Een deel dat Snow White heet, zou je denken dat geheel over Snow White zou gaan. Nu is dat voor een groot deel ook wel zo maar het begint met de avonturen van Bufkin in Oz. In grappige kleine hoofdstukjes van slechts drie bladzijden wordt steeds een heleboel verteld en natuurlijk wordt de boze heerser verslagen. Dat is geen verrassing maar wel hoe het verhaal daarheen geschreven wordt. En met name zijn het de details in zowel woord als tekening die het zoveel meer geven dan een wegwerpverhaaltje.
Het verhaal van Snow White die in moeilijkheden komt door de machtswellusteling die vroeger haar eerste liefde is geweest, wordt verteld door een van haar kinderen. Telkens weer wordt er expliciet gezegd dat de vader, Bigby, zal sterven. Tot het irritante toe. Ik werd er zelfs argwanend door dat het dan zeker niet zou gebeuren als het zo vaak gezegd werd. Maar ook andere voorspellingen van de verteller komen uit. Eerlijk gezegd een vertelstijl die mij niet echt ligt. Het haalt de spanning eruit en laat het allemaal wat doodslaan.
Het verhaal wordt gered door wederom de bijfiguren, de details, de dialogen. Maar eigenlijk ben ik van Fables wel wat sterkers gewend.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Paper Girls 6 - Brian K. Vaughan & Cliff Chiang
Bij het beginnen te lezen van het laatste boek van een serie heb ik gelijk de verwachting en hoop dat het een bevredigend einde gaat krijgen...

-
Is het een goed idee om een boek te maken naar aanleiding van een televisieserie of film? Als fan van Star Trek en Doctor Who kan ik boeke...
-
Het was Lalagè die mijn belangstelling voor de Russische literatuur opnieuw aanwakkerde door voor te stellen Anna Karenina gezamenlijk te...
-
In de serie Terloops uitgegeven door Van Oorschot is het dit maal Gerbrand Bakker die zijn verslag doet over een wandeling. Het gaat in dit ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten