

Vervolgens elf originele korte verhalen. Hier zitten een aantal waarlijk juweeltjes tussen. Allemaal op een heel prettige manier geschreven en er was geen enkel verhaal dat ik niet kon volgen zoals ik wel eens bij verhalen in Clarkesword Magazine heb.

Daarna twaalf originele flash verhalen. Ik had nog niet eerder van deze term gehoord en moest het dus even opzoeken. Dit blijken verhalen te zijn van minder dan 1500 woorden. Met het opzoeken van wat flash verhalen zijn, kwam ik ook sudden fiction (maximaal 750), drabble of microfiction (maiximaal 100) en six-word story (exact 6) tegen. Niet eerder had ik bedacht dat er voor verhalen van allerlei soorten lengte zoveel termen zijn. Al was ik wel al bekend met novelle.

Naast de originele verhalen staan er ook vijf herdrukken in en een hoofdstuk van een boek. Alleen dit laatste vond ik wat vager en minder boeiend omdat het geen afgerond geheel was. Maar de rest allemaal van intrigerende kwaliteit.

Vijftien auteurs zijn kort geïnterviewd. Daarvan vond ik het met name interessant wat ze over hun eigen verhaal in dit tijdschrift hadden te zeggen. Een verdieping van de beleving van wat ik net daarvoor gelezen had.

Acht non-fictie artikelen bevatte interviews met illustratoren, boekbesprekingen en essays over LGBTQ in de science fiction industrie door de jaren heen.

Het geheel wordt afgesloten met zevenentwintig korte persoonlijke essays van schrijvers van allerlei pluimage (redacteuren, interviewers, enzovoort). Juist het persoonlijke maakt deze essays de moeite waard. Ieder heeft weer zo zijn eigen beleving en invalshoek.

Een van de vragen die vaker naar voren kwam was of het in deze tijd (2016) nog wel relevant is om een nummer over dit onderwerp te maken. Als ik dan de persoonlijke verhalen lees is het helaas nog steeds heel erg nodig om aandacht voor verschillende minderheidsgroepen te vragen. Ik zat me gelijk af te vragen nu het zeven jaar later is, het nog steeds hetzelfde is. Nu denk ik aan de ene kant dat het beter is geworden maar aan de andere kant juist weer slechter. En daarom blijft het een goed idee om dit soort thema-nummers te blijven maken en te lezen.

Clarkesworld Magazine Issue 202 July 2023

In de 202ste uitgave van Clarkesworld Magazine zijn opgenomen acht korte science fiction en fantasy verhalen, vier non-fictie artikelen en op de cover een illustratie van Sergio Rebolledo met de titel Autumn Pond.

Bijzonder vond ik te lezen over Margaret Cavendish, een 17 eeuwse auteur van wat nu science fiction genoemd zou kunnen worden. In Margaret the First and The Blazing World vertelt Carrie Sessarego over haar en ik ben verbaasd dat we niet eerder van deze Margaret gehoord hebben.

Leuk om weer een verhaal van de Nederlandse Bo Balder te lezen. Zij schreef Estivation Troubles waarin een tiener die twaalf jaar geleden weggelopen was en op ruimtereis ging, nu terugkeert waarbij haar familie inmiddels meer dan dertig jaar ouder is geworden. De vraag is of ze nu geaccepteerd zal worden door haar familie, of haar echtgenoot die van de andere stam is geaccepteerd zal worden, of ze zou willen blijven en meer van dit soort vragen. Het is een oprecht verhaal en lief waarbij toch ook maatschappelijke kwesties worden aansneden zonder dat het zwaar wordt. Ik begin benieuwd te worden of Bo Balder ook Nederlands werk heeft. Met even zoeken, heb ik (nog) niets gevonden. Misschien later nog eens proberen.

Timelock is een verhaal waarbij het mij een tijdje kostte voor ik een beeld kon vormen van wat ik aan het lezen was. Davian Aw schets in dit verhaal een wereld waarin men de tijd kan stilzetten. Dat betekent dat men kan doen wat men wil en lichamelijk niet ouder wordt. Velen kiezen er dan ook voor om in deze tijd (wat eigenlijk dus geen tijd is) te feesten met drugs, seks en rock & roll.
Er zitten ook nadelen aan. Want als je er te lang blijft kom je er psychisch ouder uit dan hoe je eruit ziet en mensen je beleven en behandelen. 
Ik vind het een erg mooie uitwerking van de uitroep 'kon ik de tijd maar even stilzetten´.

De Taiwainese, Chinese Amerikaan Kelsea Yu schreef The Orchard of Tomorrow waarin het schoonheidsideaal van de jeugd wordt bekritiseerd. In deze wereld heeft men ontdekt hoe door middel van chirurgie men zijn jeugd lichamelijk kan behouden. En door verdere behandeling met medicijnen dit verder kan handhaven. Maar natuurlijk is deze behandeling alleen voorbehouden aan de mensen die dit kunnen betalen. En zo ontmoeten twee vriendinnen elkaar na acht jaar weer. De ene heeft de behandeling allang ondergaan en de ander net. Biologisch zijn ze even oud maar qua uiterlijk schelen ze vele jaren.
Het verhaal laat heel mooi zien hoe wij tegen jeugdig uiterlijk aankijken en deze meer waarderen dan het oudere uiterlijk met alle gevolgen van dien.

 

Clarkesworld Magazine Issue 201 June 2023

Naast de gebruikelijke vier non-fictie artikelen bevat het juninummer van Clarkeworld Magazine acht korte science fiction/fantasy verhalen. Dit keer geen novelle en ik merk dat ik die ook niet gemist heb. Geef mij maar meer echt korte verhalen. 

The Moon Rabbi van David Ebenbach, . . . Your Little Light van Jana Bianchi en Mirror View van Rajeev Prasad hebben een opmerkelijke overeenkomst. Al deze verhalen beschrijven ieder op geheel eigen wijze de ervaring van een openbaring met alle drie een positieve uitkomst. Verhalen die je met een goed gevoel achterlaten maar toch ook meer zeggen dan dat.

In Vast and Trunkless Legs of Stone laat Carrie Vaughn ons zien hoe buitenaardse wezens ons zouden kunnen ervaren. Een bekend thema maar in dit verhaal heel origineel neergezet. De alien die zich kaartenmaker noemt, wil geen contact met een leider maar met een doorsnee mens niet om te onderhandelen maar om een gesprek te voeren. Ik ben geraakt door de uitwerking van dit gesprek.

Bella Han beschrijft in To Helen een wereld waarin was uitgevonden hoe we onze lijven jong kunnen houden. Door middel van operaties en injecties kunnen zij die genoeg geld hebben dit laten doen en dat is in deze wereld dan ook de norm. Het verhaal is duidelijk een kritische kijk op het jongheidsideaal en zet ook een kanttekening bij inkomensverschillen en daaruit voortvloeiende kansenongelijkheid. Interessant ook omdat het vanuit een Chineesperspectief is geschreven.