zaterdag 27 januari 2018

Clarkesworld Magazine 84 September 2013


En weer verder met de oudere nummers die ik nog niet gelezen had. Dit keer het septembernummer uit 2013 van Clarkesworld Magazine. Hierin staan vijf korte verhalen en vier non-fictie artikelen.

Soms zijn verhalen op zich nog niet eens zo interessant maar wel het idee dat er in verweven zit. Out of Copyright geschreven door Charles Sheffield, is daar een voorbeeld van. 
Het gedeelte over verschillende teams die moeilijk wetenschappelijke vraagstukken aan het oplossen waren, kon me niet bijzonder boeien, al verveelde het ook niet. Tot er even een ommezwaai in het verhaal zit naar waar de titel verwijst. Namelijk dat mensen die langer dan vijfenzeventig jaar oud zijn gekloond mogen worden. Het idee daarachter is dat de familie dan geen directe band meer heeft met zo'n persoon en dat het genie van briljante mensen opnieuw leven ingeblazen kan worden die dan weer wereldlijke problemen kunnen oplossen. Alleen wat blijkt: de kloongenieën hebben niet altijd meer de belangstelling voor het vakgebied waardoor het origineel beroemd is geworden. Toch blijven ze klonen in de hoop de denkkracht van vroeger te kunnen gebruiken. 
Na deze uitleg kiest de schrijver er voor om weer naar de teams terug te gaan. En weer verloor het daar mijn belangstelling, ondanks de onhulling op het einde. Het idee van klonen en daarmee de persoon van vroeger terug te kunnen krijgen, is er een die vragen naar identiteit oproept. En wie zijn wij nu werkelijk als individu. Wat mij betreft had daar meer op gefocust mogen worden.

Nancy Kress schrijft in First Principle over Mars waar inmiddels gemuteerde mensen wonen en waar aardlingen naar toe vluchten nu de aarde aan het vergaan is. Het eerste principe van de mensen op Mars is dat je je voorstelt hoe de ander alles ervaart. Stel jezelf voor alsof je die ander bent. Een mooi principe wanneer de reflex opspeelt om van alles wat anders is af te willen. Wanneer we nu dit als eerste principe op aarde kunnen toepassen, kon de wereld er wel eens heel anders uit gaan zien.

Erg leuk om een interview met de Chinese vertaler van The Three-Body Problem te lezen in Organic Synthesis: A Conversation with Ken Liu. Jeremy L. C. Jones is de interviewer en weet interessante vragen te stellen waardoor het duidelijk wordt dat het nog niet zo makkelijk is om dat wat in de ene cultuur vanzelfsprekend is, voor een andere cultuur duidelijk te maken zonder daar hele extra bijlages voor toe te voegen. Ook zijn er bepaalde schrijfconventies die cultuurgebonden zijn. Het is dan aan de vertaler om de keuze te maken aan welke conventie hij gehoor gaat geven. Ken Liu weet op een positieve enthousiaste manier te beargumenteren waarom hij bepaalde keuzes heeft gemaakt. Inspirerend om te lezen.


Lampje - Annet Schaap

Lampje, alleen die titel al. Ik kon niet anders dan dit boek te willen lezen. En het heeft nergens ook maar een moment teleurgesteld en was precies waar ik op gehoopt had. Op de achterkant staat dat je het in één ruk uitleest maar ik heb juist extra zuinig aangedaan omdat ik niet wilde dat het uit was.

En wat is nu precies wat dit boek zo'n groot succes maakt? Mij raakte het doordat het verhaal zulke levensechte elementen heeft als een gefrustreerde alcoholistische vader en een kruidenier die zich geneert voor de koude uitspraken van zijn vrouw. Maar ook alles heeft van een droomwereld zoals piraten, zeemeerminnen en zeker niet op de laatste plaats een vuurtoren dat toch alleen op zich al tot zijn verbeelding spreekt. Dit alles aan elkaar gesmeed door Lampje, de vuurtorendochter, die in haar eenvoud en oprechtheid, per ongeluk de held wordt zonder dat zij speciaal is. Een held doordat ze zichzelf is, geen mooiere boodschap dan deze om aan alle mensen mee te geven.

De taal is eenvoudig maar niet kinderachtig. En de tekeningen die de auteur zelf heeft gemaakt (zij heeft zo'n 200 boeken geïllustreerd) zijn ook de moeite waard om even bij stil te staan.

Ik ben benieuwd wat er nog meer uit haar pen komt na dit spetterende debuut als schrijver.

