In het meinummer van Clarkesworld Magazine dit keer acht korte science fiction/fantasy verhalen en vier non-fictie artikelen.
Fishy geschreven door . Dit lieve verhaaltje wordt verteld vanuit het perspectief van de KI Fishy, gemaakt om ideale visstekken op te sporen en vervolgens vissen te lokken. Fishy is echter nooit verder gekomen dan een stoffige kastplank van een professor waar het alles waarneemt wat er in dat kantoor gebeurt. Het enthousiasme van Fishy als het uiteindelijk wel van de kastplank komt, vond ik enorm aanstekelijk. Knap verhaal ook waarin het kwaad, hebzucht en verlies van vrijheid bij elkaar komen.
In Which Caruth is Correct uit een heel ander vaatje. Voor elk trauma dat men oploopt, ontstaat er een tijdlus. Steeds meer mensen verdwijnen omdat ze denken op deze manier hun trauma te kunnen fixen. Met een therapeut is dit te voorkomen door zelf aan je trauma te werken.
Het verhaal staat in de jij-vorm wat ik meestal niet fijn lezen vind. Inhoudelijk vind ik het een interessant idee maar de uitwerking spreekt mij niet zo aan.
Een erg leuke vinding vind ik het idee dat een papieren boek gehaat wordt omdat dit iets is dat niet meer te veranderen is en daarmee de werkelijkheid niet meer aan te passen. Dit idee is te vinden in The Brotherhood of Montague St. Video. In de wereld die hij beschrijft worden bijvoorbeeld ook oude VHS-banden omgezet in een digitaal formaat maar dan wel opgepoetst dus geen wallen onder de ogen of rimpels in de gezichten. Een erg mooi thema en zeker van deze tijd, hoe we het moeilijk vinden de werkelijkheid onder ogen te komen en deze steeds bewust en actief verdraaien.
The Weight of Your Own Ashes ook zien hoe de mens het moeilijk vindt om buiten de gebaande paden te denken en voelen. In dit verhaal is een wezen aan het woord wiens bewustzijn bij geboorte is verdeeld over zeven verschillende lichamen die ieder hun eigen leven leiden. Een daarvan is op aarde. Dit gaat prima tot dit lichaam in een busongeluk om het leven komt en een van de andere lichamen naar aarde komt. De mens kan hier moeilijk mee omgaan.
Het idee van in zeven verschillende lichamen tegelijkertijd leven vind ik fascinerend. Hoe neem je dan waar? Ik voel gelijk een enorme vrijheid bij dit idee en ook de beperking van hoe wij als mens leven. Deze beperking wordt in dit verhaal ook mooi beschreven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten