En de tweede vraag is:
Is in een literair werk alles geoorloofd omdat de handelingen zich afspelen in een universum waar andere of geen wetten gelden?
Wat mij betreft is het antwoord op deze vraag een hele dikke ja.
Wanneer het gaat om de fantasie dan zijn grenzen onzinnig. Niets zo gezond als dat te bedenken of te lezen wat buiten je eigen toegestane ideeën ligt. In de fantasie kunnen de vijanden ongenadig met zwaarden letterlijk in mootjes gehakt worden om een goed gevoel te krijgen.
Wanneer het valt onder literair werk dan gaat het vaak om een universum die wij denken te herkennen en zijn eerder geneigd een moreel oordeel over het geschrevenen uit te spreken. Ook daarin is het goed om met alle mogelijke ideeën die mensen maar kunnen hebben in aanraking te komen. Het gaat er niet om wie er gelijk heeft maar dat de mensen op de wereld van elkaars ideeën op de hoogte worden gebracht. Het lijkt mij de enige manier om tot een wijze te komen dat we wereldwijd in tevredenheid met elkaar kunnen leven.
Zolang wij mensen verbieden te komen op demonstraties die zeggen te gaan over de vrijheid van meningsuiting en wij censureren bepaalde geschreven teksten omdat ze volgens onze eigen normen niet deugen, is de weg naar vreedzaam naast elkaar leven afgesloten.
Het geschreven woord is iets anders dan daden in het dagelijks leven. Met het geschreven woord kunnen mensen over de hele wereld onderwezen worden om zelf te denken en zelf de waarde te bepalen van wat zij geschreven zien staan. Zolang er censuur bestaat, wordt deze kans ontnomen. En alleen door het leren van uiteenlopende gezichtspunten op de wereld kun je je inleven in hoe anderen in de wereld staan en van daaruit samen een oplossing bedenken waar iedereen mee uit de voeten kan.
Dus laat iedereen schrijven wat hij wil, graag zelfs, daar worden we met zijn allen rijker van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten