Paper Girls 6 - Brian K. Vaughan & Cliff Chiang

Bij het beginnen te lezen van het laatste boek van een serie heb ik gelijk de verwachting en hoop dat het een bevredigend einde gaat krijgen. Nu gaat deze hele serie over vier meiden uit 1988 die uit hun tijd worden gerukt en in allerlei verschillend tijden terecht komen zowel in het verleden als toekomst. Mijn verwachting was dan ook dat ze in 1988 zouden eindigen en wellicht niet eens meer zouden weten wat er allemaal gebeurd is, als het al had plaatsgevonden.

Dit deel begint nog in de toekomst waar de verschillende vechtende partijen uiteindelijk met de vier meiden afzonderlijk in aanraking komen. Nu had ik zelf al de hele serie de vraag van wat nu de inzet van het gevecht is en wat ze willen bewerkstelligen. Dat komt nu in dit laatste deel naar voren. Heel bevredigend.

Ook is mijn verwachting van het einde uitgekomen, al is er op de laatste paar bladzijden toch nog een heel klein verrassinkje. Wat ik van Brian K. Vaughan eerlijk gezegd ook wel verwacht had. Ik heb zo'n hoge pet op van deze auteur dat hij bijna wel moet teleurstellen en dat dan keer op keer niet doet. Fantastisch.

Een serie om nog eens helemaal te herlezen met de kennis die ik nu heb.

The Plated Prisoner serier: Gild - Raven Kennedy

Op een ochtend kwam een collega naar mij toe lopen met 'jij houdt toch van fantasy?'. Nu moet ik eerlijk zeggen dat het alweer even geleden is dat ik pure fantasy heb gelezen en daarvan genoten. Eigenlijk houd ik meer van science fiction maar ik ontkende toch niet. Hij vroeg of ik Raven Kennedy kende. Een naam waar ik nog nooit van had gehoord. Het blijkt een auteur te zijn die behoorlijk aan de weg timmert wat totaal langs me heen is gegaan. De volgende dag kreeg ik de eerste twee delen van de serie The Plated Prisoner Series in mijn handen gedrukt begeleid door zo'n blij hoofd dat ik dit niet kon weigeren.

Bij geleende boeken voel ik vaak een druk dat ik ze snel moet lezen omdat ik ze terug moet geven. Dat is natuurlijk helemaal niet zo want ik heb geen ultimatum gekregen maar toch. Eerst las ik nog wat andere boeken uit en toen begon ik zonder enige verwachting in Gild, het eerste deel van deze serie.

Al snel had ik door dat dit boek niet geschikt was voor kinderen of pure zieltjes. De hoofdpersoon is het favoriete seksspeeltje van koning Midas, ja die met dat goud. Zij is gedeeltelijk verguld met goud en wordt in een persoonlijke kooi dat meerdere kamers beslaat gevangen gehouden of beschermd, het is maar hoe je het wil lezen.
Het eerste gedeelte van het boek draait met name om seks. Dit had ik niet aan zien komen in een fantasyboek en ik moest even denken aan Fifty Shades of Grey al heb ik dat nooit gelezen.
Dan blijkt koning Midas politieke spelletjes te spelen waar ook zonder haar weten de hoofdpersoon ingezet wordt. Zij is achteraf zeer gekrenkt want tot die tijd was zij meer dan loyaal aan haar koning en geliefde.

Ik was een groot deel van het boek verbaasd over deze loyaliteit en het weinig feministische van dit verhaal. De hoofdpersoon lijkt wel een aanbiddend, zwak vrouwtje, iets dat in boeken van heden ten dagen toch niet meer voorkomt. Maar heel langzaam door de verschillende gewelddadige gebeurtenissen komt er een andere zijde van haar naar voren. Niet gelijk een strijder en een held maar juist subtiel opbouwend verzet. Een prikkelende ervaring om te lezen en eerlijk gezegd verwacht ik in de volgende delen nog wel meer ontwikkeling.

Deze auteur heeft mij verrast. Er is veel fantasy wat erg lijkt op wat er al is. Met de mythe rondom koning Midas heeft Raven Kennedy een interessant uitgangspunt genomen waarmee ze verder geheel haar eigen weg is gegaan. Zeker origineel in hoe de personages zich gedragen en hoe de fantasy in de vorm van een elfenwereld op afstand heel langzaam in het verhaal wordt ingevoegd.

Eerst zag ik wat op om zes delen te moeten gaan lezen maar de schrijfstijl is zeer toegankelijk en het verhaal wordt steeds interessanter.

De krater - Gerwin van der Werf

Een boekenweekgeschenk is altijd weer een verrassing. Het kan ronduit saai zijn of plotseling diep rakend. Het leukste vind ik als het van een schrijver is die ik niet ken. En met Gerwin van der Werf was dat het geval.

Het was een ochtend dat ik wat tijd over had en zonder enige voorkennis aan dit geschenk begon. Ik heb het in een keer uitgelezen en daarna vroeg ik me af wat ik er nu van vond. Het was niet dat ik er gelijk een enorme mening over had. Het had me niet verveeld en het had me niet geraakt. Het was vermakelijk genoeg om het in een keer te lezen maar niet om het nog eens te lezen.

Het verhaal wordt verteld vanuit een tiener die haar oudere broer weet te verleiden om hun jongere broer die amper nog naar buiten te bewegen was door depressie, mee te nemen naar het weinige wat hem interesseerde namelijk meteorieten.
En eigenlijk is het niet meer dan dat. Geen ontknopingen, geen diepere lagen die ik kon ontdekken, geen verrassingen, geen karakterontwikkelingen. Het is wat het is.
Vermakelijk en prima zo.

Clarkesworld Magazine Issue 222 March 2025

In de maartuitgave van Clarkesworld Magazine dit maal zeven korte science fiction en fantasy verhalen uit zeven verschillende landen. De auteurs komen uit de Verenigde Staten, Rusland, Botswana, Japan, Bulgarije, China en Mexico. Daarnaast zijn er ook vier non-fictie artikelen waarvan twee interviews, een aan wetenschap grenzend stuk en de uitslag van de poll van beste verhalen en illustraties uit de Clarkesworld Magazines van 2024.

Alle verhalen hebben mij enorm geïntrigeerd behalve het Mexicaanse Funerary Habits of Low Entropy Entities van Damián Neri wat mij te te veel een biologieles over cellen leek.

From Enceladus, with Love door de Amerikaanse Ryan Cole gaat over een jonge verstekeling op een ruimteschip die contact maakt met de jonge kunstmatige intelligentie dat het schip zelf is, raakte mij door de hunkering van deze kinderen naar hun moeders. 

Alex Shvartsman vertaalde Pollen van Anna Burdenko uit het Russisch. Een gezin komt vast te zitten op een planeet door de pollen die hen laat hallucineren en naar een afgrond laat lopen. Terwijl ik zat te denken dat er wel wat plotgaten in zaten, werden deze zelf benoemd en charmant opgelost. Heel leuk.

De Motswaanse Tlotlo Tsamaase schreef Mindtrips, dat voor mij als lezer ook een trip was. Een patiënt krijgt een pil om in aanraking te kunnen komen met haar verleden. Een enorm confronterend verhaal van hoe je als kind je je ervaringen kunt wegstoppen. 

In Those Uncaring Waves geschreven door Yukimi Ogawa begint met de ontdekking dat kwaliteit van de inkt is veranderd. Dit ontrolt zich in een verhaal over machines, macht, discriminatie, standsverschillen en vernuft. Door de nadruk van inkt waarmee op de huid wordt geschreven, voelt het gelijk Japans aan.

Het Bulgaarse Hook and Line door Koji A. Dae heeft een fascinerende spirituele inslag. De stervende aarde wordt door een select gezelschap in een ruimteschip verlaten om generaties lang onderweg te zijn. Mediums doen er alles aan om de zielen van aardse bewoners aan zich te binden maar verliezen er steeds meer. Het laatste medium probeert een jongere op te leiden om deze taak over te nemen maar zonder succes. Het verhaal is heel liefdevol in hoe het zich ontrolt en prachtig het idee hoe de zielen van onze voorvaderen nog lange tijd met ons meegaan.

The Sound of the Star is een Chinees verhaal van Ren Zeyu vertaald door Jay Zhang. Een zeer fantasierijk verhaal waarin een koerier vele planeten bezoekt en hierin steeds meer waardering krijgt voor de verschillen in klimaat, cultuur en geluid. Met name de verschillen in hoe geluid zich gedraagt of wordt ervaren krijgt de nadruk.

 

 

 

 

 

Paper Girls 5 - Brian K. Vaughan & Cliff Chiang

Brian K. Vaughan blijft ongelooflijk met wat hij allemaal kan bedenken. Met de serie Saga had hij me al helemaal in zijn greep maar met Paper Girls, wat een hele andere sfeer heeft, heeft hij me toch ook weer bij de kladden.

Het is de combinatie van interessante, levensechte personages met verrassende tijdreisverschijnselen. En in dit deel komt daar ook nog eens bij dat er verbinding wordt gemaakt met personages uit eerdere delen waarvan ik dacht dat we die in zijn geheel hadden achtergelaten. Met Brian K. Vaughan kun je werkelijk alles verwachten.

De tekeningen van Cliff Chiang vind ik niet bijzonder maar ze passen wel heel erg goed bij dit verhaal dus voldoen ze uitstekend.

Helaas heb ik nog maar een deel te gaan en dit is ook werkelijk het laatste deel. Ik ben benieuwd of het een afgerond verhaal is geworden.

The Expanse 5: Nemesis Games - James S.A. Corey

Nemesis Games is het vijfde deel van The Expanse, de geen moment inzakkende wervelende science fiction serie. Een boek dat alweer leest als een trein en me telkens opnieuw verrast met hoe goed dit is omgezet in de televisieserie.

En dat is misschien ook wel wat het voor mij zo makkelijk maakt om te lezen. De televisieserie heb ik meerdere malen gezien en ondanks mijn slechte geheugen krijg ik bij het lezen van dit deel onmiddellijk de beelden van de serie voor mijn ogen.

Er zijn wel wat aanpassingen voor televisie gemaakt maar dat zit 'm vooral in personages die zijn samengevoegd of een grotere rol hebben gekregen.

Zowel de boeken als de televisieserie vind ik weergaloos. Zonde om op de inhoud in te gaan, ga het lezen.

Paper Girls 4 - Brian K. Vaughan & Cliff Chiang

Het is wel een nadeel dat ik deze strip zo langzaam aan het lezen ben waardoor ik niet altijd meer helemaal in de gaten heb, wie wie is en wat de verhoudingen tussen de meisjes zijn. Meestal lost zich dat al lezende wel weer op door de hints die gegeven worden maar ik raad lezers zeker aan de hele reeks te lezen en niet zo maar bij een deeltje te beginnen.

 

In dit deel belanden de meisjes in het jaar 2000 waar een oorlog tussen toekomstige robots wordt uitgevochten en de mensen het onderspit dreigen te delven.

 

De tekeningen zijn zonder uitzondering van consequent goeie kwaliteit en het verhaal, tja, ik zeg Brian K Vaughan. Kan die man eigenlijk wel iets slechts schrijven?