Vorig jaar werd er erg lelijk gedaan over het boekenweekgeschenk, toen ik dat boekje ging lezen vond ik het juist wel wat hebben. Dit jaar wordt er ook weer heel lelijk gedaan over het boekenweekgeschenk dus ik had me al voorgenomen daar niets van aan te trekken. Nu ben ik alleen bang dat ik zelf er ook niet zo van onder de indruk ben.
Tijdens het lezen dacht ik steeds terug aan het enige boek dat ik eerder van Jan Siebelink gelezen heb namelijk Knielen op een Bed Violen. Jas van belofte voelt aan als een echo van dat boek. Omdat ik van Knielen op een Bed Violen erg heb genoten, was het wel prettig om daar weer aan herinnerd te worden maar het verhaal van Jas van belofte vervloog al uit mijn geheugen bij het dichtslaan na het lezen van de laatste bladzijde.
Het boekenweekgeschenk blijft een apart fenomeen. Lezers lijken er altijd enorm naar uit te kijken, een gratis boek geschreven door een bekende en vaak geliefde auteur waarmee ook nog eens een keer een dag gratis met de trein gereisd kan worden. Alleen lijken de lezers dan ook nog eens een hoogstaand kunststukje te verwachten. Wanneer dat niet zo blijkt te zijn, wordt het neergesabeld alsof men persoonlijk beledigd wordt. Jammer.
Ik ben in ieder geval weer geïnspireerd om nog eens wat anders van Jan Siebelink te gaan lezen want schrijven kan hij.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Clarkesworld Magazine Issue 224 May 2025
Het meinummer van Clarkesworld Magazine bevat zeven korte science fiction en fantasy verhalen en vier non-fictie artikelen. Een erg leuke v...

-
Is het een goed idee om een boek te maken naar aanleiding van een televisieserie of film? Als fan van Star Trek en Doctor Who kan ik boeke...
-
Het was Lalagè die mijn belangstelling voor de Russische literatuur opnieuw aanwakkerde door voor te stellen Anna Karenina gezamenlijk te...
-
In dit vijfde jaargang van #50books is het stokje van de oorspronkelijk initiatiefnemer Petepel overgenomen door Martha Pelkman die dit j...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten