zaterdag 7 februari 2015

#50books - 2015.05 Een echt dagboek is nog nooit gepubliceerd

In deze derde jaargang van #50books is het de oorspronkelijk initiatiefnemer Petepel die de vragen stelt.
En de vijfde vraag is: 

Wat hebben jullie met (literaire) dagboeken?

http://www.deinspiratiekamer.nl/blog/creatieve-vakantie-je-persoonlijke-creativiteit-ontwikkelen-tijdens-je-vakantie
Als jarenlange dagboekschrijver kan ik me heel goed indenken dat mensen dagboeken willen schrijven. Het elke dag ongegeneerd voor een bepaalde tijd de eigen gedachten laten gaan, kan heel louterend werken. Toch heeft het ook het gevaar dat zonder een toets met de buitenwereld er ideeën opgevat kunnen worden die niet met de realiteit stroken en uiteindelijk schadelijk voor de schrijver zelf worden.

Het publiceren van dagboeken heeft daardoor iets tegenstrijdigs. Het volledig zonder enige rem alles kunnen opschrijven juist omdát het privé in de openbaarheid brengen, lijkt op schending van de privacy. En zodra de schrijver weet dat er meer gepubliceerd kan worden, ook nog eens een rem op de ongeremdheid. Maar aan de andere kant is het ook weer die toets met de meningen van andere mensen, de lezers, die de schrijver er van weerhoudt te ontsporen.

Het lezen van andermans dagboeken voelt onaangenaam omdat het altijd precies dat verloren heeft dat een dagboek een dagboek maakt, namelijk het pure persoonlijke. Het is iets dat niet gepubliceerd had mogen worden.

Maar dat is alles redeneren over het dagboek in de voor mij zuiverste vorm. Er zijn vele andere andere vormen van dagboeken zoals in reisverslagen of zich heel erg richtend op een bepaald onderwerp van ervaringen. En zo lang de auteur akkoord geeft tot publicatie heet het al geen schending van de privacy meer.

2 opmerkingen:

Erik Scheffers zei

Hoi Niek, in het genre dagboeken zijn er twee series die er voor mij ver boven uitspringen. Het eerste is "Geheim dagboek" in 22 delen van Hans Warren, een homofiele Zeeuwse dichter en dagboekschrijver. Zijn dagboeken heb ik 2 keer in zijn geheel gelezen, zie mijn blog. Een andere dagboekschrijver die ik erg bewonder is Viktor Klemperer, die met "Tot het bittere einde" een beklemmend verslag heeft geschreven over hoe het was om als Jood in Hitler-Duitsland te leven. Dit laatste dagboek heb ik pas herlezen en ik hoop binnenkort een bespreking hiervan te schrijven. Groetjes, Erik

Niek zei

Viktor Klemperer is een nieuwe naam voor mij. Interessant als je daar wat over schrijft.

Monstress Vol. 5 Warchild - Marjorie Liu & Sana Takeda

Eerlijk gezegd heb ik over dit vijfde deel niet zo veel te melden. De kwaliteit van de tekeningen zijn als voorheen.  En het verhaal sleept ...