Er is altijd het gevaar dat wanneer een schrijver door een boek mij in vervoering heeft weten te brengen, ik dit ook bij andere boeken van deze zelfde schrijver verwacht. De ene keer pakt dat prima uit maar dit maal heb ik pech gehad. Dit boek van Maartje Wortel is haar romandebuut en ik weet niet of zij haar slag nog te pakken moest krijgen of dat ik het op een verkeerd moment heb gelezen maar ik werd door dit boek niet gegrepen zoals ik dat bij ander werk van haar had.
Wat voor mij zeker niet helpt is dat het verhaal zich afspeelt in Amerika. Er zijn wel bepaalde aspecten waardoor ik begrijp dat het zich daar moet afspelen en niet in Nederland zoals bijvoorbeeld het verschil in gerechtssysteem. Toch komt dit op mij eerder over als een zwaktebod dan dat het werkelijk iets toevoegt. Het kan dan wel over een Hollands meisje gaan dat met haar ouders uit Nederland is meeverhuisd naar de Verenigde Staten, toch had het mij veel meer gedaan wanneer dit meisje in Nederland was gebleven en haar geschiedenis in een drukke Nederlandse stad had afgespeeld.
Nu is het boek verder wel typisch op zijn Maartje Wortels geschreven met sterke weergaven van hoe de hoofdpersonen zich door het leven heenleven. En scherpe, korte personageschetsen van personen die slechts een kleine rol spelen in het verhaal. En dat maakt het dan weer de moeite waard om gelezen te hebben.
O ja, op het einde ontgaat me iets. En dat is misschien ook wel wat ik er minder aan vind. Bij dit soort boeken vind ik het eerder storend dat er de hele tijd naar een bepaald punt toegewerkt wordt dan wanneer er gedeelten van mensenlevens worden beschreven waar je even bij mee mag kijken. Daarom denk ik als ik het einde wel had gevolgd, ik het er niet beter had gevonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten