Alles leeft - Wasco

Dit boek bevat elf strips van de hand van Wasco die ieder in het kader van 24 hour comics gemaakt zijn. Een deel van deze strips zijn zelfs gemaakt zonder enige voorbedachten rade. Bij het lezen had ik dan ook regelmatig het gevoel dat ik meegenomen werd in de associatieve wereld van Wasco en het voor hem net zo spannend was waar het uit zou komen als voor mij.

Lezen is in deze misschien niet het juiste woord. Er zijn dan wel eens tekstballonnetjes maar voor mij waren het meer de tekeningen die beelden gaven van voortdurende transformatie van het een naar het andere. De wereld kan op zijn kop gezet worden, binnenstebuiten gekeerd worden, stilgezet worden, alles is mogelijk, alles leeft!

Ik heb dan ook de neiging om Wasco geen striptekenaar te noemen, ook al heeft hij de stripschapprijs in 2020 gewonnen. Voor mij is hij een kunstenaar. Hij schept, hij maakt uit het niets iets en dan bestaat het zonder verder doel dan er zijn. Een magische ervaring.

Lady Mechanika volume 1: Mystery of the Mechanical Corpse - Joe Benitez

De titel zegt het al helemaal. Deze steampunk strip gaat over een vrouw met gedeeltelijk mechanische lichaamsdelen. De rode draad is dan ook dat zij op zoek is naar haar eigen oorsprong.

De sfeer van de strip is donker, gewelddadig, horrorachtig en Victoriaans.
In het begin wist ik nog niet wat van Lady Mechanika te denken maar gaandeweg begon ik meer sympathie voor haar te krijgen. Onder de harde buitenkant zit een warm kloppend hart.

De overige personages zijn allemaal interessant en wil ik meer van weten. Het mysterie geldt dus niet alleen het mechanische lichaam maar ook wat de geschiedenis is van andere figuren die Lady Mechanika ontmoet op haar eigen zoektocht.

De auteur en tekenaar Joe Benitez heeft me verrast met dit boek. Ik zou denken dat met zo'n thema als zoeken naar de eigen oorsprong, er niet veel nieuws te halen valt. Toch weet hij het heel spannend te maken en te houden door de aantrekkelijke tekeningen en fantasievolle wezens en apparaten (denk aan bijvoorbeeld vliegende auto met vogelvleugels).

De tekenstijl is realistisch met overdrijvingen zoals de wespentaille en enorme borsten van Lady Mechanika. Toch voelt het heel erg passen bij het verhaal zelf.
Deels lijken de lijnen nooit heel strak getekend waardoor het slordig en zelfs wat laks op mij overkomt. Ik heb het vermoeden dat de strip geheel digitaal getekend is en de slordige lijnen te maken hebben met het aantal pixels waarmee de tekeningen worden weergegeven. Ik lees deze strip op een relatief grote monitor, een formaat waar het zeker niet voor gemaakt is.

Al is Lady Mechanika wat dichter bij haar eigen oorsprong gekomen, het is duidelijk dat ze nog een weg te gaan heeft. En daarom kijk ik zeker al uit naar het volgende deel.

Clarkesworld Magazine Issue 204 September 2023

Het septembernummer van Clarkworld Magazine bevat zeven science fiction en fantasy verhalen en vier non-fictie artikelen.

Axiom of Dreams is een novella van 50 bladzijden geschreven door Arula Ratnakar. Een verhaal dat me beetje bij beetje greep. Een kansarme getalenteerde wiskundige laat een chip in haar hersenen implementeren zodat zij in haar dromen een wiskundig probleem kan oplossen. Door het gebruik van geestverruimende middelen ontstaat er een heel eigen wereld in deze chip. Dit verhaal geeft interessante ideeën over het manipuleren van mensen, wat is het echte leven, wat is een god, hoe werkt liefde, hoe ontstaat cultuur en nog veel meer. Een zeer rijk verhaal. En meestal ben ik niet zo gecharmeerd van deze lengte van een verhaal maar hier is het echt gepast.

The People from the Dead Whale liet mij met een verwonderd gevoel achter. Het is een fragment van een reisverslag met een open einde. In een wereld van overlevenden op een vijandige planeet wordt getoond waarom de voorvaderen die de oorspronkelijke aarde hebben verlaten, worden vervloekt. Het beeld van voortdurend moeten strijden om in leven te blijven, is zeer indringend weergegeven. Omdat niet wordt prijs gegeven hoe het met deze mensen is afgelopen, bleef het nog een tijd naijlen in mijn hoofd.
De Koreaanse auteur Djuna werd vertaald door Jihyun Park en Gord Sellar. Intrigerend ook dat het door 2 mensen vertaald is, iets wat ik voor zo'n kort verhaal niet bedacht zou hebben.

