In tien brieven geadresseerd aan Koos vertelt Tim over zijn reizen naar andere steden, een onderneming waar hij zichzelf toe gedwongen heeft om uit zijn veilige bubbel van alleen thuis zijn te komen en nieuwe ervaringen op te doen. Alleen al dit voelt voor mij zo herkenbaar dat ik eerst dacht met een generatiegenoot van doen te hebben. Maar niets is minder waar, Tim is bijna 20 jonger dan ik. Misschien dat het dan iets van deze tijdsgeest is waarbij we geneigd zijn zoveel mogelijk in onszelf en onze digitale wereld terug te trekken en eropuit trekken zoveel prikkels oplevert dat het altijd diepe indruk maakt.
De observaties van Tim gaan voor een groot deel over zichzelf, hoe hij het leven ervaart en wat hij daarbij denkt. Zijn kijk is mij zo vertrouwd dat ik het gevoel had lui achterover in een warm bad te glijden. De zelfspot die hij hierbij aan den dag legt maakt het ook nog eens dat het niet pathetisch wordt.
Als doel voor de reisbestemming heeft Tim vaak een aanleiding die te maken heeft met een filosoof zoals bijvoorbeeld een geboortehuis. Leven en werk van filosofen weet hij op deze manier makkelijk te verweven met zijn eigen ervaringen en ideeën tijdens zijn reis. Vooral de weergave van de strekking van de filosofen hun werk vind ik bijzonder helder uiteen gezet. Als lezer hoef je je niet bijzonder in te spannen om het te kunnen volgen en toch worden daar niet misselijk te verstane theorieën uit de doeken gedaan.
Wat mij betreft een boek geschikt voor iedereen die van cabaret en filosofie houdt. En het belooft ook dat deze Tim Fransen ons nog veel meer moois in de toekomst kan gaan voorschotelen. Ik kijk er al naar uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten