Enkele jaren geleden was ik op vakantie in Noorwegen, een wonderlijke gebeurtenis op zichzelf want ik ben niet zo'n reislustig type. De weinige keren dat ik het er dan toch op waag naar een ander land te gaan, vraagt dan ook om iets uit dat land mee terug te nemen. En het liefst doe ik dat door middel van een boek in de oorspronkelijke taal of eentje met volksverhalen.
In Noorwegen stuitte ik op Alt Det Som Er. Het leek me leuk een boek in het Noors te kopen, een taal die ik in zijn geheel niet machtig ben dus dacht ik dat een boek vol prachtige plaatjes en niet zo heel veel tekst wel een kinderboek zou zijn. Daar zou ik met een beginnerscursus Noors via internet en een Noors-Nederlands woordenboek on line toch wel uit moeten komen.
Alt Det Som Er blijkt echter helemaal geen kinderboek te zijn. Het is eerder poëzie, zo vol symboliek zit het. Het gaat over een onderzeebootkapitein met thuis zijn zwangere vrouw. Voortdurend worden er vergelijkingen getrokken tussen het onderwater varen en het ongeboren kind dat in de buik van de moeder dobbert.
Tenminste dat is wat ik nu denk waarover het gaat. De vertaling was namelijk ook nogal een puzzel. Het Noors heeft niet zo'n strak spellingreglement als wij hebben. Wel hebben ze heel wat dialecten. En zo was het regelmatig gokken wat een woord zou betekenen. Best een bijzondere ervaring om op die manier door een tekst te gaan.
Een andere verrassing kwam van de kunstenaar die de schilderijen heeft gemaakt. Deze Paul Dikker blijkt een Nederlander te zijn die een tijdje in Noorwegen heeft doorgebracht. Nieuwsgierig zocht ik nog wat informatie op over hem via internet en kwam er achter dat hij nu bij mij om de hoek woont. Dat zorgde voor een wel heel bizar gevoel. Heb ik dat boek helemaal in Noorwegen gehaald en zit met bloed, zweet en tranen de tekst te vertalen waarbij ik de vele schilderijen bewonder, zit een van de makers een paar meter verderop.
De schilderijen zijn allemaal sterke weergaven van overweldigende landschappen met hooguit een enkel mens die zich daarin ophoudt. Ik kan niet goed uitdrukken wat dat bij mij oproept. Als je nieuwsgierig bent, ga dan eens kijken op zijn website bij de schilderijen.
Alles bij elkaar een mooi cadeau wat ik mijzelf heb gegeven.
1 opmerking:
Elke keer wordt mij door dit soort verhalen bevestigd dat de wereld een dorp is!
Een reactie posten