Luchtspiegelingen - Belcampo


Als tiener was ik groot fan van Belcampo. Later heb ik ook nog wel eens een verzamelbundel van hem opgepakt maar kwam er niet meer zo in als destijds. Nu vond ik deze uitgave met de bundeling van verschillende bundels met zijn korte verhalen. Een oud stoffig boek dat dreigt uit elkaar te vallen. Maar ik kan het niet wegdoen want voorin vond ik in het handschrift van mijn moeder haar naam met daarachter 4-6-64. Het ontroert me dat ik na meer dan een halve eeuw na mijn moeder precies ditzelfde boek heb gelezen en zeker te weten dat we er alle twee evenveel van genoten hebben.

De klassiekers De Dingen De Baas en Het Grote Gebeuren zijn in deze Luchtspiegelingen terug te vinden. Naast allerlei andere hersenspinsels van Belcampo. En door al deze verhalen naast elkaar te lezen, wordt het snel duidelijk waarom nu juist deze twee verhalen de klassiekers zijn geworden. Ze springen er duidelijk uit in kwaliteit.

De meeste andere verhalen vond ik zeker ook de moeite waard. En ook lekker ontregelend. Want Belcampo hield zich niet aan de nette verhaalnorm met een kop, middenstuk en een einde. Soms begon een verhaal als een verhaal maar eindigt opeens in een persoonlijke overdenking. Of het begint met allerlei gepeins en opeens zit je midden in een avontuur. Er zijn ook verhalen die opeens ophouden, alsof ze nog niet helemaal af waren maar de schrijver geen zin had om er nog meer tijd in te steken. Je zoekt het maar uit als lezer, haha.

Daarnaast is Belcampo een meester in de wereld op een andere manier beschouwen. Voor mij was de grootste verrassing het verhaal Het Hardnekkig Verlangen. Dit handelt over een vrouw met twee perfecte neuzen. Niet zij maar de maatschappij heeft daar moeite mee en zij gaat op zoek of het mogelijk is dat zij een partner kan vinden. Dit doet ze door onder andere langs te gaan bij een filosoof, theoloog, bioloog en natuurlijk Picasso. Stuk voor stuk hebben de heren haar het een en ander te vertellen, het ene nog hilarischer dan het andere. En dit loopt ook nog eens uit op een verrassend einde. Dus als je het nog niet kent, een grote aanrader om dit verhaal op te zoeken. En wat mij betreft mag dit verhaal ook onder de klassiekers geschaard worden.

zaterdag 20 januari 2018

Clarkesworld Magazine Issue 136 January


Naast de vier non-fictie artikelen in dit januari-nummer van Clarkesworld Magazine, ditmaal maar liefst zeven korte verhalen.

Het eerste verhaal dat mij greep was Sour Milk Girls geschreven door Erin Roberts. Als lezer word je meegenomen in een weeshuis van de toekomst waar een van de wezen aan je vertelt hoe het daar toegaat. Het meest opmerkelijke is dat het geheugen van de wezen wordt gewist bij toelating van het tehuis en zij worden gedrild om in een nieuw gezin geplaatst te kunnen worden. De belofte blijft dat wanneer zij achttien zijn en het weeshuis gaan verlaten het geheugen weer wordt hersteld. 
Nu komt er echter een wees waarbij het geheugen in tact is gelaten. Erin Roberts weet het superspannend te houden hoe de andere wezen daarop reageren en wat de uiteindelijke consequenties blijken te zijn.

Bo Balder,  de enige Hollander die tot nu toe in Clarkesworld Magazine heeft gepubliceerd, heeft A Cigarette Burn In Your Memory geschreven. Grappig dat zij de hoofdpersoon Gouda noemt en plaatsen als Dordrecht en Zoetermeer noemt. 
Gouda is een detective die vermiste personen opspoort in een wereld waarin een virus rondwaart die het geheugen aantast. De sfeer die Bo Balder oproept is warm en mooi. Er zijn geen vliegtuigen, geen internet. Het is er wel geweest maar hoe dat precies zit, kun je het beste zelf lezen. Wat mij betreft mag er nog veel meer van haar hand gepubliceerd worden.
 
Het Chinese verhaal is dit keer geschreven door Bao Shu, heet The Lighthouse Girl en is wederom vertaald door Andy Dudak. Zoals vaker bij Chinese literatuur wordt er na een mysterieuze spanningsopbouw, uiteindelijk heel veel uitgelegd wat voor mij het einde wat overbodig maakt. Maar het idee van dit verhaal is wel zo fascinerend dat ik zoals ook vaker bij Chinese literatuur, dit ene minpunt makkelijk kan vergeven. 
Dit verhaal is een dagboek van een meisje dat vertelt over haar leven met haar vader die haar alleen opvoedt. Op een dag denkt een lerares haar te herkennen maar dan met een andere naam. Dit is het begin van de onthulling wie dit vuurtorenmeisje nu werkelijk is. 


Gezinsverpakking - De Chabotten

Voor ik dit boekenweekgeschenk ging lezen, luisterde ik naar de podcast Nooit meer Slapen waarin de familie Chabot over dit boekje geïntervi...