Het decembernummer van Clarkesworld bevat zes fictieve verhalen en vier non-fictie artikelen.
Het eerste verhaal is gelijk een klapper. Het heet Yuanyuan's Bubbles en is geschreven door de Chineze Liu Cixin. Dit is zo'n verhaal wat in elk werelddeel geschreven had kunnen worden. Of zal het zo zijn dat de Chinese cultuur steeds meer op ons Westerse cultuur gaat lijken of wellicht dat ze aan het samensmelten zijn?
In ieder geval wordt in dit verhaal een meisje gevolgd vanaf haar vroege jeugd tot en met haar volwassen tijd. Het verhaal is geschreven vanuit het perspectief van haar vader die natuurlijk gaandeweg ook steeds ouder wordt. Het meisje is bijna vanaf haar geboorte gefascineerd door zeepbellen, een fascinatie die nooit meer weggaat en waarmee ze op latere leeftijd opzienbaarlijke technische standjes weet uit te halen. Dit science fiction gegeven maakt het een groot plezier om te lezen. Door de emotionele weergave van de vader die duidelijk veel van zijn dochter houdt, wordt het zo rijk als het leven zelf. Oftewel een prachtig compleet verhaal.
Verrast ben ik ook door Union van Tamsyn Muir. Vanaf het eerste moment is het duidelijk dat er iets niet in orde is maar het duurt aardig wat bladzijden voor je als lezer weet wat dat precies is. En dan gaat de horror nog even door. Geen ontkomen aan. Heel erg spannend.
Na zulke geweldige verhalen was Morrigan in Shadow door Seth Dickinson dan ook een enorme domper. Dit is nou typisch zo'n verhaal waarvan ik geen flauw idee heb waar het over gaat en wat het nou eigenlijk wil zeggen. Soms gebeurt dat wel eens bij de eerste bladzijden van een tekst en heb ik tijd nodig om in een verhaal te komen maar dit is een voorbeeld van een verhaal waar ik geen moment ook maar iets van begreep. Kan natuurlijk aan mij liggen. Ik weet in ieder geval dat dit niet aan mijn stemming lag want die was op en top.
Erg leuk vond ik het artikel A Dance with Futuristic Dragons: The Science-Fantasy Glamour of Marc Bolan and T. Rex. Jason Heller vertelt over Marc Bolan, een artiest waar ik nooit van gehoord had en net van voor mijn tijd is, die in de jaren zestig en zeventig in zijn teksten al bezig was met science fantasy. David Bowie wordt daar ook een paar keer bij genoemd en daarbij wordt natuurlijk aan zijn Ziggy Stardust periode gerefereerd. Zo had ik nog niet eerder bedacht dat dit onder science fantasy geschaard kan worden.
2 opmerkingen:
Zou het plaatje op de cover het meisje met de zeepbellen zijn?
Je zou het bijna denken. Maar de tekening die gemaakt is door Peter Mohrbacher heeft als titel 'Kokabiel, Angel of the Stars'.
Een reactie posten