Ben je ooit nog eens van plan om een nieuwe taal te gaan ontwikkelen en wil je dat deze wel als natuurlijk overkomt? Lees dan het artikel van How to Invent an Alien Language? A Linguistic Perspective. Hierin wordt een aantal aspecten van taal op een rijtje gezet waarbij met wat kleine wijzigingen je zo een nieuwe taal in elkaar draait. Het meerdere malen refereren aan het Klingon maakte het artikel voor mij nog extra smeuïg.
Het samenleven met buitenaardse wezens kan zo zijn impact hebben. Neem nu de hoofdpersoon in Reversion geschreven door
A Man Out of Fashion betreft een man die de hoofdprijs in de loterij heeft gewonnen en dat betekent dat hij driehonderd jaar later in de toekomst wakker wordt. Zo'n grote stap in de tijd betekent natuurlijk dat hij even moet wennen aan de enorme drang naar nieuwigheid die er in deze maatschappij heerst. Een van de gevolgen daarvan is dat mensen hun hele uiterlijk regelmatig verwisselen voor een nieuw ideaalbeeld en zo ziet hij dan ook alleen maar wonderschone mensen. Alles om de verveling te verdrijven, lijkt het motto te zijn.
en vertaald door
Heel interessant dat het juist dit aspect is dat Chen Qiufan heeft gekozen om in de toekomst uit te vergroten. Zal dit betekenen dat het uiterlijk steeds belangrijker gaat worden? Of is het juist een waarschuwing dat men met de nadruk op uiterlijk het in de toekomst juist niet gaat redden? En hoe zit het eigenlijk met het schoonheidsideaal van de Chinese cultuur? Daar word ik door het lezen van dit verhaal nieuwsgierig naar.
Venice Drowned waarin hij in zijn heldere, emotionele, menselijke en directe stijl laat zien hoe je een verhaal neerzet dat van de eerste tot en met de bladzijde boeit.
Het verhaal speelt zich af in de toekomst waarin Venetië zo ver onder water ligt dat de mensen er amper nog kunnen leven. De armoe heeft toegeslagen maar er zijn nog altijd toeristen die wel willen komen. Gehuld in duikersuitrustingen roven zij het onderwater gelopen Venetië leeg voor een aandenken thuis.
De wanhoop, boosheid en frustratie van de Venetiër die wordt beschreven is zo invoelbaar dat ik er bijna een actiegroep of stichting voor in het leven zou willen roepen. Wederom zeer lezenswaardig van Kim Stanley Robinson.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten