In dit vijfde jaargang van #50books is het stokje van de oorspronkelijk initiatiefnemer Petepel overgenomen door Martha Pelkman die dit jaar de vragen stelt.
En de tweeëntwintigste vraag van 2017 is:
Met welke klassieker wil jij op een bounty-eiland in je hangmat of strandstoel zitten?
Met welke klassieker wil jij op een bounty-eiland in je hangmat of strandstoel zitten?
Nou is het zo dat de kans dat iemand mij ooit zal aantreffen op een bounty-eiland gelijk is aan nul. Ik ben geen reiziger naar verre oorden en zo'n eiland zegt me helemaal niets. Maar oké stel dat iemand mij ontvoerd heeft en me achter wil laten op een bounty-eiland omdat ik toch niet zoveel opbreng als in eerste instantie gedacht en dat de ontvoerder het ook weer zielig voor mij vindt dus een koffer vol met klassiekers aanbiedt waar ik uit mag kiezen waar ik de komende tijd mee wil doorbrengen. En deze ontvoerder bleek de NRC te hebben gelezen waardoor hij deze vijftig klassiekers in de aanbieding heeft. Wat kies ik dan?
Een aardig deel van deze vijftig boeken blijk ik tot mijn eigen verrassing ooit wel eens gelezen te hebben. En al zitten er zeker tussen die ik nog wel eens wil herlezen, is dit niet de tijd om dat te gaan doen. Dus ik kies voor een boek waar ik alleen maar iets van weet door van horen zeggen.
Dan twijfel ik bij Lof der Zotheid van Desiderius Erasmus. Het is zo'n bekende titel maar waar het nou eigenlijk over gaat weet ik niet. Ook ben ik bang dat het misschien wel veel te moeilijk voor me is en op dat eiland is natuurlijk geen wifi waardoor ik niet even wat kan opzoeken als het me te bar wordt. Dus laat ik dit boek maar weer in de koffer terugvallen.
Na nog wat rommelen stuit ik op Don Quichot van Miguel de Cervantes, een klassieker ten voeten uit. Hoe vaak wordt wel niet naar deze anti-held verwezen in de dagelijkse gang van zaken. Het is zelfs zo gewoon dat er een woord voor in onze woordenschat is gekomen, donquichotterie. Alweer even geleden heeft de oprichter van #50books zich er nog aan gewaagd om regelmatig over dit boek te schrijven en wat daar stond sprak me zeker aan door het absurdisme en tegelijkertijd ook ontroerende aan het verhaal. Daar wil ik dan best wel een aantal uren in die hangmat mee doorbrengen.
2 opmerkingen:
Hoi Niek, als je ooit "Don Quichot" wilt lezen, dan is er de prachtige vertaling van Barber van der Pol. Warm aanbevolen! Groetjes, Erik
Hé Eric, goed om te weten. Die houd ik in mijn achterhoofd.
Een reactie posten