Mijn intentie was om alleen het intro aan mijn levensliefje die filosoof is, voor te lezen en te vragen of hij Hipparchia, een van de eerste vrouwelijke filosofen kent. Uiteindelijk las ik in een ruk het hele boek voor en keken we samen intensief naar de zoals altijd door mij zeer gewaardeerde tekeningen van Barbara Stok.
Samen een boek lezen (en nu ook kijken), geeft het extra's dat we er ook gelijk over spraken, elkaar vragen stelden en samen mijmerden over hoe het destijds geweest kan zijn. In mijn eentje kan ik nog wel eens met mijn gedachten afdwalen maar door zo samen te lezen, gebeurde dat helemaal niet en dat voelde plezierig. Zo kon ik helemaal in het boek kruipen.
Opmerkelijk vond ik hoe actueel de onderwerpen zijn die in dit boek aan de orde komen. Naast de filosofische vragen die zolang de mensheid bestaat nooit zullen verouderen, ook de ongelijke verhoudingen tussen mensen in de maatschappij. Wat dat betreft is er in die duizenden jaren toch minder veranderd dan ik had gedacht.
Het beschrijven van het leven van Hipparchia geeft daarmee een kijkje in het menselijke bestaan en heeft mij weer eens stil laten staan bij waar wij nu eigenlijk allemaal mee bezig zijn. Iets dat nooit kwaad kan.
Een uitstekend boek dus om te genieten van heldere tekeningen met humor in kleine hoekjes in combinatie met het geprikkeld worden tot nadenken over grote levensvragen.
2 opmerkingen:
Wat leuk dat jullie het samen hebben gelezen! Mijn lief leest zelden een boek, maar dit wel!
Hoi Niek, zojuist heb ik het boek uitgelezen, een werkelijk schitterend boek! Groetjes, Erik
Een reactie posten