Naast de gebruikelijke Amerikaanse bijdrages, dit keer ook een verhaal uit Singapore, China, Korea en Chili in het juli-nummer van
Clarkesworld Magazine. En het is door deze diversiteit dat dit tijdschrift mij blijft boeien.
Naast de zeven korte verhalen, ook weer vier non-fictie artikelen. Daarbij wordt onder andere ingegaan op de invloed van WOI op Lord of the Ring van Tolkien. Wel vaker wordt de invloed van WOII op het werk van Tolkien genoemd maar in dit artikel
Tolkien and World War I legt
Carrie Sessarego juist een ander verband. Interessant om deze invalshoek eens te bekijken.
In The Visible Frontier laat
Grace Seybold mensen de wil van God in de sterren lezen en laat ze geloven dat mensen na hun dood naar de sterren gaan. Zij speelt met het idee om een leergierige jongen te leren hoe het werkelijk in elkaar steekt en hoe hij daar op reageert. Het doet me denken aan The Matrix waarbij lang niet iedereen de rode pil aankan en liever in onwetendheid wil blijven. Een thema dat misschien nu nog wel actueler is dan ooit. Wij kunnen van alles te weten komen maar voor een deel blijven we onze hoofden in het zand steken. Misschien wel heel menselijk. Of het de mensheid doet overleven, zal de tijd leren.
De Chinese bijdrage is dit keer van Tang Fei met Wu Ding's Journey to the West. Een bizar verhaal over het aanleggen van een weg van Beijing naar Sint Petersburg door middel van de weg eerst zelf af te leggen en dan de wet van de entropie zijn werk te laten doen. Dit idee zette in mijn hoofd de wereld
zo op zijn kop dat het me verfriste. Heel fijn om uit mijn gewone denken gerammeld te worden.
En zo wist
One in a Million geschreven door de Chileense
Rodrigo Juri mij ook aan het denken te zetten over de mensheid. In dit verhaal heersen de AI's de wereld en geven de mensen de keuze om ook AI te worden of mens te blijven. Kiezen ze om mens te blijven dan worden ze naar een aparte planeet getransporteerd om daar verder te leven. De mogelijkheid om AI te worden blijft altijd open. Rodrigo Juri beschrijft hoe mensen verschillend op deze situatie reageren waarbij zelfdestructie niet geschuwd wordt. De manier waarop hij de mensheid beschrijft is zeer geloofwaardig en het maakt me maar weer extra bewust van het feit dat het een wonder is dat we al zo lang relatief vreedzaam samenleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten