China Miéville, een naam die ik al langere tijd ken en niet in de laatste plaats omdat China als voornaam mij altijd even doet fronsen met de vraag of dit werkelijk iemand zijn naam is. Toch had ik in al die tijd nooit wat van hem gelezen. Door een collega die zeer enthousiast over zijn schrijven is en mij dit boek te leen in mijn handen duwde, heb ik dan eindelijk kennis met zijn brein mogen maken. En wat voor een brein.
Na het lezen van de eerste honderd bladzijden had ik geen flauw idee waar dit verhaal heenging. Ook wist ik niet goed wat ik nu allemaal had meegemaakt. Zo veel verschillende wezens waren in korte tijd geïntroduceerd dat ik er helemaal van duizelde. Het universum waarin dit zich allemaal afspeelt doet mij ergens denken aan de science fantasy van mijn geliefde Michael Moorcock en dan in combinatie met de absurditeit van Terry Pratchett zonder dat het humoristisch wordt. Het is het product van een creatieve geest die voortdurend op exploderen staat. Ik weet dan ook zeker dat ik veel van wat er in beschreven staat, gemist heb.
Als lezer is het dan ook noodzakelijk om alles los te laten waarvan je denkt dat het houvast geeft. Ik heb mij op een gegeven moment maar mee laten slepen in de stroom van het verhaal en daarmee werd het een geweldig, interessant, buiten-mijn-eigen-denkvermogen-om verhaal waar ik nog lang beelden van op mijn netvlies zal hebben staan. Juist dit loslaten heeft mij veel leesplezier gegeven en de kans is dan ook groot dat ik in de toekomst nog wel meer van hem wil lezen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Why my cat is more impressive than your baby - The Oatmeal
Wat kan ik hier nog over zeggen? Het is humor die mij enorm ligt maar die soms ook tegen het flauwe aanzit en me dan bijna stoort. Dan komt ...
-
In de serie Terloops uitgegeven door Van Oorschot is het dit maal Gerbrand Bakker die zijn verslag doet over een wandeling. Het gaat in dit ...
-
Francine Oomen heeft het weer voor elkaar gekregen: Een boek met levensinhoud gebracht in haar typische plak-knip-knutselstijl waardoor het ...
-
Tweeëntwintig jaar geleden hielp ik een vriendin met verhuizen en kreeg ik als dank dit boekje met boerenwijsheden. Ik had het wel eens op...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten