Het Pantser van de Kreeft - Caroline Albertine Minor

Een boek dat me maar niet wilde grijpen. Ik ben na zo'n 100 bladzijden nog eens opnieuw begonnen want ik had het idee dat niets beklijfde. De tweede keer ging het beter maar als ik niet na elk hoofdstuk aantekeningen had gemaakt, vraag ik me af of ik het verhaal wel had kunnen volgen.
Steeds meer heb ik moeite om personages uit elkaar te houden en nog te weten wat er met iemand aan de hand was. Hopelijk is het tijdelijk dat mijn geheugen zo slecht functioneert. Nu behelp ik me met een opschrijfboekje. Of het voornamelijk door mijn eigen gebrek komt, kan ik niet bepalen maar toen ik dit boek uit had, vroeg ik me af waarom dit boek geschreven is, wat het me had willen vertellen. Ik heb geen antwoord.

Er zijn drie kinderen uit een gezin met een vader en moeder die niet zo heel veel met elkaar hadden. Deze drie kinderen worden volwassen en per hoofdstuk wordt vanuit hen hun huidige leven beschreven. Daarnaast zijn er een paar intermezzos vanuit het perspectief van de gestorven moeder die het aardse nog niet loslaat. En worden hoofdstukken gevuld met het leven van een medium die uiteindelijk de moeder helpt loslaten.

De levens van de drie volwassen kinderen zijn heel verschillend maar geen van deze levens konden mij boeien. Het was alsof ik de hele tijd zat te wachten op een clou die maar niet kwam, geen fijne leeservaring.