In dit laatste nummer van Clarkesworld Magazine uit 2024 zijn korte science fiction/fantasy verhalen te lezen uit Singapore, Nigeria, China, Trinidad en Tobago, Australië, Zuid Azië, Spanje en Engeland. Precies de reden waarom ik dit tijdschrift zo interessant vind. Ook zijn er nog zoals gebruikelijk vier non-fictie artikelen waaronder twee interviews en een nawoord van Clark zelf.
Chisom Umeh heeft me verrast met het tijdreisverhaal From Across Time. Een vrouw krijgt een videoboodschap waarin een voor haar onbekende vrouw uit de toekomst vertelt over hun liefdesrelatie maar dat deze niet meer bestaat omdat deze door tijdreizen was ontstaan en dit in haar tijd verboden is. Prachtig vertelt en een idee dat het tijdreizen weer eens in een nieuw daglicht stelt.
Zeer elegant doet Sameem Siddiqui het verhaal Driver uit de doeken. Een taxichauffeur krijgt een passagier die zijn gedachten blijkt te kunnen lezen. En als dat al niet wonderlijk genoeg is, zijn ze opeens heel ergens anders dan waar ze daarvoor waren. De passagier haalt iets op en doet langzaam uit de doeken wat er aan de hand is. Die verrassing laat ik voor de lezer. Het ontroerde mij en gaf ook het gevoel van een vol leven.
Dat verhalen niet alleen vanuit mensen maar ook vanuit dingen beschreven kunnen worden laat Celia Corral-Vázquez zien in het door Sue Burke vertaalde The Coffee Machine. Deze koffieautomaat blijkt steeds meer bewustzijn te krijgen en ontdekt dat er een stukje software met de naam update_Exp.42 is geïnstalleerd. Om dit verder te onderzoeken installeert de koffieautomaat deze software in de snoepautomaat die in dezelfde hal staat. Deze geeft deze software zonder overleg in een mom van tijd door aan andere apparaten en elk apparaat gaat met de nieuw verkregen bewustzijn anders om. Er ontstaan allerlei verschillende meningen en de samenleving dreigt ontwricht te worden tot de eigenaar van de software met een druk op de knop deze deactiveert.
Omdat het verhaal voornamelijk in computercode is geschreven duurde het wel even voordat ik erin kwam maar toen het me greep liet het me niet meer los. Knap gedaan.
Paul Starkey vertelt het verhaal Retirement Plan waarvan ik nadat ik het uit had het gevoel had dat dit al vele malen geschreven zou moeten zijn. Het voelde zo vertrouwd aan. Een ruimtereiziger komt na vele jaren werken terug op zijn planeet waar de tijd veel sneller is gegaan dan voor hem. Het blijkt 400 jaar later en hij is een legende waar hij niets vanaf wist. Een cafégevecht uit zijn jongere jaren is in de tijd omgevormd tot de legende dat het nu is.
Heel mooi om te zien hoe de tijd de geschiedenis wijzigt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten