De Pentamerone is een 17de eeuwse raamvertelling waarin in vijf dagen vijftig verhalen worden verteld. In dit tweede deel worden de zesentwintig laatste verhalen weergegeven.
Net zoals in het eerste deel zijn het juist in deze raamvertelling de meest lelijke oude vrouwen die aan het woord komen in plaats van de schoonheden die gebruikelijkerwijs in een raamvertelling hun verhaal mogen doen. En daarmee is de toon al een beetje gezet van de sprookjes die ten gehore worden gebracht. Tot in het absurde wordt er met metaforen gesmeten, de ene nog hilarischer dan de andere. Het is onmogelijk om met een strak gezicht deze verhalen te lezen.
De sprookjes zelf bevatten voor mij bekende elementen zoals bijvoorbeeld de kinderen die het bos in worden gevoerd en het spoor naar huis niet meer terug kunnen vinden omdat dit spoor van zemelen was gemaakt en door een ezel is opgegegeten en toch is het niet het sprookje dat mij bekend is. Er is nog een legio aan voorbeelden te vinden in deze verhalen van bekende elementen in onbekende sprookjes. Daar krijg ik het gevoel bij dat er in de loop der eeuwen het een en ander aan de verhalen gewijzigd is en onze hedendaagse sprookjes daar het resultaat van zijn die wij nu kennen. Dan komt natuurlijk meteen de vraag naar boven hoe deze verhalen over enkele eeuwen in de toekomst zullen klinken.
Het einde van de raamvertelling is sterk voorspelbaar. Toch irriteert dat niet. Het is waar de vijf verteldagen naar toegewerkt hebben en daar hoort dit einde helemaal bij.
2 opmerkingen:
Ja leuk altijd die bekende elementen in onbekende verhalen. Het blijft gissen wat nou de oorspronkelijke versie was, als er al zoiets is als een oorspronkelijke versie. Er lijken universele thema's te zijn en ooit werden verhalen mondeling doorverteld en gaf iedereen er zijn eigen draai aan. Leuke omslag ook!
Las in een wiki dat de gebroerders Grimm deze verhalen ook hebben gekend en daar wel het een en van gebruikt hebben. Dat verklaart al iets. Maar vast nog niet alles.
In het boekje zelf zitten ook zwart-wit tekeningen in een beetje dezelfde stijl als de kaft. Veel om te bekijken.
Een reactie posten