 

RJ Taylor heeft mij weten te ontroeren met Upgrade Day. In deze wereld kunnen mensen ervoor kiezen dat zij na hun dood geüpload kunnen worden in een service robot. Het verhaal laat zien wat de consequenties van zo'n beslissing kunnen zijn. Mooi klein verhaaltje.

 

 

 

Mijntje 1 Uit de kast - Margreet de Heer

Margreet de Heer heb ik leren kennen als de Stripmaker des Vaderlands en als co-host in de podcast Stripjournaal. Inmiddels doet zij dit alle twee niet meer maar is nog wel onstopbaar bezig met het maken van verschillende strips. En een van deze strips is Mijntje. Deze strip is gepubliceerd in de bladen Zij aan Zij en StripGlossy en dan nu eindelijk door middel van een crowdfunding ook als stripalbum.

In afgeronde verhaaltjes die precies een bladzijde beslaan leer je de biseksuele Mijntje en haar lesbische vriendin kennen. Het draait om de verschillende seksuele geaardheden en de ideeën die de hoofdpersoon zelf en haar omgeving hierover hebben. Dit komt regelmatig op verrassingen te staan en niet in de laatste plaats voor Mijntje zelf.

Ik vond het een genot om te lezen door het gemak waarmee Margreet de Heer het over seksualiteit heeft, haar personages levensecht laat zijn en met een gezonde hoeveelheid humor de onderwerpen aanpakt waar anderen nog wel eens omzichtig mee omgaan. Een strip die recht door zee gaat.

Onder professoren - Willem Frederick Hermans

Voor mijn leeslijst op school las ik de dunne boekjes Homme's hoest en Filip's sonatine maar veel begreep ik er niet van. Later las ik De donkere kamer van Damokles waar ik al meer een beeld bij kreeg, al bleef ik het gevoel houden dat me van alles ontging. Onder professoren kwam altijd op mij over als een heel dik boek en ik was bang dat ik daar ook weinig chocola van zou kunnen maken. Toch kwam ik dit boek enkele jaren geleden tegen op de Deventer boekenmarkt en vond dat ik me er ooit toch eens aan moest wagen.

Met al deze ideeën in mijn achterhoofd ben ik eraan begonnen. Ik was dan ook zeer verrast hoe makkelijk ik deze tekst kon weghappen. Er was helemaal niets moeilijks aan, eerder in tegendeel en nog herkenbaar ook. Een van de professoren krijgt de Nobelprijs voor chemie en hieromtrent ontwikkelen zich bij de mensen om hem heen allerlei meningen en bijbehorende gedragingen. Het is ook nog in de tijd van de studentenopstanden die de huldiging extra ingewikkeld maakt. Alles bij elkaar vond ik deze geschiedenis bijzonder hilarisch en heb me er kostelijk mee vermaakt.

Ik kan me van lang geleden nog herinneren hoe Willem Frederik Hermans in een oude kerk in Amsterdam West geïnterviewd werd, waar ik als student in het publiek zat. Ik vond het een vreselijke man die absoluut niet met andere mensen om kon gaan. Het lezen van Onder professoren heeft mijn mening over W. F. Hermans wel doen veranderen. Hij had een uitstekend inzicht hoe de mensen in elkaar zitten en hoe onderlinge verhoudingen werken. Plus dat hij ook nog een geweldig gevoel voor humor had. Tenminste als hij het boek zo bedoeld heeft zoals ik het gelezen heb.

Nu denk ik wel dat als ik dit boek had gelezen toen ik nog student was dat ik het niet zo begrepen zou hebben zoals ik dat nu doe. Dat geldt natuurlijk voor heel veel boeken maar bij dit boek had ik dat gevoel extra sterk omdat ik als twintiger die onderlinge verhoudingen tussen studenten en professoren nog niet zo goed had kunnen invoelen. Ik denk dat ik destijds wellicht de zijde van de studenten had gekozen en weinig begrepen zou hebben van de oudere professoren. Nu is het wellicht andersom.

Alles bij elkaar een grote verrassing.