Een van de boeken was Becoming a Man van Paul Monette. En zonder enige voorkennis ben ik aan deze autobiografie begonnen.
De volledige titel is Becoming a man: Half a life story. En gelukkig maar dat dit de eerste helft van zijn leven is geweest en daarna de omslag is gekomen want man o man, wat deprimerend. Paul Monette vertelt over het deel van zijn leven waarin hij in de kast is gebleven. Daar zat hij niet eens zo zeer omdat anderen dit hadden gezegd maar omdat hij dat zelf wilde. Om zijn natuurlijke manier van zijn te verbergen, ging hij zich anders voordoen dan hij was en deed zelfs tot een bepaald moment mee met andere jongens voor homo uitschelden om zelf uit de wind te blijven van de bullebakken. Ik had moeite om door te lezen omdat dit zoveel antipathie bij mij opriep en zo tegen mijn eigen natuur ingaat.
Ik vind het dan ook knap dat Paul Monette geen moeite heeft gedaan om in dit boek zichzelf als een beter persoon af te schilderen dan hij was. Dit geeft een totaal beeld van een opgroeiend mens die worstelt met zijn eigen seksuele identiteit waarbij zowel zijn eigen ideeën als die van de maatschappij om hem heen een grote rol speelt.
In zijn latere leven dat zich afspeelt na dit boek is hij een bekend voorvechter geworden voor de rechten van homoseksuelen en heeft gestreden voor meer geld voor onderzoek om AIDS te bestrijden. Uiteindelijk is hij in de jaren negentig zelf aan AIDS gestorven. Maar niet zonder een belangrijke erfenis aan geschriften achter te laten.
Voor mij heeft dit boek mij meer inzicht gegeven in hoe ideeën in iemand zijn hoofd een leven op bijna desastreuze wijze kan bepalen en dat het blijven open staan voor alle mogelijke andere ideeën altijd de beste keuze is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten