Elke week een nieuwe boekenvraag in het kader van #50books dit jaar verzorgd door DrsPee. De tweeënvijftigste vraag is en dubbelaar:
Heb jij de perfecte misdaad al eens gelezen in een boek en hoe zou jij het aanpakken?
Het is lang geleden dat ik een misdaadverhaal pur sang heb gelezen. En mijn geheugen staat het niet toe te weten of ik die perfecte misdaad al eens gelezen heb. Wat ik wel weet is dat ik veel te braaf ben om een misdaad te plegen. Geen haar op mijn hoofd die daar naar taalt.
Dit in tegenstelling tot mijn moeder, veruit de stoutste in ons gezin. Zij schrok er bijvoorbeeld niet voor terug met de auto een eenrichtingsverkeersweg van de verkeerde kant in te rijden als haar dat beter uitkwam. En dan ook nog verbaasd kijken als wij er wat van zeiden.
Maar het mooist vond ze wel verhalen waarin op ingenieuze wijze een bankkluis leeggehaald werd. Ze zat altijd nog te wachten op eentje die zijzelf uit zou kunnen voeren. Daar is het echter niet meer van gekomen.
&
Van welk boek zou jij het einde willen herschrijven omdat je er niet tevreden mee was?
Nu weet ik het niet helemaal zeker maar ik geloof dat er al eens eerder een vraag over het einde van boeken is geweest, iets met eerst het einde lezen en dan de rest...
Voor die vraag geldt hetzelfde als voor deze. Het einde van een boek maakt mij eigenlijk niet zo uit. Vaak ben ik het einde al heel snel weer vergeten. Het gaat mij om de ervaring, de belevenis tijdens het lezen en niet zo zeer om de zo geheten ontknoping.
Wat mij betreft mogen boeken allemaal eindeloos zijn.
En bij deze wil ik Martha Pelkman hartelijk danken voor het verzorgen van de vragen voor dit jaar. Elke zondag was het weer spannend wat het zou worden. Het lijkt me niet makkelijk elke keer weer met iets nieuws te komen dus mijn bewondering is dan ook groot voor je creativiteit. Nogmaals dank.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten