#50books is een initiatief van Petepel waarbij elke week een nieuwe boekvraag gesteld wordt zodat wij, gretige lezers, erover kunnen nadenken/praten/grijnzen/bloggen.
De dertiende vraag is: In hoeverre mag je rekening houden met de persoon van de auteur bij het lezen van zijn/haar fictie?
Bij deze vraag moest ik gelijk denken aan de in mijn ogen verwarring van acteurs met de personages die zij spelen. Zodra mensen wisten dat ik groot fan ben van de televisie serie Xena, werd ik attent gemaakt op dat de actrice Lucy Lawless die deze Warrior Princess vertolkte, ook in andere series speelt. Dat laatste kon en kan me weinig boeien. Ik wil Xena en niet Lucy Lawless.
Voor schrijvers van science fantasy zoals Michael Moorcock geldt juist dat een nieuw boek van zijn hand een hoog willen-weten-gehalte heeft. De werelden en personages die deze auteur creëert, lenen zich echter niet voor het gaan filosoferen over de man zijn eigen bestaan.
Boeken die vallen onder de noemer literatuur en een hoog realiteitsgehalte bevatten, roepen het idee dat de schrijver uit zijn eigen levenservaring heeft geput makkelijk op. De vraag is alleen of dat nu wel zo boeiend is. En in hoeverre maakt het dat wat geschreven is meer of minder interessant? Wat mij betreft gaat het om de tekst zelf en is waar de auteur het vandaan heeft gehaald bijzaak.
1 opmerking:
Ik zag gisteren een programma over boeken op tv en de schrijver van 'Boven is het stil', Gerbrand Bakker werd daarin gevolgd en geïnterviewd en ik vond het buitengewoon interessant om hem te horen over zijn overleden broertje, om zijn ouders te zien, de boerderij die hij als uitgangspunt nam, de plek in Denemarken. Hoewel het een roman is en geen echte autobiografie gaf mij dit alles toch een meerwaarde voor het boek.
Dat is natuurlijk niet bij iedere roman zo, maar soms dus wel.
Het boek is verfilmd en dat geeft weer een nieuwe dimensie aan het boek, ten goede of ten kwade, dat moeten we maar afwachten.
De vraag in hoeverre je rekening mag houden met de auteur bij het lezen heb ik nog niet beantwoord, maar dat is volgens mij: helemaal niet. Het is leuk als achteraf-info maar niet tijdens het lezen van het boek.
Een reactie posten