En weer verder met de oudere nummers die ik nog niet gelezen had. Dit keer het septembernummer uit 2013 van
Clarkesworld Magazine. Hierin staan vijf korte verhalen en vier non-fictie artikelen.
Soms zijn verhalen op zich nog niet eens zo interessant maar wel het idee dat er in verweven zit.
Out of Copyright geschreven door
Charles Sheffield, is daar een voorbeeld van.
Het gedeelte over verschillende teams die moeilijk wetenschappelijke vraagstukken aan het oplossen waren, kon me niet bijzonder boeien, al verveelde het ook niet. Tot er even een ommezwaai in het verhaal zit naar waar de titel verwijst. Namelijk dat mensen die langer dan vijfenzeventig jaar oud zijn gekloond mogen worden. Het idee daarachter is dat de familie dan geen directe band meer heeft met zo'n persoon en dat het genie van briljante mensen opnieuw leven ingeblazen kan worden die dan weer wereldlijke problemen kunnen oplossen. Alleen wat blijkt: de kloongenieën hebben niet altijd meer de belangstelling voor het vakgebied waardoor het origineel beroemd is geworden. Toch blijven ze klonen in de hoop de denkkracht van vroeger te kunnen gebruiken.
Na deze uitleg kiest de schrijver er voor om weer naar de teams terug te gaan. En weer verloor het daar mijn belangstelling, ondanks de onhulling op het einde. Het idee van klonen en daarmee de persoon van vroeger terug te kunnen krijgen, is er een die vragen naar identiteit oproept. En wie zijn wij nu werkelijk als individu. Wat mij betreft had daar meer op gefocust mogen worden.
Nancy Kress schrijft in First Principle over Mars waar inmiddels gemuteerde mensen wonen en waar aardlingen naar toe vluchten nu de aarde aan het vergaan is. Het eerste principe van de mensen op Mars is dat je je voorstelt hoe de ander alles ervaart. Stel jezelf voor alsof je die ander bent. Een mooi principe wanneer de reflex opspeelt om van alles wat anders is af te willen. Wanneer we nu dit als eerste principe op aarde kunnen toepassen, kon de wereld er wel eens heel anders uit gaan zien.
Erg leuk om een interview met de Chinese vertaler van The Three-Body Problem te lezen in
Organic Synthesis: A Conversation with Ken Liu.
Jeremy L. C. Jones is de interviewer en weet interessante vragen te stellen waardoor het duidelijk wordt dat het nog niet zo makkelijk is om dat wat in de ene cultuur vanzelfsprekend is, voor een andere cultuur duidelijk te maken zonder daar hele extra bijlages voor toe te voegen. Ook zijn er bepaalde schrijfconventies die cultuurgebonden zijn. Het is dan aan de vertaler om de keuze te maken aan welke conventie hij gehoor gaat geven. Ken Liu weet op een positieve enthousiaste manier te beargumenteren waarom hij bepaalde keuzes heeft gemaakt. Inspirerend om te lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten