En de vierde vraag van 2017 is:
Lees jij wel eens boeken van goeroes?
Dit plaatje heeft mij vele jaren angst aangejaagd. Het lag in mijn ouderlijk huis op de stapel boeken onder de glasplaat naast de bank. En dan keek die enge man mij zo aan. Als kind had ik geen flauw idee waar het boek over ging maar dat het niet in de haak was, stond voor mij als een paal boven water.
Mijn ouders waren typisch voor die tijd, de jaren zeventig, afvallige katholieken die hun heil in de Oosterse leer zochten. En daar kwamen dus ook dit soort boeken vandaan.
Jaren later werd ik toch wel nieuwsgierig naar wat voor boek dit dan was waar mijn ouders zo van onder de indruk leken te zijn geweest. Ik begon erin maar kon er niet doorheen komen. Wanneer ik het ergens weglegde, was het altijd met de voorkant naar onderen. Dat gezicht kon ik nog steeds niet verdragen.
En nog aardig wat jaren later deed ik nog eens een mislukte leespoging. Het was me allemaal veel té.
Pas een kleine vijf jaar geleden heb ik het hele boek van voor naar achteren gelezen. Ergens wilde ik dat het waar was wat daar beschreven stond maar aan de andere kant ben ik toch te nuchter om het werkelijk te geloven. Meesters, goeroes, het is niets voor mij. De verering die er onomwonden bij komt kijken, maakt dat het ongeloofwaardig wordt en daarmee ondermijnt het alles wat er door zo iemand gezegd wordt.
Doe mij maar een antiheld. Daar kan ik van op aan.
2 opmerkingen:
Ik kan me voorstellen dat je niet blij wordt van zo'n hoofd. Enge oogjes
Mij uit het hart gegrepen!
Een reactie posten