De Sri Lankaanse Pockets Full of Stones over een ruimteonderzoeker die digitale boodschappen van zijn grootvader krijgt die vele jaren geleden met een ruimteschip is vertrokken om zijn geluk ergens anders te beproeven. De boodschappen zijn echter vertraagd in de tijd en er zijn gedeeltes die missen. De opbouw van de ontrafeling van wat er werkelijk gaande is, blijkt uiteindelijk meesterlijk. Het laat je als lezer versteend achter.
In I Tell Thee All, I Can No More vraag ik mij af of wel geslaagd is in het aankaarten van seksueel afwijkende voorkeuren geaccepteerd krijgen en hoe daar mee om te gaan. De seksuele afwijking in dit verhaal is seks met drones. Ik weet niet precies waarom maar voor mij werkte het helemaal niet en voelde het als een mislukt experiment.
The Dust Assassin leest tenslotte als een sprookje. Een meisje wordt geboren in een eeuwenlang rivaliserende familie en krijgt regelmatig van haar vader te horen dat zij het wapen zal zijn dat de andere familie tot een einde zal brengen. Alleen is haar niet verteld hoe dit precies in zijn werk zal gaan. Ik had gelijk al een idee hoe zij als wapen ingezet zou worden zonder dat zij dit zelf door zou hebben en raakte daardoor een beetje verveeld tijdens het lezen. Maar het ging uiteindelijk toch nog heel anders en dat maakte dat ik uiteindelijk toch nog heel tevreden was op het einde. Zo heb ik maar weer ervaren dat verder lezen, ook als het me niet aanstaat, toch kan lonen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten