Helaas is dat nogal tegengevallen. Er zijn te veel toevalligheden in het verhaal en er zijn te veel bij elkaar geraapte personages om werkelijk de diepte in te kunnen gaan. Een jongen wordt geadopteerd uit een oorlogsland door een bewust alleenstaande moeder. En twintig jaar later wordt zij op vakantie verkracht en vermoord door een Amerikaanse jongen van dezelfde leeftijd als deze geadopteerde zoon. De dader kan na deze gebeurtenis niet meer met zichzelf leven en pleegt zelfmoord. Zo volg je als lezer het rouwproces van de achtergebleven zoon en de vriendinnen van deze vermoorde moeder en die van de ouders van de dader.
De personages zijn allemaal wat tweedimensionaal uitvergroot waardoor de werkelijke emotie voor mij er juist onder werd gehouden. En het meest jammere was dat al deze rouwende elkaar ontmoeten en daar op hun manier steun in vinden.
Maar er is een punt waardoor dit boek wel een leuk experiment was. En dat kwam omdat de hoofdstukken met de rouwenden werden afgewisseld met die over de avonturen van een aantal strip superhelden. Hierin is het tweedimensionale juist heel erg op zijn plaats en werkt het ook heel goed dat Orde en Chaos tegenover elkaar gezet worden waarbij het voortdurend zoeken is naar balans. Dat wat in het echte leven op een wat knullige manier beschreven wordt, is in de stripversie juist haarfijn neergezet. En zo werd het boek toch nog een beetje te moeite waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten