En de zesde vraag is:
Hoe krabbel jij op uit een leesdip?
Vreselijk die tijden waarin elk geschreven tekst lijkt op te lossen voordat het mijn bewustzijn bereikt. En dan steeds weer opnieuw beginnen bij diezelfde alinea om dan nogmaals te ervaren dat het echt niet aankomt. Soms hoor ik de woorden dan nog wel naklinken maar de betekenis weet dan niet tot mij door te dringen. De tijd van het grote blanco.
In het verleden las ik dan nog wel eens door in de hoop dan uiteindelijk wel ergens iets op te gaan pikken. Iets dat trouwens af en toe ook wel lukte.
Nu ben ik minder dwangmatig en wissel van soort tekst of ga wat anders doen. Als mijn hoofd andere bezigheden heeft dan geef ik daar nu makkelijker aan toe. Hoe spijtig het ook is van die boeken die ik op dat moment wel heel graag had willen lezen. En het echte lezen komt later dan wel weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten